Meaning and usage of “/kɔ̀ː/” and “/sâːŋ/” from the past to nowadays

Authors

  • Chinnapat Noosong Department of Thai, Faculty of Arts, Chulalongkorn University

Keywords:

/kɔ̀ː/, /sâːŋ/, Meaning, Usage of the Words

Abstract

This article is a historical study of the Thai language by studying the words “/kɔ̀ː/” and “/sâːŋ/” which appeared since the Sukhothai period. This article aims to study the meaning and the usage of the words “/kɔ̀ː/” and “/sâːŋ/” from the past to present by studying the documents of each period. The results show that the words “/kɔ̀ː/” and “/sâːŋ/”, even though they have similar meanings, they have some different features of meanings and usage in each period. The words “/kɔ̀ː/” and “/sâːŋ/” nowadays have more meanings and usage that increase from the Sukhothai-period which is according with the concept of language change in the broadening meaning.

References

กรมศิลปากร. (2548). ประชุมจารึก ภาคที่ 8 จารึกสุโขทัย. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.

คณะกรรมการจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และโบราณคดี สำนักนายกรัฐมนตรี. (2510). ประชุมจดหมายเหตุ สมัยอยุธยา ภาค 1. กรุงเทพฯ: สำนักทำเนียบนายก รัฐมนตรี.

จอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2496). ตำนานพระพุทธชินราช พระพุทธชินศรี และ พระศรีศาสดา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์อักษรนิติ์.

จุไรรัตน์ ลักษณะศิริ. (2530). การสร้างคำในภาษาไทยสมัยสุโขทัย (วิทยานิพนธ์ปริญญา ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาจารึกภาษาไทย, มหาวิทยาลัยศิลปากร).

จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2468). พระราชหัตถเลขาในพระบาทสมเด็จพระจุลจอม เกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่องเสด็จประพาสแหลมมลายู เมื่อรัตนโกสินทรศก 108, 109, 117, 120 รวม 4 คราว. พระนคร: หอพระสมุดวชิรญาณ.

จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2482). จดหมายเหตุพระราชกิจรายวัน ภาค 18. พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร.

จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2482). สำเนาพระราชหัตถ์เลขาส่วนพระองค์ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ถึง เจ้าพระยายมราช (ปั้น สุขุม) กับประวัติ เจ้าพระยายมราช. พระนคร: โรงพิมพ์บำรุงธรรม.

ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จฯ กรมพระยา. (2469). ตำนานพุทธเจดีย์สยาม. พระนคร: โรงพิมพ์โสภณ พิพรรฒธนากร.

ดุษฎีพร ชำนิโรคศานต์. (2558). ภาษาศาสตร์เชิงประวัติและภาษาไทเปรียบเทียบ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิยาลัย.

แดนบีช แบรดเลย์. (2514). อักขราภิธานศรับท์. พระนคร: องค์การค้าของคุรุสภา.

ฐิติพา คูประเสริฐ. (2557, มกราคม-ธันวาคม). พัฒนาการของคำว่า “เอา” “นำ” และ “พา” ใน สมัยสุโขทัย สมัยอยุธยา และสมัยรัตนโกสินทร์ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต, 9-10(16-17), 19-37.

เทียนวรรณ. (2544). รวมงานเขียนของเทียนวรรณ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: ต้นฉบับ.

นริศรานุวัดติวงศ์, สมเด็จเจ้าฟ้าฯ กรมพระยา, และ ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จฯ กรมพระยา. (2558). สาส์นสมเด็จ เล่ม 1 พ.ศ. 2457-2461 ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา.

นววรรณ พันธุเมธา. (2513). การใช้ภาษา. พระนคร: สมาคมสตรีอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย.

นววรรณ พันธุเมธา. (2549). ไวยากรณ์ไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปราณี กุลละวณิชย์, กัลยา ติงศภัทิย์, ม.ร.ว., สุดาพร ลักษณียนาวิน, และ อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2535). ภาษาทัศนา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

ปรีชา ช้างขวัญยืน. (2515). การใช้ภาษาร้อยแก้วในภาษาไทยสมัยอยุธยา. (วิทยานิพนธ์ปริญญา อักษรศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาไทย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

เปลี่ยน ภาสกรวงศ์, ท่านผู้หญิง. (2557). ตำราแม่ครัวหัวป่าก์. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: ต้นฉบับ.

พระราชพงศาวดารกรุงเก่า (ฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ์). (2498). พระนคร: กรมศิลปากร.

ไม้ เมืองเดิม. (2544). แผลเก่า. กรุงเทพฯ: ไพลิน.

ยาใจ ชูวิชา. (2536). ความเป็นประโยคของหน่วยสร้างกริยาเรียงในภาษาไทย (วิทยานิพนธ์ ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาไทย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

ราชบัณฑิตยสถาน. (2519). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2493. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2539). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2525. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

เรื่องนางนพมาศ หรือ ตำหรับท้าวศรีจุฬาลักษณ์ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ. (2457). พระนคร: หอพระสมุดวชิรญาณ.

วัลยา วิมุกตะลพ. (2513). การเปลี่ยนแปลงความหมายของคำ สำนวน และลำดับของคำใน ภาษาไทย สมัยรัตนโกสินทร์. (วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชา ภาษาไทย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

อนันต์ อมรรตัย, บรรณาธิการ. (2544). คำให้การขุนหลวงหาวัด (ฉบับหลวง) และ ประชุม พงศาวดาร ภาค 81 จดหมายเหตุเรื่อง การจลาจลเมื่อปลายแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์ มหาราช. นนทบุรี: จดหมายเหตุ.

อรวรรณ ทรัพย์พลอย, บรรณาธิการ. (2561). พระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 4 ของเจ้าพระยาทิพากรวงศมหาโกษาธิบดี. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.

Kerr, Allen D. (1972). Lao-English dictionary. Washington, D.C.: The Catholic Univ. of America Press.

Pallegoix, Jean Baptiste. (1854). Dictionarium linguae Thai. Parisiis: Jussu Imperatoris Impressum.

คลังข้อมูลภาษาไทยแห่งชาติ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย . สืบค้นจาก http://www.arts.chula.ac.th/~ling/tnc3/

Downloads

Published

2020-06-29

How to Cite

Noosong, C. (2020). Meaning and usage of “/kɔ̀ː/” and “/sâːŋ/” from the past to nowadays. Aksara Pibul Journal, 1(1), 7–26. retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/APBJ/article/view/249155

Issue

Section

Research Articles