การจัดการเรียนการสอนวิชาปฏิบัติกีตาร์เบสสมัยนิยมระดับอุดมศึกษา ในเขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑล
คำสำคัญ:
คำสำคัญ : การจัดการเรียนการสอน วิชาปฏิบัติกีตาร์เบสสมัยนิยม ระดับอุดมศึกษาบทคัดย่อ
การจัดการเรียนการสอนวิชาปฏิบัติกีตาร์เบสสมัยนิยมระดับอุดมศึกษา
ในเขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑล
ฮามีร อ่อนทอง[1], เอกชัย พุหิรัญ[2], พิมลมาศ พร้อมสุขกุล[3], รุ่งเกียรติ สิริวงษ์สุวรรณ[4]
บทคัดย่อ
งานวิจัยเชิงคุณภาพนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาการจัดการเรียนการสอนวิชาปฏิบัติ กีตาร์เบสสมัยนิยมของนักศึกษาในระดับอุดมศึกษา 2) เพื่อนำเสนอแนวทางการจัดการเรียนการสอนวิชาปฏิบัติกีตาร์เบสสมัยนิยมในระดับอุดมศึกษา ใน 5 ด้าน ประกอบด้วย 1) การกำหนดวัตถุประสงค์ในการสอน 2) การเลือกเนื้อหาสาระ 3) การจัดกิจกรรมการเรียนการสอน 4) การใช้สื่อและอุปกรณ์การเรียนการสอน 5) การวัดผลและประเมินผล โดยศึกษาข้อมูลจากเอกสาร การสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง ผู้สอนวิชาปฏิบัติกีตาร์เบสสมัยนิยม ระดับอุดมศึกษา ในเขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑลทั้งหมด 4 คน ผู้เรียน 16 คน
ผลการวิจัยพบว่ามีการจัดการเรียนการสอนตามหลักสูตร และสอนแบบเน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลางเนื้อหาเลือกตามวัตถุประสงค์ที่วางไว้เป็นหลักโดยเน้นทักษะพื้นฐานทางด้านปฏิบัติ และทฤษฎี มีกิจกรรมการเรียนการสอนให้ผู้เรียนแสดงความสามารถในสถานศึกษา สื่อและอุปกรณ์จะใช้หนังสือ และคลิปวิดิโอจากยูทูป มีการวัดผลและประเมินผลการเรียนอยู่ตลอดเวลา แนวทางในการจัดการเรียนการสอนพบว่า ควรใช้การสอนตามหลักสูตร แบบมีผู้สอนเป็นศูนย์กลาง และการสอนแบบเน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง เพราะ ผู้เรียนแต่ละคนมีความสามารถแตกต่างกัน เนื้อหาผู้สอนต้องดูจากศักยภาพของผู้เรียนก่อนเพิ่มลำดับความยากง่าย กิจกรรมการเรียนการสอนควรเพิ่มการจัดแสดงคอนเสิร์ต ด้านการใช้สื่อรูปแบบหนังสือของสำนักพิมพ์ Hal Leonard และหนังสือเสริม Jazz Standard 100 licks คลิปวิดิโอจากยูทูบ และการบันทึกเสียง ผู้สอนวัดผลและประเมินผลผู้เรียนเป็นรายบุคคล ยกเว้นตอนสอบจะมีผู้เชี่ยวชาญทางด้านดนตรี หรือศิลปินที่มีชื่อเสียงจากภายนอกมาร่วมประเมินด้วย
[1] นักศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาดนตรีตะวันตก (ดนตรีศึกษา) วิทยาลัยการดนตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
[2] อาจารย์ประจำสาขาวิชาดนตรีตะวันตก วิทยาลัยการดนตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
[3] อาจารย์ประจำสาขาวิชาดนตรีตะวันตก วิทยาลัยการดนตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
[4] อาจารย์ประจำสาขาวิชาดนตรี คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
เอกสารอ้างอิง
http://music.su.ac.th/สาขาวิชาดนตรีเชิงพาณิชย์
ชัยยงค์ พรหมวงศ์ สมเชาว์ เนตรประเสริฐ และสุดา สินสกุล. (2520). ระบบสื่อการสอน. กรุงเทพมหานคร :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2544). พฤติกรรมการสอนดนตรี : ฉบับปรับปรุงแก้ไข. (พิมพ์ครั้งที่3). กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์
แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดําริห์ บรรณวิทยกิจ. (2545). แนวการสอนดนตรีปฏิบัติอย่างมีประสิทธิภาพ สาระดนตรีศึกษา. กรุงเทพฯ :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยพันธ์ แสนทวีสุข. (2550). ยุทธศาสตร์การบริหารจัดการการศึกษาดนตรีของสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย.
วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 26 (4), 27-44.
ภานุวัฒน์ วัฒนจินดา. (2552). การพัฒนารูปแบบการสอนวิชาปฏิบัติเครื่องดนตรีกลุ่มเครื่องสาย ของโรงเรียน
ดุริยางค์ทหารอากาศ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย/กรุงเทพฯ.
สุประวัตร จำเพียรและ ณรงชัย ปิฎกรัชต์. (2558). แบบฝึกซ้อมเพื่อพัฒนาท่าทางการปฏิบัติกีตาร์เบส
ไฟฟ้าเบื้องต้น. วาสารศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2 (1), 60-71.
Berklee college of music. (2001).
Bachelor of professional studies in bass private lessonsexclusive, private bass instruction. From https://online.berklee.edu/bass?pid=6383#!courses-tab
University Of Liverpool. (2019). Undergraduate Degrees in Music.
From https://www.liverpool.ac.uk/study/undergraduate/courses/music-popular-music-ba-hons/overview/
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
สหศาสตร์: วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ให้ความสำคัญกับการคุ้มครองลิขสิทธิ์และสิทธิของผู้นิพนธ์ในการเผยแพร่ผลงานวิชาการ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมความโปร่งใส ความถูกต้องตามหลักวิชาการ และสอดคล้องกับแนวปฏิบัติสากล ทั้งนี้ วารสารกำหนดนโยบายดังต่อไปนี้
|
1. การยอมรับเงื่อนไขการเผยแพร่ - ผู้นิพนธ์ที่ส่งบทความเพื่อตีพิมพ์ ต้องปฏิบัติตามนโยบายและเงื่อนไขการเผยแพร่ของวารสารโดยเคร่งครัด - การส่งบทความถือเป็นการยอมรับให้นำบทความเข้าสู่กระบวนการพิจารณาและการเผยแพร่ตามมาตรฐานของวารสาร |
|
2. การโอนลิขสิทธิ์ - เมื่อบทความได้รับการตอบรับเพื่อตีพิมพ์ ผู้เขียนโอนลิขสิทธิ์ของบทความให้แก่วารสาร - วารสารมีสิทธิ์เผยแพร่ ทำซ้ำ และเผยแพร่บทความในทุกรูปแบบ ทั้งสิ่งพิมพ์ เว็บไซต์ และสื่อออนไลน์อื่น ๆ |
|
3. สิทธิ์ของผู้นิพนธ์หลังการโอนลิขสิทธิ์ - ผู้นิพนธ์ยังคงมีสิทธิ์ใช้บทความเพื่อวัตถุประสงค์ทางวิชาการ เช่น การสอน การวิจัยส่วนบุคคล การใช้ประกอบวิทยานิพนธ์ หรือการเผยแพร่ในแพลตฟอร์มที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์ - การนำบทความไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์เชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตจากวารสารก่อนเป็นลายลักษณ์อักษร |
|
4. การเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาตสาธารณะ (Creative Commons License) - บทความทั้งหมดในวารสารจะเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) - บุคคลอื่นสามารถเผยแพร่หรือแบ่งปันบทความได้โดยต้องให้เครดิตแก่ผู้นิพนธ์ต้นฉบับ แต่ห้ามแก้ไข ดัดแปลง หรือใช้ในเชิงพาณิชย์ |
|
5. ความถูกต้องของเนื้อหาและการใช้สื่อจากบุคคลที่สาม - ผู้เขียนต้องรับรองว่าบทความที่ส่งเพื่อตีพิมพ์เป็นผลงานต้นฉบับของตนเอง ไม่ได้ส่งซ้ำซ้อน (duplicate submission) และไม่ละเมิดลิขสิทธิ์หรือคัดลอกผลงานของผู้อื่น รวมถึงไม่มีการปลอมแปลงข้อมูล การตีพิมพ์ซ้ำ หรือการกระทำใด ๆ ที่ขัดต่อหลักจริยธรรมทางวิชาการ - ผู้เขียนต้องรับผิดชอบในการขออนุญาตใช้สื่อจากบุคคลที่สาม เช่น ภาพ ตาราง หรือกราฟิก และต้องอ้างอิงหรือให้เครดิตอย่างถูกต้องน |
|
6. ข้อจำกัดความรับผิดชอบ (Disclaimer) - บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารสหศาสตร์: วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร - ข้อความ ข้อมูล และข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่ละท่านโดยตรง มิได้สะท้อนถึงทัศนะหรือจุดยืนของกองบรรณาธิการหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง - หากบทความมีข้อผิดพลาดหรือการละเมิดสิทธิ์ใด ๆ ความรับผิดชอบทั้งหมดเป็นของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว - การนำบทความไปใช้ในเชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากบรรณาธิการวารสารก่อน ทั้งนี้ ผู้ขออนุญาตต้องจัดทำคำชี้แจงเกี่ยวกับวัตถุประสงค์และลักษณะการใช้งานอย่างชัดเจน การใช้บทความในเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตถือเป็นความรับผิดชอบของผู้ใช้แต่เพียงผู้เดียว |
