การพัฒนาทักษะการพูดโดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมุติในวิชา ภาษาเพื่อการสื่อสารสำหรับครู ของนักศึกษาในระดับปริญญาตรี วิทยาลัยนาฏศิลปอ่างทอง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาการสอนโดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมุติให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์เป้าหมายที่ตั้งไว้ E₁/E₂ = 80/80 2) เพื่อเปรียบเทียบทักษะการพูดหลังเรียนกับเกณฑ์ร้อยละ 70 และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ภาษาเพื่อการสื่อสารสำหรับครู โดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมุติ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาขานาฏศิลปศึกษา วิทยาลัยนาฏศิลปอ่างทอง จำนวน 35 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แผนการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการพูดวิชาภาษาเพื่อการสื่อสารสำหรับครูของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 โดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมุติ แบบทดสอบวัดทักษะการพูด และแบบประเมินความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ด้วยข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) การจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการพูดมีค่าประสิทธิภาพของกระบวนการ (E₁) เท่ากับ 81.05 และคะแนนหลัง มีค่าประสิทธิภาพของผลลัพธ์ (E₂) เท่ากับ 85.60 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์มาตรฐาน 80/80 ที่กำหนดไว้ 2) คะแนนทักษะการพูดหลังการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการพูด หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน และ 3) นักศึกษามีความพึงพอใจต่อการสอนหรือการพัฒนาทักษะการพูด โดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมุติ ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด การทดสอบสมมติฐานพบว่า หลังจากนักศึกษาชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยนาฏศิลปอ่างทองได้รับการพัฒนาทักษะการพูดวิชาภาษาเพื่อการสื่อสารสำหรับครู โดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมุติที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น นักศึกษามีทักษะการพูดสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้