แนวทางการพัฒนาศักยภาพทรัพยากรมนุษย์ ของสำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด

Main Article Content

ศักดา ชัยโชติประเสริฐ
ภาสกร ดอกจันทร์
ยุวดี พ่วงรอด

บทคัดย่อ

บทความวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการพัฒนาศักยภาพทรัพยากรมนุษย์ 2) เปรียบเทียบการพัฒนาศักยภาพทรัพยากรมนุษย์ 3) ศึกษาข้อเสนอแนะและแนวทางการพัฒนาศักยภาพทรัพยากรมนุษย์ ดำเนินการตามระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ ใช้การศึกษาวิจัยเชิงสำรวจ จากแบบสอบถาม ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรส่วนกลาง จำนวน 223 คน เครื่องมือ คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการทดสอบค่า t-test การทดสอบค่า F-test
ผลการวิจัยพบว่า 
1) ระดับการพัฒนาศักยภาพทรัพยากรมนุษย์ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) การเปรียบเทียบพบว่า บุคลากรที่มีปัจจัยส่วนบุคคลที่แตกต่างกันมีความคิดเห็นต่อการพัฒนาศักยภาพทรัพยากรมนุษย์ ไม่แตกต่างกัน และ 3) ข้อเสนอแนะและแนวทางการพัฒนาศักยภาพทรัพยากรมนุษย์ พบว่า ควรนำเทคโนโลยีสารสนเทศที่มีความทันสมัยที่มีรูปแบบที่หลากหลาย ที่มีความเหมาะสมมาใช้ในการดำเนินกิจกรรม จัดหลักสูตร การเรียนรู้ การสอน การอบรม ให้มีความทันสมัยและตรงต่อความต้องการ เพื่อการแลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและกันในหน่วยงาน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ชัยโชติประเสริฐ ศ., ดอกจันทร์ ภ. ., & พ่วงรอด ย. . (2025). แนวทางการพัฒนาศักยภาพทรัพยากรมนุษย์ ของสำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 12(3), 350–361. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jg-mcukk/article/view/277270
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรรณิการ์ สุวรรณศรี. (2565). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. สืบค้นเมื่อ 20 พฤษภาคม 2565, http://pws.npru.ac.th/kannika/index.php?act=6a992d5529f459a44fee58c733255e86&lntype=editor_top&stm_id=3838

เดชา ขาลรัมย์. (2564). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ขององค์การบริหารส่วนตำบลคูเมือง อำเภอหนองบัวแดง จังหวัดชัยภูมิ. (การค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์).

นรเศรษฐ์ คำบำรุง. (2564). แนวทางการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ด้านแรงงานฝีมือทักษะสูงตามแผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปีเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพด้านการลงทุนในเขตเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก. (สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

พิมพ์ลิขิต ทองรอด. (2557). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 1(2), 43–69.

ภรณ์ชุดา โสมเขียว. (2564). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในระบบราชการยุคดิจิทัลของเทศบาลตำบลกกโก อำเภอเมืองลพบุรี จังหวัดลพบุรี. (การค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี).

ฤทัยรัตน์ กรมไธสง. (2564). การจัดการทรัพยากรมนุษย์ที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรทางการพยาบาลในโรงพยาบาลศูนย์การแพทย์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี องครักษ์. (สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ).

ศรินทิพย์ พิริยะสถิต. (2566). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานประจำสำนักงานบริษัทเอกชนในเขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร. (สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ).

สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด. (2567). แผนปฏิบัติราชการประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด.

สุรเชษฐ์ รักชอบ. (2564). แนวทางการบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์แต่ละช่วงอายุให้ทำงานร่วมกันสู่ความสำเร็จสูงสุดในองค์การภาคธุรกิจอุตสาหกรรม. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ).

Chalofsky, N. (1992). A unifying definition for the human resource development professional. Human Resource Development Quarterly, 3(2), 175–182.

Harrison, R., & Kessels, J. W. M. (2004). Human resource development in a knowledge economy. New York: Palgrave Macmillan.