การรักษาโรคเชิงพุทธปรัชญาของวัดนาเดื่อ บ้านนาเดื่อ ตำบลนาแก้ว อำเภอโพนนาแก้ว จังหวัดสกลนคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
ผลการวิจัยพบว่า
1. หลักพุทธปรัชญาในการรักษาโรค ได้แก่ หลักธรรม คำสอน หรือหลักปฏิบัติซึ่งเป็นธรรมโอสถที่ใช้ในการรักษาโรคทางใจ ซึ่งเป็นโรคที่เกิดจาก โลภะ โทสะ โมหะ และโรคที่เกิดจากกรรม สำหรับธรรมโอสถที่ใช้การรักษาโรค ได้แก่ หลักภาวนา 4 อาณาปานสติ
2. การรักษาโรคของวัดนาเดื่อ ทำการรักษาโรคอยู่วิธีหรือเรียกว่ารักษาผู้ป่วยอยู่ 2 ประเภท คือ 1) การรักษาผู้ป่วยทางกาย จะทำการรักษาด้วยแพทย์แผนไทยโดยใช้ยาสมุนไพรรักษา เช่น โรคการเหนื่อยง่าย เคล็ดขัดยอก ปวดเส้น เป็นต้น 2) การรักษาผู้ป่วยทางจิต ที่มีอาการซึมเศร้า หม่อลอย สติไม่ค่อยดี เป็นต้นจะให้ธรรมโอสถรักษา ด้วยวิธีการอบรมธรรม สวดมนต์ เจริญภาวนา แผ่เมตตา เพื่อละโลภะ โทสะโมหะและละกรรม
3. การรักษาโรคเชิงพุทธปรัชญาของวัดนาเดื่อ เป็นการรักษาโรคแบบองค์ร่วม คือการรักษาโรคทางกายและโรคทางใจควบคู่กัน ตามหลักพุทธปรัชญามนุษย์ประกอบด้วย 2 ส่วน คือ กายกับใจมนุษย์คือกระบวนการทำงานร่วมกันระหว่างกายกับใจ จะส่งผลต่อกันและกัน เมื่อกายป่วยจะส่งผลต่อใจ เมื่อจิตใจป่วยจะส่งผลต่อกาย พุทธปรัชญาจึงโรคแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ โรคทางกายกับโรคทางใจ โรคทางกายจะรักษาด้วยยาสมุนไพร ส่วนโรคทางใจจะรักษาด้วยธรรมโอสถ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
พระพรหมคุณากรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2552). พุทธธรรมฉบับปรับขยาย. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2525). พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับสฺยามรฏฺเตปิฏกํ 2525. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
ศศิธร เขมาฏิรัตน์. (2548). การศึกษาเปรียบเทียบพุทธวิธีในการดูแลสุขภาพแบบองค์รวมกับการแพทย์แผนไทย. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
อรอุมา เลาหพิบูลย์กุล. (2557). วิธีหารบำบัดรักษาสุขภาพเชิงพุทธบูรณาการ. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 5(2), 39-46.