การพัฒนาชุดการสอน การบรรเลงพิณขั้นพื้นฐานสำหรับนักศึกษาหลักสูตรดุริยางคศาสตรบัณฑิตชั้นปี ที่1 แขนงดนตรีพื้นเมือง คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

บทคัดย่อ

            การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและศึกษาประสิทธิภาพชุดการสอนการบรรเลงพิณขั้นพื้นฐาน และเพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนต่อชุดการสอนการบรรเลงพิณขั้นพื้นฐาน ซึ่งใช้วิธีการเรียนรู้แบบร่วมมือ โดยใช้กลุ่มผู้เรียนจำนวน 5 คน เป็นนักศึกษาหลักสูตรดุริยางคศาสตรบัณฑิต ชั้นปีที่ 1 แขนงดนตรีพื้นเมือง คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ระยะเวลาในการทดลองทั้งหมด 6 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 1 คาบ คาบละ 2 ชั่วโมง รวม 12 ชั่วโมง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) ชุดการสอนการบรรเลงพิณขั้นพื้นฐาน 2) แบบทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน 3) แบบทดสอบย่อย 4) แบบสอบถามความพึงพอใจของ แบบฝึกทักษะ ผลการวิจัยพบว่า ชุดการสอนการบรรเลงพิณขั้นพื้นฐานมีประสิทธิภาพ 81.3/86 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ 80/80 ที่ตั้งไว้ และนักเรียนกลุ่มตัวอย่างมีความพึงพอใจต่อชุดการสอนการบรรเลงพิณขั้นพื้นฐานอยู่ที่ 4.27 ซึ่งอยู่ ในระดับเกณฑ์มีความพึงพอใจมากที่สุด

          ดังนั้นสรุปได้ว่า การใช้ชุดการสอนการบรรเลงพิณขั้นพื้นฐานจากการทดสอบของกลุ่่มตัวอย่่าง ทำให้กลุ่่มตัวอย่่างเกิดประสิิทธิิภาพในเรีียนรู้้ เกิดทักษะการบรรเลงเครื่่องดนตรีพิณสูงสุดและมีีความพึึงพอใจในชุดการสอนการบรรเลงพิณขั้นพื้นฐาน