บทวิเคราะห์วาทกรรม : วัดจะร้าง ขุนนางจะผยอง
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัญหาคณะสงฆ์ปัจจุบันอย่างหนึ่ง คือ ศาสนทายาทบวชน้อยลงมาก บางจังหวัดที่เคยมีพระเณรจำนวนมาก ปัจจุบันเหลือไม่กี่รูป ยิ่งสามเณรน้อยน่ารัก ๆ บางวัดแทบไม่มีให้เห็น กุฏิมีแต่ห้องว่างเปล่า ส่วนใหญ่ไหลเข้าสู่เมืองกันหมด บางวัดเป็นวัดระดับเจ้าคณะอำเภอ มีพระภิกษุไม่ถึง 10 รูป ทั้งนี้เพราะในปัจจุบันมีคนบวชเรียนน้อยลง ปัญหาภายนอกที่สำคัญคือความไม่ทันสมัยกับสถานการณ์ของ
พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ การลงโทษทางวินัยต่อพระภิกษุที่ประพฤตินอกรีด รวมทั้งการจัดการกับผู้ที่เข้ามาแสวงหาผลประโยชน์จากศาสนา ส่วนปัญหาภายในที่สำคัญมากคือ การคุ้มครองตน การรักษาศีล รักษาวินัยความสามัคคีของคณะสงฆ์ การบริหารกิจการคณะสงฆ์ในยุคเทคโนโลยีสารสนเทศ คือสิ่งสำคัญยิ่งที่ธำรงรักษาพระธรรม พระวินัยและพระสงฆ์ให้มีความยั่งยืน แต่สถานการณ์ปัจจุบันกลับสะท้อนพฤติกรรม
บางอย่างที่ไม่เหมาะสมกับความเป็นสมณะออกมาทำลายศาสนา เช่น พฤติกรรมการใช้สื่อจนเกินงาม, พฤติกรรมการใช้ชีวิตที่คล้ายฆราวาส เช่น การขับรถยนต์เสียเองโดยการอ้างว่าพระวินัยไม่ห้ามและ
ตนก็มีใบขับขี่ (ก่อนบวช) ไม่ผิดกฎหมาย เป็นต้น การใช้ภาษาพระที่วิบัติพร้อมทั้งพฤติกรรมที่แสดงออกในปัจจุบัน หากคณะสงฆ์และพระผู้ใหญ่ที่มีตำแหน่งการปกครองคณะสงฆ์ และตัวของพระภิกษุสงฆ์สามเณรเองยังนิ่งเฉยหรือละเลยใช้วิธีการปกครองแบบยถากรรม
รวมทั้งการบริหารงานของสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ เป็นต้น อนาคตพระพุทธศาสนาคงลดต่ำลงไปและอาจจะถูกกลืนโดยศาสนาและวัฒนธรรมอื่น ส่วนคำตอบเกี่ยวกับอนาคตของพุทธศาสนาคงมีอยู่ในใจของพุทธบริษัททั้ง 4 นั่นเอง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กีรติ ศรีวิเชียร. (2542). ประวัติการศึกษาของสงฆ์. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
กรุงเทพธุรกิจ. (2564). พุทธศาสนากับการพัฒนาไทยแลนด์ 4.0. สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มกราคม 2565, จาก https://www.bangkokbiznews.com/blog/detail/641259
นิโคลัส เบนเนตต์. (2555). หน้าที่แห่งชีวิต. (โคทม อารียา, ผู้แปล), สถาบันสิทธิมนุษยชนและสันติศึกษา. มหาวิทยาลัยมหิดล.
พระมหาดนัย อุปวฑฺฒโน และอำนาจ บัวศิริ. (2558). รูปแบบการบริหารจัดการองค์กรสันติสุข : ศึกษา กรณีวัดปัญญานันทาราม อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร., 3(1), 23-36.
พระครูธรรมธรนิเทศ อภิญาโณ และพระครูสุนทรเจติยาภิวัฒน. (2559). บทบาทของวัดในการเสริมสร้าง ให้เกิดสันติสุขในชุมชน. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร., 4(1), (ฉบับพิเศษ) 82-90.
พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส. (2556). สถานการณ์พุทธบริษัทในสังคมไทย: ศรัทธาวิปริตหรือวิกฤติศรัทธา. สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มกราคม 2565, จาก https://www.mcu.ac.th/article/detail/460
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร. (2558). ฐานข้อมูลจดหมายเหตุมานุษยวิทยา วิลเลียม เจ. คลอสเนอร์. สืบค้นเมื่อวันที่ 16 มกราคม 2565, จาก https://www.sac.or.th/databases/anthroarchive/collection_detail.
แสง จันทร์งาม. (2530). พุทธศาสนากับสังคมไทย. วารสารสังคมศาสตร์ปริทัศน์, 6(3), 125-144.
สุจิตต์ วงศ์เทศ. (2563). ศาสนา การเมืองสนองอำนาจรัฐ เวรทำกรรมแต่ง คนไม่เท่ากัน. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม 2565, จาก http://doh.hpc.go.th/bs/topicDisplay.php?id=478