การจัดการเกษตรวิถีพุทธในตำบลเขวาไร่ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม The Management of Buddhist Agriculture in Khwaorai Subdistrict Kosumphisai District Mahasarakham Province

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 3 ข้อ คือ 1) เพื่อศึกษาการจัดการเกษตรวิถีพุทธ 2) เพื่อศึกษาการจัดการเกษตรวิถีพุทธในตำบลเขวาไร่ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม และ 3) เพื่อศึกษาวิเคราะห์การจัดการเกษตรวิถีพุทธในตำบลเขวาไร่ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก แบบสังเกต แบบสนทนา วิเคราะห์ข้อมูลตามระเบียบวิธีวิจัย แล้วนำเสนอผลการวิจัยด้วยการพรรณนาวิเคราะห์
ผลการวิจัยพบว่า การจัดการเกษตรวิถีพุทธได้พบกับปัญหาและสภาพทั่วไปของทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม พระพุทธศาสนามีบทบาทสำคัญในการอนุรักษ์ธรรมชาติ ตามพระธรรมวินัยที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติขึ้น เพื่อให้พระสงฆ์เป็นตัวอย่างที่ดีต่อประชาชนและให้สอดคล้องกับกฎธรรมชาติและ
สภาพแวดล้อม จึงได้ประโยชน์ทั้งสองทาง คือประโยชน์ของพระสงฆ์ต่อสิ่งแวดล้อมและประโยชน์ที่มีต่อสังคม การจัดการเกษตรวิถีพุทธในตำบลเขวาไร่ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ในการทำการเกษตรมีการจัดการดิน การจัดการน้ำ การจัดการมลพิษ การจัดการป่าไม้ ปุ๋ยอินทรีย์ โดยการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนามาประยุกต์ใช้ มีหลักอิทธิบาท 4 หลักทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ หลักสัมมาชีพวิเคราะห์การจัดการเกษตรวิถีพุทธในตำบลเขวาไร่ อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ได้ส่งผลกระทบใน 4 ด้านได้แก่ ด้านสังคม คือ ทำให้สังคมน่าอยู่กลับคืนมาสู่สังคมดั้งเดิมที่มีการอาศัยเกื้อกูลกัน รักสามัคคีกัน ด้านเศรษฐกิจ คือ เป็นการลดรายจ่ายเพิ่มรายได้ให้กับเกษตรกร ด้านชุมชน คือชุมชนมีความปลอดภัยจากโจรขโมย ด้านสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของคนในชุมชน คือลดมลพิษในชุมชน ลดสารเคมีทำให้สุขภาพชีวิตดีขึ้น