การรักษาป่าชุมชนด้วยแนวคิดผี พราหมณ์ พุทธ

Main Article Content

พระธีรพงศ์ ธีรปญฺโญ
จรัส ลีกา
พระมหาประทีป อภิวฑฺฒโน
พระมหาจิณกมล อภิรตโน (เป็นสุข)

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะนำเสนอถึงวิธีการรักษาป่าด้วยแนวคิด ผี พราหมณ์ พุทธ ซึ่งพบว่า ป่าชุมชนเป็นแหล่งอาหาร ศูนย์การเรียนรู้ และเป็นสมบัติของชุมชน วิธีในการจัดการป่าชุมชนอย่างมีประสิทธิภาพต้องเกิดจากการบริหารจัดการของคนในชุมชนด้วยการใช้กุศโลบายการสร้างป่าใช้มีความศักดิ์สิทธิ์ ด้วยแนวคิด ผี พราหมณ์ พุทธ ซึ่งเป็นความเชื่อดั้งเดิมที่มีอยู่ในชุมชนที่มีความเชื่อเกี่ยวกับผีที่สิงสถิตอยู่ในต้นไม้ใหญ่จึงเกิดพิธีกรรมการบวงสรวงถือว่าเป็นการแสดงออกซึ่งความกตัญญูต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ด้วยแนวคิดนี้จึงทำให้ป่าชุมชนยังคงอยู่คู่กับสังคมไทยตลอดไป

Article Details

How to Cite
ธีรปญฺโญ พ. ., ลีกา จ. ., อภิวฑฺฒโน พ. ., & อภิรตโน (เป็นสุข) พ. . (2021). การรักษาป่าชุมชนด้วยแนวคิดผี พราหมณ์ พุทธ. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 8(4), 107–118. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jg-mcukk/article/view/252589 (Original work published 28 มกราคม 2022)
บท
บทความวิชาการ

References

จรัส ลีกา. (2563). การวิเคราะห์คติความเชื่อในการอนุรักษ์ป่าชุมชนของคนอีสาน. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 7(2), 133-149.

ชนินทร์ ผองสวัสดิ์. (2556). คติความเชื่อเกี่ยวกับการบูชารุกขเทวดาในสังคมไทยมีอิทธิพลมาจากศาสนาฮินดูหรือพุทธศาสนากันแน่. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ, มหาวิทยาลัยศรีนรินทรวิโรฒ, 15(1), 11-18.

ราชกิจจานุเบกษา. (2562). พระราชบัญญัติป่าชุมชน พ.ศ. 2562.

ประเวศ อินทองปาน. (2559). พระพุทธศาสนากับการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ผกามาศ มูลวันดี. (2559). การใช้ประโยชน์ป่าชุมชนโกรกประดู่ตำบลโคกกลาง อำเภอลำ ปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์, 8(1), 15-26.

มหาวิทยาลัยรามคำแหง. (2547). ความรู้ทั่วไปทางวรรณคดีไทย (ศิลาจารึกสุโขทัยหลักที่ 1). (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

เสถียร โกเศศ. (2549). ผีสางเทวดา. กรุงเทพมหานคร: เอเธนท์บุ๊ค.

ศักดิสิทธิ์ พันธุ์สัตย์์. (2556). ตีตั๋วไปสวรรค์. กรุงเทพมหานคร: เลี่ยงเชียงเพียรเพื่อพุทศาสน์.