การรักษาป่าชุมชนด้วยแนวคิดผี พราหมณ์ พุทธ
Main Article Content
Abstract
The academic paper aims to present the concept of forest protection by using the perspectives of Brahmin and Buddhist ghosts. It found that: the community forests are the source of food, learning center, and community property. Effective ways to manage community forests must come from the people management in the community by using the forest building strategy and sacredness with the perspectives of ghosts in Brahmanism and Buddhism. They are the traditional belief existed in the community by believing that the ghost lives in the big tree. Therefore, the ritual sacrifice is considered an expression of gratitude for the sacred things. Along with this concept, the community forest will remain with Thai society forever.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จรัส ลีกา. (2563). การวิเคราะห์คติความเชื่อในการอนุรักษ์ป่าชุมชนของคนอีสาน. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 7(2), 133-149.
ชนินทร์ ผองสวัสดิ์. (2556). คติความเชื่อเกี่ยวกับการบูชารุกขเทวดาในสังคมไทยมีอิทธิพลมาจากศาสนาฮินดูหรือพุทธศาสนากันแน่. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ, มหาวิทยาลัยศรีนรินทรวิโรฒ, 15(1), 11-18.
ราชกิจจานุเบกษา. (2562). พระราชบัญญัติป่าชุมชน พ.ศ. 2562.
ประเวศ อินทองปาน. (2559). พระพุทธศาสนากับการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ผกามาศ มูลวันดี. (2559). การใช้ประโยชน์ป่าชุมชนโกรกประดู่ตำบลโคกกลาง อำเภอลำ ปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์, 8(1), 15-26.
มหาวิทยาลัยรามคำแหง. (2547). ความรู้ทั่วไปทางวรรณคดีไทย (ศิลาจารึกสุโขทัยหลักที่ 1). (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
เสถียร โกเศศ. (2549). ผีสางเทวดา. กรุงเทพมหานคร: เอเธนท์บุ๊ค.
ศักดิสิทธิ์ พันธุ์สัตย์์. (2556). ตีตั๋วไปสวรรค์. กรุงเทพมหานคร: เลี่ยงเชียงเพียรเพื่อพุทศาสน์.