Instructional Leadership Composition of Basic Education School Administrators Instructional Leadership Composition of Basic Education School Administrators
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This academic article aims to present about the composition of instructional leadership of basic education school administrators which are proper and can be effectively adopted to improve academic affairs in school. Instructional leadership is vastly important for school improvement because it plays important role in driving and persuading teachers to teach students effectively. According to the academic studies about school administrators’ techniques to lead and persuade the personals to set achievement goal together, there are 5 elements of composition including 1) curriculum and educational management 2) developing learning environment and culture 3) supervision, monitoring, inspection, and evaluation 4) personal development and 5) vision
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). หลักสูตรพัฒนาภาวะผู้นาการเปลี่ยนแปลงเพื่อรองรับการกระจายอำนาจสำหรับผู้บริหารการศึกษาและผู้บริหารสถานศึกษา. นครปฐม: สถาบันพัฒนาครูคณาจารย์และบุคลากรทางการศึกษา.
กรรณิกา นาคคำ. (2558). รูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยชอนแก่น, 11(1), 189-196.
ไกศิษฏ์ เปลรินทร์. (2552). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำทางวิชาการสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. (ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ดวงกมล เปียทอง. (2556). รูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาภาคตะวันออก. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, 3(1), 164-172.
ทัศนีย์ มณีวรรณ.(2564).รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาของผู้บริหารถาศึกษาขั้นพื้นฐานยุคดิจิทัล. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร., 9(2), 591-604.
เนตร์พัณณา ยาวิราช.(2552). ภาวะผู้นาและผู้นาเชิงกลยุทธ์. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: บริษัท ทริปเพิ้ล กรุ๊ป จำกัด.
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2551). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: บริษัท วี.พริ้นท์.
เพ็ญพักตร์ ภู่ศิลป์. (2560). รูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนสาธิต ระดับประถมศึกษาในสังกัดมหาวิทยาลัยราชภัฎ. วารสาร มสด สาขามนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์, 13(1), 19-37.
วันเผด็จ มีชัย. (2554). ภาวะผู้นำทางวิชาการที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการในโรงเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น 5(2), 79-85.
วิเชียร ทองคลี่. (2562). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์, 13(3), 231-248.
อัศนีย์ สุกิจโจ. (2552). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงวิชาการตามหลักพุทธธรรมของผู้บริหารโรงเรียนวิถีพุทธในจังหวัดนครสวรรค์. (ดุษฎีนิพนธ์สาขาพุทธบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Coleman, D. & Adam, R.C. (2000). Establishing construct validity and reliability for the NAESP professional development Inventory, Journal of Personal.
Daft, R.L. (2003). Management. New York: Thomson.
Hallinger and Murphy. (2009). Assessing the Instructional Management Behaviorof Principals.
Kaiser, S.M. (2000). Mapping the learning organization: Exploring a model of learning organization. Dissertation. Louisiana State University. U.S.A.
Larry W. Ubben, Gerald C., and Hughes. (1987). The Principal : Creative leadership for effective schools. Boston: Bacon.