Maintaining Local Knowledge in Folk Medicine in Mae Na Subdistrict Municipality Chiang Dao District Chiang Mai Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Local knowledge is very important. This research aims to develop local wisdom in traditional medicine. To cause inheritance and restoration of this knowledge to allow people in the community to have a proper health care system during normal times and when sick. This research is qualitative research. Use an indepth interview with the people involved. The results showed that folk medicine used social capital in the community. Folk medicine can empower the people of the community to manage, prevent and maintain the health of the people in the community and enable the community to take care of themselves in a sustainable way.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์. (2550). สุขภาพไทยวัฒนธรรมไทย. นนทบุรี: สำนักวิจัยสังคมและสุขภาพ.
ปารณัฐ สุขสุทธิ์. (2551). ภูมิปัญญา หมอพื้นบ้าน คนพิการ. นนทบุรี : สำนักวิจัยสังคมและสุขภาพ.
แผนแม่บทแห่งชาติว่าด้วยการพัฒนาสมุนไพรไทย ฉบับที่ 1 พ.ศ. 2560–2564. (2560). กรมการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก กระทรวงสาธารณสุข. นนทบุรี: บริษัท ทีเอส อินเตอร์พริ้นท์จำกัด.
ยศ สันตสมบัติ. (2542). ความหลากหลายทางชีวภาพและภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน.
เชียงใหม่: นพบุรีการพิมพ์.
รัชฎาพร เกตานนท์ แนวแห่งธรรม. (2560). แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์ภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในจังหวัดนครปฐม. Veridian E-Journal Silpakorn University ฉบับภาษาไทย มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(1), 994-1013.
สุรัสวดี สินวัต และคณะ. (2562). การศึกษาภูมิปัญญาพื้นบ้านในการรักษาผู้ป่วยกลุ่มอาการสตรีวัยทองจังหวัดจันทบุรี. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 20(37), 37-49.
องอาจ เดชา. (2555). แม่นะตำนาน ประวัติศาสตร์ รากเหง้า วัฒนธรรม และภูมิปัญญาท้องถิ่น. เชียงใหม่: วนิดาเพรส.