พระพุทธศาสนากับสิทธิมนุษยชน

ผู้แต่ง

  • สุรเวท โตเจริญ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดี
  • สรวิชญ์ วงษ์สอาด ราชภัฐมหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม

คำสำคัญ:

พระพุทธศาสนา, สิทธิมนุษยชน, พุทธธรรม

บทคัดย่อ

บทความนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา “พระพุทธศาสนากับสิทธิมนุษยชน” พบว่า ปฏิญญาสากล ว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ที่นำมาเทียบเคียงกับหลักคำสอนของพระพุทธศาสนาที่ปรากฏในพระไตรปิฎก ที่มีความสอดคล้องกับแนวคิดสิทธิมนุษยชนสากลทางด้านสิทธิและเสรีภาพ ในการแสดงความคิดเห็น สิทธิในชีวิต ความเสมอภาค เกียรติ และศักดิ์ศรี แห่งความเป็นมนุษย์ที่สอดแทรกหลักคำสอนของพระพุทธเจ้าที่จะช่วยให้ชาวพุทธได้ตระหนักถึงความสำคัญของการเคารพสิทธิเสรีภาพของผู้อื่น ที่จะช่วยแก้ไขปัญหาความขัดแย้ง และการละเมิดสิทธิมนุษยชนในปัจจุบัน ล้วนแล้วแสดงให้เห็นถึงคุณค่าของความเป็นมนุษย์ที่เท่าเทียมกันตามหลักเบญจศีลหรือศีล 5 หลักศรัทธา หลักแห่งกรรม หลักประโยชน์ 3 ที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อประโยชน์สุขแก่ผู้ปฏิบัติ ตามความรู้ความสามารถทางสติปัญญาของแต่ละบุคคลที่ส่งเสริมสิทธิมนุษยชนที่เป็นแนวปฏิบัติ เพื่อประโยชน์สุขของชนหมู่มาก เพื่อส่งเสริมให้ปฏิเสธความชั่ว สนับสนุนให้กระทำความดี ในฐานะที่เป็นมนุษย์นั้นเอง

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

กุมพล พลวัน. สิทธิมนุษยชนในสังคมโลก. กรุงเทพมหานคร : นิติธรรม, ๒๕๔๗.

ชะวัชชัย ภาติณธุ. กระบวนการเรียนรู้และปฏิบัติการณ์สิทธิมนุษยชน. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์, ๒๕๔๘.

ชัยวัฒน์ สถาอาพันท์. “สิทธิมนุษยชน “สากล” กับปัญหาความจริงแท้” ในจรัญ โฆษณานันท์ บก. วิถีสังคมไท สรรพิพนธ์ทางวิชาการเนื่องในวาระทนึ่งศตวรรษ ปรีดี พนมยงค์. กรุงเทพฯ: มูลนิธิเด็ก, 2543.

บรรเจิด สิงคะเนติ. หลักพื้นฐานของสิทธิเสรีภาพและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ตามรัฐธรรมนูญ. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน, ๒๕๔๖.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ ๙. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๔๓.

________. พุทธธรรมฉบับปรับปรุงและขยายความ. พิมพ์ครั้งที่ ๑๑. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๔๖.

________. สิทธิมนุษยชน สร้างสันติหรือสลายสังคม. กรุงเทพมหานคร : สหธรรมิก, 2541.

พระสิทธัมมโชติกะ ธัมมาจริยะ. ปรมัตถโชติกะ มหาอภิธัมมัตถสังคหฎีกา ปริจเฉทที่ ๕ เล่ม ๑. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิสัทธัมมโชติกะ, ๒๕๔๖.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙.

________. พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๕.

________. อรรถกถาภาษาไทย ฉบับมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๖.

มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. เอกสารการสอนชุดวิชามนุษย์กับอารยธรรม หน่วยที่ ๑-๗. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, ๒๕๔๔.

วรพจน์ วิตรุตพิชญ์. สิทธิและเสร็ภาพตามรัฐธรรมนูญ. กรุงเทพ ฯ: วิญญูชน, 2538.

วิระ โลจายะ. กฎหมายสิทธิมนุษยชน. กรุงเทพฯ: ภาควิชากฎหมายทั่วไป คณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2532.

สมชาย กษิติประดิษฐ์. สิทธิมนุษยชน. พิมพ์ครั้งที่ ๔. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคาแหง, ๒๕๔๖.

สำเนียง ยอดคีรี. จริยศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๔๔.

สุชีพ ปุญญานุภาพ. คุณลักษณะพิเศษแห่งพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๔๑.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-08-02

รูปแบบการอ้างอิง

โตเจริญ ส., & วงษ์สอาด . ส. (2025). พระพุทธศาสนากับสิทธิมนุษยชน. วารสารชัยภูมิปริทรรศน์, 2568(3), ึึึ77–91. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jcr/article/view/276660