การพัฒนาผลิตภัณฑ์ลำไยแปรรูปของกลุ่มอาชีพสู่ความมั่นคง ของเศรษฐกิจฐานรากในจังหวัดลำพูน
คำสำคัญ:
พัฒนา, ผลิตภัณฑ์, ลำไย, แปรรูป, ลำพูนบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาการพัฒนาผลิตภัณฑ์ลำไยแปรรูปต้นแบบในจังหวัดลำพูน 2) เพื่อยกระดับการพัฒนาผลิตภัณฑ์ลำไยแปรรูป และพัฒนากลไกการตลาดผลิตภัณฑ์ลำไยแปรรูปของกลุ่มอาชีพสู่ความมั่นคงของเศรษฐกิจฐานรากในจังหวัดลำพูน ใช้ระเบียบวิจัยแบบผสานวิธีระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 19 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์ และการวิจัยเชิงปฏิบัติการ การฝึกอบรมในกลุ่มเป้าหมายที่ต้องการพัฒนา จำนวน 13 คน
ผลการวิจัยพบว่า
1) การพัฒนาผลิตภัณฑ์ลำไยแปรรูปต้นแบบในจังหวัดลำพูน พบปัญหาด้านค่าใช้จ่ายในการผลิตสูง ผลิตภัณฑ์ขาดความหลากหลาย การเก็บรักษาผลิตภัณฑ์ ขาดความรู้และเครื่องมือการผลิตที่เหมาะสม
2) การยกระดับการพัฒนาผลิตภัณฑ์ลำไยแปรรูป เป็นการพัฒนาผลิตภัณฑ์ลำไยสดเป็นผลิตภัณฑ์แปรรูป “เยลลี่ลำไย” 3 ผลิตภัณฑ์ คือ เยลลี่รสลำไย, เยลลี่รสลำไยกับเบอรรี่ และเยลลี่รสลำไยกับแคนตาลูป ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีความหลากหลายและตอบโจทย์ตลาดด้านสุขภาพ มีปริมาณน้ำตาลต่ำและสอดคล้องกับเทรนด์สุขภาพในปัจจุบัน มีการใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยในการแปรรูปและใช้บรรจุภัณฑ์ที่สามารถรักษาคุณภาพและยืดอายุการเก็บรักษาได้นาน รวมถึงออกแบบตราสินค้าที่เน้นความเป็นเอกลักษณ์และสร้างความน่าเชื่อถือเพื่อเพิ่มโอกาสในการแข่งขันในตลาด มีการควบคุมคุณภาพในทุกขั้นตอนของการผลิต และการพัฒนากลไกการตลาดผลิตภัณฑ์ลำไยแปรรูป พบว่า ได้สร้างตลาดรองรับ ช่องทางการจัดจำหน่าย ตลาดส่งออก และการโปรโมทผลิตภัณฑ์ผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์และออฟไลน์
Downloads
เอกสารอ้างอิง
ข่าวประชาสัมพันธ์จังหวัดลำพูน. (2565). “พันธุ์ลำไยรับประทานสด”. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: http:// www.lamphun.go.th/th/advertise/198 [19 พฤศจิกายน 2565].
เจริญชัย พรไพรเพชร. (2562). “การพัฒนาผลิตภัณฑ์แปรรูปกล้วย เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มและความน่าเชื่อถือให้กับวิสาหกิจชุมชนแปรรูปจากกล้วย ตำบลนิคมสงเคราะห์ อำเภอเมืองอุดรธานี”. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม, 9(3), 1.
จังหวัดลำพูน. (2565). แผนพัฒนาจังหวัดลำพูน พ.ศ. 2566 - 2570. หน้า 1-2. 65. 89-92. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.lamphun.go.th/uploads/19/2021-11/76a688aee29 2f7d0c2ae6b0fe4df3f97.pdf [27 กันยายน 2565].
ไทยรัฐออนไลน์. (2564). “ราคาลำไยตกต่ำสวนทางค่าแรงคนงานเก็บ เหตุติดล็อกโควิด จำใจปล่อยเน่าคาต้น”. ไทยรัฐ. [ออนไลน์]. 6 ย่อหน้า. แหล่งที่มา : https://www.thairath.co.th/news /local/ north/2169946[2 กุมภาพันธ์ 2565].
พิภพ อุดร วิทยา ด่านธำรงกูล และดวงใจ หล่อธนวณิชย์. (2561). คู่มือปฏิบัติการเพื่อยกระดับวิสาหกิจชุมชนตามแนวทางธรรมศาสตร์โมเดล. กรุงเทพมหานคร : หจก.เรือนแก้วการพิมพ์. หน้า 11-13.
สุพิชชา โชติกำจร. (2565). “การศึกษาความเหลื่อมล้ำของการกระจายรายได้ในประเทศไทย”. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด, 16(2), 210.
สุภาพร พรมมะเริง. (2561). “แนวทางการยกระดับสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ประเภทอาหารของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแม่บ้านริมร่อง ตำบลมะเขือแจ้ อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน”. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 21, 248-258.
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2566). “ภาวะเศรษฐกิจการเกษตร ปี 2565 และแนวโน้มปี 2566 จังหวัดลำพูน”. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: www.opsmoac.go.th [5 ธันวาคม 2566].
หทัยชนก คะตะสมบูรณ์. (2564). “การขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพียงในการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากของชุมชนอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา บ้านเนินถ่าน หมู่ที่ 6 ตำบลเสือโฮก อำเภอเมือง จังหวัดขัยนาท”. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(7), 270.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์ชัยภูมิ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความลิขสิทธิ์
