Improving Japanese Listening and Speaking Skills through Information Technology
Keywords:
Japanese Listening and Speaking Skills, Information Technology, Communication Strategies, MotivationAbstract
This research aims to develop listening and speaking skills of Thai students by using information technology as a tool to study whether students can develop Japanese listening-speak skills in practice outside the classroom or not. The results of the study showed that conversations through online programs can help improve the listening-speaking skills of Thai students at a certain level. The obvious result is that it can help create motivation for learning Japanese very much. Students enjoy chatting and exchanging ideas, cultures with Japanese students. Moreover, students try to communicate in Japanese with various strategies. Therefore, in the teaching Japanese conversation, teachers should consider the practice of communication strategies in real-life communication with vocabulary in everyday life and applying information technology to develop listening-speaking skills. These enable students to communicate more effectively and make students feel more fun and motivated in studying Japanese.
References
Standard) ด้านการพูดและการฟังสำหรับผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นเป็นวิชาเอกใน
สถาบันอุดมศึกษา : กรณีศึกษาของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. วารสารอักษรศาสตร์. ปีที่ 41(ฉบับที่ 1), หน้า 1-35.
ผกาทิพย์ สกุลครู, พัชราพร แก้วกฤษฎางค์.(2556). วิเคราะห์เนื้อหาความรู้ภาษาญี่ปุ่นใน
หลักสูตรวิชาเอกภาษาญี่ปุ่น มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์: เพื่อมุ่งสู่มาตรฐานสากล.วารสารภาษาและวัฒนธรรมญี่ปุ่น. ปีที่ 1 (ฉบับที่ 1), หน้า 27-52.
สาขาวิชาภาษาญี่ปุ่น คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. (2558). รายงานผลการสำรวจ
บัณฑิตที่สำเร็จการศึกษา สาขาวิชาภาษาญี่ปุ่น ปีการศึกษา 2557.
สุณีย์รัตน์ เนียรเจริญสุข พัชราพร แก้วกฤษฎางค์ และเผ่าสถาพร ดวงแก้ว. (2560). โครงการพัฒนา
ทักษะการฟังพูดภาษาญี่ปุ่นโดยใช้โปรแกรมสไกป์: การสำรวจความคิดเห็นและการประเมินตนเองของนักศึกษาที่เข้าร่วมโครงการ. วารสารญี่ปุ่นศึกษา. ปีที่ 34(ฉบับที่ 2), หน้า 38-54.
สำนักงานสถิติแห่งชาติกระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร.(2558).สรุปผลที่สำคัญ
สำรวจการมีการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในครัวเรือนพ.ศ.2558.
สำนักงานสถิติพยากรณ์ สำนักงานสถิติแห่งชาติ.สืบค้นเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2560 จาก
http://service.nso.go.th/nso/nsopublish/themes/files/icthh58
Krashen, S. (1985).The Input Hypothesis: Issues and Implications. London: Longman.
Levy, M. (2009).Technologies in Use for Second Language Learning.The Modern
Language Journal.Vol. 93, pp.769-782. Retrieved 16 February 2017 from
http://onlinelibrary.wiley.com/wol1/doi/10.1111/j.1540-4781.2009.00972.x/full
Long, M.H. (1980). Input, interaction and second language acquisition. Unpublished.
Ph.D. dissertation, University of California at Los Angeles.
Swain, M. (1985). Communicative Competence: Some roles of comprehensible input and
comprehensible output in its development. In S.M. Gass& C. Madden (Eds.),
Input in Second Language Acquisition. pp. 235-253. Rowley, MA: Newbury
House.
青柳にし紀. (2005).「 「教室外活動」授業報告: 信州大学留学生センター研修コース第8
期において」『信大日本語教育研究』5、pp.36-50.
庵功雄. (2006).「教育文法の観点から見た日本語能力試験」土岐哲先生還暦記念論文集編
委員会編『日本語の教育から研究へ』くろしお出版.
岩本穣志、板井芳江.（2013）.「ネイティブスピーカーと長く上手に話すために何が必要か
－日本語の会話能力向上を目的とした交流授業での学生の記録から－」『ポリグロシア』25、pp.117-130.
加藤冨美江、森千加香、スプリングライアン.（2015）.「会話能力向上のためのスカイプ利
用の有効性」『第26回第二言語習得研究会（JASLA）全国大会』、pp.28-33.
倉八順子.(2006).「第二言語習得に関わる不安と動機付け」縫部義憲（監修）迫田久美子編
著『講座・日本語教育学 第三巻 言語学習の心理』 (77-94).スリーエーネット
ワーク.
古賀恵美、今村弓子、岩田緑、曽根由香里. (2018).「 文化理解と交流を目的とした教室
外活動で学習者は何を学んだか:―短期滞在日本語学習者を対象とした初級クラスでの実践―」『日本語教育方法研究会誌』24(2)、pp.40-41.
国立国語研究所.(1984).『日本語教育のための基本語彙調査』Retrieved 9 November
2018 from https://mmsrv.ninjal.ac.jp/bvjsl84/
小林明子.（2008).「日本語学習者のコミュニケーション意欲と学習動機の関連」『広島大
学大学院教育学研究科紀要』57、pp.245-253.
小林幸江・何美玲.（2014）.「Skypeを使った日本語教育の授業の試み―中国福州大学との
協働実践― 」『東京外国語大学留学生日本語教育センター論集』40、pp.137-152.
斉藤郁恵.（2016）.「日本人とのオンライン交流が海外日本語学習者に与える影響― 中国
内陸部で学ぶ大学生の動機づけの変化から―」『南山言語科学』11、pp.39-58.
Chiba Masato (千葉真人) and VannitaYomnak. (2015).「サイアム大学教養学部日本語
コミュニケーション学科の会話主教材の作成方針、流れおよび内容」『国際交流基
金バンコク日本文化センター 日本語教育紀要 』12, pp.37-46.
中俣尚己・岩崎瑠莉恵・萩原知世・中野仁美・山上聡美.（2012）.「Skypeを活用した初級
日本語教育プログラム」『實踐國文學』82、pp.26-39.
野田尚史、迫田久美子、渋谷勝巳、小林典子. (2005).『日本語学習者の文法習得』大修館
書店.
深川美帆、鶴町佳子、川上ゆか、岡本さや子.（2015）.「初級日本語クラスにおける日本人
学生との『話す活動』について」『金沢大学留学生センター紀要』18、pp.25-43.
升岡香代子.（2016).「活動型授業「自分史スピーチ」の学習動機付けへの有効性 ―二つの
学習者グループを比較して―」『日本語教育研究』62、pp.118-133.
嶺岸玲子.（2009）.「Skypeを用いた会話セッションの試み―日本語学習と日本語教育実習
の観点から― 」『日本語教育方法研究会誌』16（1）、pp.56-57.
