นิยามใหม่ของห่วงโซ่การศึกษา เพื่อเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืน

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสังเคราะห์ข้อมูลจากเอกสารทางวิชาการ สำหรับการกำหนดคำนิยามใหม่ของห่วงโซ่การศึกษา ซึ่งหมายถึง เครือข่ายความสัมพันธ์ระหว่างสถานศึกษา ที่มีหน้าที่ในการขับเคลื่อนหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน ไปพร้อมกับการออกแบบหลักสูตรสถานศึกษา ให้สอดคล้องกับทิศทางการพัฒนาของสังคมและประเทศ โดยมีครูผู้สอนทำหน้าที่เป็นกลไกเชื่อมโยงและถ่ายทอดองค์ความรู้ให้แก่ผู้เรียน ได้เข้าใจถึงคุณค่า และความถนัดเฉพาะของตนเอง ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข และสามารถสร้างสรรค์สังคมให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดีมากยิ่งขึ้น ซึ่งห่วงโซ่การศึกษา ควรแบ่งออกเป็นสามระยะ ตั้งแต่การกำหนดคุณภาพการศึกษา กระบวนการศึกษา และผลสัมฤทธิ์ด้านการศึกษา ทั้งนี้ การนำไปบูรณาการเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน เป็นการมองในมุมกลับโดยให้ความสำคัญกับผู้เรียนมากที่สุด ซึ่งมุ่งเน้นให้เกิดการสร้างและกระจายตัวขององค์ความรู้ที่อยู่ในตัวของผู้เรียน ผ่านคุณค่าเชิงอัตลักษณ์ ประกอบกับเป็นการสร้างแรงกระเพื่อมของโอกาส และกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนผ่านทางความคิดและค่านิยม ตั้งแต่ระดับนักเรียนผู้เป็นปัญญาชน ไปสู่ผู้ใหญ่ในสังคมที่มีบทบาทหน้าที่ในการบริหารประเทศ ดังนั้น การพัฒนาอย่างยั่งยืน จึงเป็นกระบวนการส่งมอบคุณค่าแก่ผู้เรียนเพื่อผลักดันให้เกิดการส่งต่อคุณค่าใหม่ในสังคม โดยถือเป็นการไหลเวียนขององค์ความรู้และคุณค่า ให้มีอยู่ในสังคมและประเทศตลอดไป