อิทธิพลจากแนวคิดไซโคจีโอกราฟีที่มีต่อศิลปินร่วมสมัย

ผู้แต่ง

  • ณัฏฐพล บุญเผือก สาขาวิชาทฤษฎีศิลป์ ภาควิชาทฤษฎีศิลป์ คณะจิตรกรรม ประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

คำสำคัญ:

ไซโคจีโอกราฟี, การดริฟท์, ศิลปินร่วมสมัย

บทคัดย่อ

ศิลปินในศตวรรษที่ 20 หลายท่านได้รับอิทธิพลจากแนวคิดไซโคจีโอกราฟี (Psychogeography) หรือจิตภูมิศาสตร์ ผ่านกระบวนการดริฟท์ (Drift) หรือเดรีฟ (Dérive) ในภาษาฝรั่งเศส อันหมายถึง “การล่องลอย” ซึ่งเป็นการสำรวจเมืองโดยการเดินอย่างรวดเร็ว โดยมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนทัศนะคนเดินสำรวจเมืองที่ไม่อาจคาดเดาได้ เป็นผลลัพธ์ในเชิงอุดมคติ คือ คนเดินเท้าจะตระหนักถึงสภาพแวดล้อมเมืองที่ถูกมองข้ามหรือละเลยไป และเริ่มมองเห็นสิ่งใหม่ ๆ ผ่านสัมผัสเป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันในสังคมเมือง จากกรณีศึกษาศิลปินร่วมสมัย 5 คน อย่าง 1) ฟรันทซ์ แอคเคอร์แมนน์ (Franz Ackermann) 2) จูลี เมห์เรตู (Julie Mehretu) 3) เจเน็ต คาร์ดิฟฟ์ และ จอร์จ เบอร์ส มิลเลอร์ (Janet Cardiff and George Bures Miller) 4) ฤกษ์ฤทธิ์ ตีระวนิช (Rirkrit Tiravanija) และ 5) อินเวเดอร์ (Invader) ที่ระบุกระบวนการสร้างสรรค์ผลงานของตนเองผ่านกระบวนการเดรีฟ ออกมาเป็นงานศิลปะที่มีมุมมอง แนวคิด รูปแบบและเทคนิควิธีการที่น่าสนใจ

เอกสารอ้างอิง

Bertolino, N., Delsante, I., & Haddadian, S. (2017). Consciously uncontrolled: A psychogeographic approach to urban mapping. University of Huddersfield Research Portal.

Cruz, A., Curiger, B., & Kortun, V. (2000). Fresh Cream: Contemporary Art in Culture. Ort nicht ermittelbar.

Kim, C.Y., Hockley, R., Campbell, A., & Edwards, A. (2019). Julie Mehretu. Prestel Pub.

Knabb, K. (2006). Situationist International Anthology. Berkeley: Bureau of Public Secrets.

Paul, A. (2012). L’Invasion de Paris 2.0: Proliferation. Control P Editions.

Sadler, S. (1998). The Situationist City. The MIT Press.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

28-04-2025

รูปแบบการอ้างอิง

บุญเผือก ณ. (2025). อิทธิพลจากแนวคิดไซโคจีโอกราฟีที่มีต่อศิลปินร่วมสมัย. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 8(1), B15-B27. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/human_dru/article/view/274093

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ