การพัฒนากิจกรรมการสอนแบบโครงงานเป็นฐานร่วมกับเทคนิคการเล่าเรื่องดิจิทัลผ่านสื่อการเรียนรู้ออนไลน์ เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสร้างสื่อโฆษณาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนากิจกรรมการสอนแบบโครงงานเป็นฐานร่วมกับเทคนิคการเล่าเรื่องดิจิทัลผ่านสื่อการสอนออนไลน์ 2) ศึกษาความสามารถในการสร้างสื่อโฆษณาหลังการใช้กิจกรรมการสอนแบบโครงงานเป็นฐานร่วมกับเทคนิคการเล่าเรื่องดิจิทัลผ่านสื่อการสอนออนไลน์ 3) ศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อกิจกรรมการสอนแบบโครงงานเป็นฐานร่วมกับเทคนิคการเล่าเรื่องดิจิทัลผ่านสื่อการสอนออนไลน์ ตัวอย่างคือ นักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/6 โรงเรียนอัสสัมชัญ จำนวน 43 คน ที่ได้มาด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แผนการสอนเรื่องการสร้างสื่อโฆษณา จำนวน 1 หน่วยการเรียนรู้ 6 ชั่วโมง 2) สื่อการสอน เรื่อง การสร้างสื่อโฆษณา และ 3) แบบประเมินความสามารถในการสร้างสื่อโฆษณา ได้รับการตรวจสอบความเที่ยงตรง เชิงเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที t-test one sample
ผลการวิจัยพบว่า
1) การพัฒนากิจกรรมการสอนแบบโครงงานเป็นฐานร่วมกับเทคนิคการเล่าเรื่องดิจิทัลผ่านสื่อการสอนออนไลน์ ผู้วิจัยได้พัฒนาแผนการสอนครอบคลุมระยะเวลา 6 สัปดาห์ และ 8 หัวข้อเนื้อหา โดยใช้หลักการเรียนรู้ แบบโครงงานเป็นฐานที่แบ่งเป็น 5 ขั้นตอนหลัก ได้แก่ การคิดและเลือกหัวข้อเรื่อง การวางแผน การดำเนินงาน การเขียนรายงาน และการนำเสนอผลงาน แผนการสอนมีลักษณะเป็นกิจกรรมที่ต่อเนื่องและเชื่อมโยงกันตั้งแต่ ขั้นตอนแรกจนถึงขั้นตอนสุดท้าย ส่งเสริมความสามารถของผู้เรียนอย่างครอบคลุมทั้งการรวบรวมข้อมูล การวิเคราะห์และจัดการข้อมูล การพัฒนาแนวคิดและการผลิตผลงาน การกำหนดเป้าหมายและกลยุทธ์ และการประเมินผล และปรับปรุง พร้อมทั้งมีผลผลิตที่เป็นรูปธรรมและวัดผลได้ในแต่ละขั้นตอน ช่วยให้ผู้เรียนสามารถพัฒนาความสามารถในการสร้างสื่อโฆษณาได้อย่างเป็นระบบและมีประสิทธิภาพ
2)ความสามารถในการสร้างสื่อโฆษณาของนักเรียนหลังการใช้กิจกรรมการสอนที่พัฒนาขึ้นอยู่ในระดับดี (=18.70, S.D.=1.92) จากคะแนนเต็ม 24 คะแนน สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดร้อยละ 75 อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
3)ความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อกิจกรรมการสอนที่พัฒนาขึ้นในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (=4.92, S.D.= 0.27)
Downloads
Article Details
เอกสารอ้างอิง
คณวัฒน์ พรสุริยโรจน์. (2559). การศึกษาผลสัมฤทธิ์การอ่านภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อการสอนเกี่ยวกับอาเซียนสำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนวัดเขมาภิรตารามจังหวัดนนทบุรี. [การค้นคว้าอิสระ ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร]. https://sure.su.ac.th/xmlui/bitstream/id/7d00939b-6127-40c2-a94c-c608e1944a9a/MA_Khanawat_Phornsuriyaprote.pdf?attempt=3
ณัฐพล รำไพ. (2561). นวัตกรรม ฉบับนักเทคโนโลยีการศึกษา. วิสต้า อินเตอร์ปริ้นท์.
ดุษฎี โยเหลา. (2557). การศึกษาการจัดการเรียนรู้แบบ PBL ที่ได้จากโครงการสร้างชุดความรู้เพื่อสร้างเสริมทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ของเด็กและเยาวชน: จากประสบการณ์ความสำเร็จของโรงเรียนไทย. ทิพยวิสุทธิ์.
ทิศนา แขมมณี. (2556). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 17). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นริศรา พรมริน, และสรณบดินทร์ ประสารทรัพย์. (2566). ผลการใช้กิจกรรมการเรียนรู้การเล่าเรื่องแบบดิจิทัลเพื่อส่งเสริมความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วารสาร ศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต, 19(1), 7-20. https://rsujournals.rsu.ac.th/index.php/jla/article/view/3046
เนาวนิตย์ สงคราม. (2554). การสร้าง Digital video & digital storytelling เพื่อการเรียนการสอนยุคดิจิทัล. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). หลักการวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). สุวิริยาสาส์น.
ปภังกร บุตรศรี, และเอกนฤน บางท่าไม้. (2564). ผลการจัดการเรียนการสอนแบบผสมผสานด้วยการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐานเพื่อส่งเสริมความสามารถในการผลิตวิดีทัศน์สำหรับนำเสนอในมัลติมีเดียสำหรับนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร, 11(1), 11-22. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/edj/issue/view/17663
ปาริชาต จารุดิลกกุล. (2564). การพัฒนารูปแบบการสอนวรรณคดีโดยใช้วิธีการสอนแบบ SQ4R ร่วมกับการเล่าเรื่องแบบดิจิทัล เพื่อส่งเสริมความสามารถการวิพากษ์วิจารณ์วรรณคดีไทยของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา {วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/4994
ไพศาล สิมาเลาเต่า, และกฤช สินธนะกุล. (2562). การจัดการเรียนการสอนแบบผสมผสานตามแผนการสอนฐานสมรรถนะด้วยกระบวนการเรียนรู้โครงงานเป็นฐานร่วมกับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง การพัฒนาโปรแกรมเว็บ ด้วยภาษา PHP. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม พระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 10(2), 11-20. http://journal.fte.kmutnb.ac.th/?page_id=801
ยุทธ ไกยวรรณ์. (2544). เทคนิคการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนวิชาโครงงานระดับมัธยมศึกษา. สำนักพิมพ์บริษัทพัฒนาคุณภาพวิชาการ (ว.พ.) จำกัด.
วราพร บุญมี. (2564). สื่อการสอนกับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 7(9), 373-385. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jsa-journal/issue/view/17125
วราวิชญ์ สุขวรเวท, กฤศกมล อภิบาลศรี, ธีรังกูร วรบำรุงกุล, และอรุณเกียรติ จันทร์ส่งแสง. (2567). การพัฒนาทักษะอาชีพทุกช่วงวัยโดยใช้โครงงานเป็นฐาน. วารสารปราชญ์ประชาคม, 2(2), 57-72. https://so12.tci-thaijo.org/index.php/watmahasawat_jsc/article/view/787
วิศิษฎ์ศรี วิยะรัตน์, สริญญา เกิดไพบูลย์, คมกฤตย์ ชมสุวรรณ, พิเชษฐ์ พินิจ, อนุศิษฏ์ อันมานะตระกูล, เอกรัตน์ รวยรวย, สันติรัฐ นันสะอาง, และมงคล นามลักษณ์. (2567). โครงการโรงเรียนเทคโนโลยีฐานวิทยาศาสตร์: การเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐานเพื่อปลูกฝังทักษะในศตวรรษที่ 21. วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้และเทคโนโลยี, 4(1), 1-12. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JLIT/article/view/271583
หัทยา ธัญญคุโณดม. (2561). การพัฒนากิจกรรมโครงงานคอมพิวเตอร์แบบผสมผสานร่วมกับแนวคิดกระบวนการกลุ่มเพื่อส่งเสริมความสามารถในการเขียนโปรแกรมและการทำงานเป็นทีมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. [วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร]. https://sure.su.ac.th/xmlui/handle/123456789/24274
