ผลของการจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริงโดยใช้ฉากทัศน์เป็นฐาน เพื่อส่งเสริมประสบการณ์การเรียนรู้อย่างสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ1)พัฒนาสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริงโดยใช้ฉากทัศน์เป็นฐานเพื่อส่งเสริมประสบการณ์การเรียนรู้อย่างสร้างสรรค์ และ 2) ศึกษาผลของการจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริง โดยใช้ฉากทัศน์เป็นฐานเพื่อส่งเสริมประสบการณ์การเรียนรู้อย่างสร้างสรรค์เป็นการวิจัยเชิงทดลองแบบ One-group pretest-posttest design เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1)สภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริงโดยใช้ฉากทัศน์เป็นฐาน2)แบบประเมินคุณภาพสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริงโดยใช้ฉากทัศน์เป็นฐาน3)แบบวัดประสบการณ์การเรียนรู้เรื่องสถาปัตยกรรมไทยสมัยอยุธยา และ 4)แบบประเมินความพึงพอใจหลังทดลองใช้สภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริงที่พัฒนาขึ้น กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือนักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาการบริการและการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช และมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร จำนวน 35 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างโดยอาสาสมัคร (Volunteer Sampling) สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบทีแบบไม่เป็นอิสระต่อกัน (t-test Dependent)

ผลการวิจัยพบว่า

1)การพัฒนาสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริงโดยใช้ฉากทัศน์เป็นฐานเพื่อส่งเสริมประสบการณ์การเรียนรู้อย่างสร้างสรรค์เรื่องสถาปัตยกรรมไทยสมัยอยุธยา ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) บุคลากร ประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญด้านเนื้อหา/ผู้สอน นักออกแบบการเรียนการสอน นักเทคโนโลยีการศึกษาปฏิบัติการ ช่างเทคนิค และผู้เรียน (2) เนื้อหาการเรียนรู้ (3) สื่อมัลติมีเดีย (4) เครื่องมือ อุปกรณ์และเครือข่ายอินเทอร์เน็ต (5) โปรแกรมการสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริง และขั้นตอนการพัฒนาสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริงฯ ประกอบด้วย 4 ขั้นตอน ได้แก่ (1)การวางแผนและจัดเตรียมทรัพยากรการผลิตสื่อการสอน ประกอบด้วยภารกิจ 5 ประการ คือ สำรวจปัญหา สำรวจความต้องการ สำรวจทรัพยากร กำหนดวัตถุประสงค์ และวางแผนการผลิตสื่อการสอน (2)ดำเนินการผลิตสื่อการสอน (3)ใช้สื่อการสอนที่ผลิตขึ้น และ (4) ประเมินผลย้อนกลับเพื่อปรับปรุง และผลการประเมินคุณภาพของสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริงโดยใช้ฉากทัศน์เป็นฐานอยู่ในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย = 4.36 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน = 0.36)

2)กลุ่มตัวอย่างการวิจัยที่ทดลองใช้สภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริงฯ มีประสบการณ์การเรียนรู้ อย่างสร้างสรรค์หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และมีความพึงพอใจต่อสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเสมือนจริงโดยใช้ฉากทัศน์เป็นฐาน ทั้งในด้านของสภาพแวดล้อมแบบเสมือนจริงฯ และด้านสื่อและเนื้อหาในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย = 4.38 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน = 0.75)