การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบสองดับเบิ้ลยูสามพีร่วมกับสื่อโฟนิกส์ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนท่าแซะรัชดาภิเษก จังหวัดชุมพร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบสองดับเบิ้ลยูสามพีร่วมกับสื่อโฟนิกส์ให้มีค่าประสิทธิภาพและดัชนีประสิทธิผล ตามเกณฑ์ 75/75 และ 0.50 ขึ้นไป 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน โดยชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบสองดับเบิ้ลยูสามพีร่วมกับสื่อโฟนิกส์ 3) เปรียบเทียบทักษะด้านการออกเสียงคำศัพท์ภาษาอังกฤษระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน โดยชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบสองดับเบิ้ลยูสามพีร่วมกับสื่อโฟนิกส์ และ 4) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนหลังการใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบสองดับเบิ้ลยูสามพีร่วมกับสื่อโฟนิกส์ โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงทดลองกลุ่มเดียวที่มีการทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนท่าแซะรัชดาภิเษก ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 จำนวน 40 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ จำนวน 7 กิจกรรม มีค่าเฉลี่ยความถูกต้องและเหมาะสม 4.07-4.23 แผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 7 แผน มีค่าเฉลี่ยความถูกต้องและเหมาะสม 4.20-4.40 แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน จำนวน 30 ข้อ มีค่าความยาก 0.58-0.80 ค่าอำนาจจำแนก 0.28-0.67 ค่าความเชื่อมั่น 0.93 และแบบวัดความพึงพอใจของนักเรียน จำนวน 20 ข้อ มีค่าอำนาจจำแนก 0.84-0.97 และค่าความเชื่อมั่น 0.99 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ยและการทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า
1) ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบสองดับเบิ้ลยูสามพีร่วมกับสื่อโฟนิกส์ มีค่าประสิทธิภาพ 85.43/90.50 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์และค่าดัชนีประสิทธิผล 0.79 เป็นไปตามเกณฑ์ 2) นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียน มีค่าเฉลี่ย 27.15 คะแนนสูงกว่าก่อนเรียน มีค่าเฉลี่ย 16.40 คะแนน 3) ความสามารถในการออกเสียงคำศัพท์ภาษาอังกฤษหลังเรียน มีค่าเฉลี่ย 26.30 คะแนนสูงกว่าก่อนเรียน มีค่าเฉลี่ย 14.85 คะแนน และ 4) ความพึงพอใจของนักเรียนที่ มีค่าเฉลี่ย 4.34 อยู่ในระดับมาก
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). การจัดสาระการเรียนรู้ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
ก็ก่อ พิสุทธิ์, และกัลยรัตน์ ชาวันดี. (2561). การพัฒนาทักษะการออกเสียงภาษาอังกฤษ โดยใช้ชุดฝึกทักษะโฟนิกส์ออนไลน์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนเต่างอยพัฒนศึกษา. สกลนคร: โรงเรียนเต่างอยพัฒนศึกษา.
จักรพงษ์ สายทองติ่ง. (2562). พัฒนาการของการอ่านออกเสียงภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนไตรมิตรวิทยาลัยโดยใช้แบบฝึกทักษะการอ่านออกเสียงภาษาอังกฤษ. ปราจีนบุรี: ศูนย์แห่งความเป็นเลิศด้านการสอน เครือข่ายวิจัยโรงเรียนสายปัญญา.
ชุมศักดิ์ มัธยมจันทร์. (2557). วิธีออกเสียงและสำเนียงภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์วิฑูรย์การปก.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์. 5(3): 7-20.
ซารีป๊ะ รักดี. (2559). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษแบบ 2W3P โดยใช้หนังสืออ่านเพิ่มเติม ชุด A little Guide เพื่อส่งเสริมทักษะการอ่านและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา (ศึกษาศาสตร์). 2(5): 42-48.
ณัฐพร สุขเกษม, นิธิดา อดิภัทรนันท์, และจารุณี มณีกุล. (2558). การใช้การสอดแทรกโฟนิกส์ร่วมกับการใช้สื่อสภาพจริง เพื่อส่งเสริมการอ่านออกเสียง ความรู้คำศัพท์ และความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การสอนภาษาอังกฤษ). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เทียนมณี บุญจุน. (2558). สัทศาสตร์ ระบบเสียงในภาษาอังกฤษและภาษาไทย. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
ปารมี เชยวัดเกาะ, และอโณทัย พลเยี่ยม เพชรแสง. (2562). การพัฒนาทักษะการอ่านคําศัพทภาษาอังกฤษโดยการสอนแบบโฟนิกส์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปที่ 2. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 16(1): 72 - 81.
พิณทิพย์ ทวยเจริญ. (2563). การพูดภาษาอังกฤษตามหลักภาษาศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิสุทธา อารีราษฎร์. (2560). การพัฒนาซอฟท์แวร์ทางการศึกษา. มหาสารคาม: อภิชาตการพิมพ์.
รุ่งอรุณ โรจน์รัตนาดำรง ไชยศรี. (2560). วิธีการสอนแบบโฟนิกส์. สารานุกรมศึกษาศาสตร์. (ฉบับที่ 52): 54.
ศิริลักษณ์ สกุลวิทย์. (2561). แบบฝึกการออกเสียงและเขียนคำเป็นภาษาที่สอง. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2557). รายงานการวิจัยแนวทางการพัฒนาการศึกษาไทยกับการเตรียมความพรอมศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุมิตรา อังวัฒนกุล. (2561). วิธีสอนภาษาอังกฤษ. (พิมพครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
อัจฉรา วงศ์โสธร. (2557). การทดสอบและประเมินผลการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Anderson, H. I., & Dearborn, Water. (1952). The Psychology of Teaching Reading. New York: The Ronald Press. Retrieved June 8, 2023, from http://ejournals.swu.ac.th/index.php/jre/article/viewFile/ 10404/8705/.
Brown, H. (1994). Teaching by principles. USA: Prentice Hall Regents.
Finocchiaro, M., & Brumfit, C. (2016). The functional-Notional Approach: From Theory to Practice. New York: Oxford University Press.
Florida Department of Education. (2019). FCAT 2.0 Test Item Specifications. Retrieved January 20, 2022, from http://www.fldoe.org/accountability/assessments/k-12-student-assessment/archive/fcat-2-0/test-items-specifications.stml.
Grant, R. M. (2016). The resource-based theory of competitive advantage: implication for strategy Formula. California Management Review. 33(3): 114.
Lewis, B. (2016). General Education: Exploration. (2nded.). Washington, D.C: American Council on Education.
National Institute of Literacy. (2019). Put Reading First. USA: the Center for the Improvement of Early Reading Achievement (CIERA), 41.
Zimmerman, B. J. (2017). A Social Cognitive View of Self-Regulated Academic Learning. Journal of Educational Psychology. 81(3): 329 - 339.