Needs and Guidelines Development of Digital Competency for Teachers under Secondary Education Service Area Office Sukhothai
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of study were to 1) assess need assessment and 2) to consider guidelines development of digital competency for teachers. This study is divided into two steps. The first step is to assess need assessment development of digital competency for teachers. Data gathered was provided by 285 samples. Reliability of actual condition questionnaire is 0.90 and should be condition questionnaire is 0.93. The second step is to consider guidelines development of digital competency for teachers. The samples were 5 experts. The data were analyzed through Modified Priority Needs Index (PNI modified). analyzed including mean and standard deviation and content analysis. The research demonstrated that:
1) Results of needs assessment were found that there was a need for teachers to develop digital competency arranged from highest to lowest as follows: 1.1 the assessment of digital competency. 1.2 the promoting digital potential and facilitation for learners. 1.3 the production and selection of digital media. 1.4 digital learning management. 1.5 the participation in professional development. 1.6 ethics and safety in using digital media. and 1.7 digital literacy. 2) The guidelines development of digital competency for teachers were revealed that. 2.1 results of examining the appropriateness of the overall and individual development guidelines were at the highest average level, with the area with the highest average being the role of the teacher who received the development, followed by the development process and methods develop the aspect with the lowest average is the developer role. 2.2 The findings suggest that school administrators should set a clear vision, define digital teacher competencies, establish information systems and development models, provide guidance and constructive feedback, motivate innovation, allocate resources and technology, and foster a supportive, diverse network culture for professional teacher development.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กชพร มั่งประเสริฐ. (2565). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูยุค Thailand 4.0 สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเพชรบุรี. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์. 7(1): 79-88.
กณิชชา ศิริศักดิ์, และดวงกมล ไตรวิจิตรคุณ. (2561). การวิเคราะห์องค์ประกอบสมรรถนะดิจิทัลสำหรับครู. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา. 15(2): 1-11.
กิตติพศ โกนสันเทียะ. (2564). สมรรถนะดิจิทัล: สมรรถนะใหม่สำหรับครูยุคปัจจุบัน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ. 22(2): 14-23.
_______. (2565). การประเมินความต้องการจําเป็นในการพัฒนาสมรรถนะดิจิทัลของครูวิทยาศาสตร์ ระดับชั้นมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสระบุรี. วารสารราชนครินทร์. 19(1): 9-16.
ฉัตรชัย หวังมีจงมี, และองอาจ นัยพัฒน์. (2560). สมรรถนะของครูไทยในศตวรรษที่ 21: ปรับการเรียน เปลี่ยนสมรรถนะ. สถาบันเสริมศึกษาและทรัพยากรมนุษย์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 12(2): 47-63.
ฉันทนา ปาปัดถา, สรญา เปรี้ยวประสิทธิ์, และวิลัยวรรณ์ ตระกูลวงศ์. (2564). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของสมรรถนะดิจิทัลครูอาชีวศึกษาเพื่อรองรับนโยบายประเทศไทย 4.0. วารสารวิจัยและนวัตกรรม สถาบันการอาชีวศึกษากรุงเทพมหานคร. 4(2): 72-107.
ฐกร พฤฒิปูรณี, และประเสริฐ อินทร์รักษ์. (2565). การพัฒนาสมรรถนะครูในช่วงยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561-2580). วารสารวิจยวิชาการ. 5(6): 87-98.
ณัฐรัตน์ ผดุงถิ่น. (2564). ปัจจัยส่วนบุคคลและปัจจัยแรงจูงใจที่ส่งผลต่อสมรรถนะดิจิทัลของครูสังกัดสำนักเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐมและสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์การศึกษาหลักสูตรการศึกษาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทรรศนีย์ วงค์คำ. (2564). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูของโครงการผลิตครูระบบปิด. วิทยานิพนธ์หลักสูตรการศึกษาดุษฎีบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ทิศนา แสงระวี, และเรชา ชูสุวรรณ. (2565). ครูไทยกับการจัดการเรียนรู้ในยุค Digital Disruption. วารสารมหาจุฬานาคร ทรรศน์. 9(4): 13-26.
ธนกฤต อั้งน้อย. (2562). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูใหม่ในศตวรรษที่ 21 ตามแนวคิดโรงเรียนเป็นองค์การแห่ง การเรียนรู้. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
นภาจิตร ดุสด. (2563). รูปแบบชุมชนการฝึกอบรมทางวิชาชีพเสมือนเพื่อพัฒนาสมรรถนะครูดิจิทัล. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
นฤภัค สันป่าแก้ว. (2566). แนวทางการส่งเสริมครูในการจัดการเรียนรู้ในยุค AI. วารสารวิจัยนวัตกรรมการศึกษาและเทคโนโลยี. 1(2): 44-50.
พรศักดิ์ สุจริตรักษ์, และชนิตา พิลาไชย. (2564). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูรองรับการศึกษายุค 4.0. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. 10(37): 293-303.
ภัทรพันธุ์ นิธิวรัตน์สกุล, ฆฬิสา สุธดาอนันตโภคิน, และนัชพล คงพันธ์. (2566). การเรียนรู้ดิจิทัลสำหรับครูยุคใหม่. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 7(2): 677-686.
มัลลิกา จอมจันทรกานต์, และสุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การพัฒนาสมรรถนะครูมัธยมศึกษาสู่ประชาคมอาเซียน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น. 12(4): 67-81.
เมษา นวลศรี, และกุลชาติ พันธุวรกุล. (2564). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันสมรรถนะดิจิทัลสำหรับนักศึกษาครูมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 49(4): 1-15.
ยงยุทธ นุฤทธิ์มนตรี, กษม ชนะวงศ์, และกุหลาบ ปุริสาร. (2565). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารในองค์กร Digital leadership of administrators in Organization. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย. 12(4): 186-206.
วิชัย วงษ์ใหญ่, และมารุต พัฒผล. (2564). สมรรถนะดิจิทัล:Digital Competency. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศุภกฤต ดิษฐสุวรรณ. (2566). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการจัดการเรียนรู้ของครู เพื่อยกระดับคุณภาพผู้เรียน โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการสุวรรณภูมิ. Journal of Roi Kaensarn Academi. 8(3): 194–214.
สมบูรณ์ ธรรมลังกา. (2561). การพัฒนาสมรรถนะครูมืออาชีพในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 1. นครปฐม: สถาบันพัฒนาครู คณาจารย์ และบุคลากรทางการศึกษา, สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุโขทัย. (2565). รายงานผลการดำเนินงานประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565. สุโขทัย: ผู้แต่ง.
สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). นโยบายและแผนระดับชาติว่าด้วยการพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม (พ.ศ. 2561 - 2580). กรุงเทพฯ: กระทรวงการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). คู่มือการพัฒนาสมรรถนะดิจิทัล (Digital Competency) สำหรับครูและบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
_______. (2567). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง นโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
_______. (2562). ครูไทยยุคใหม่สนใจดิจิทัล. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
เสาวลักษณ์ พันธบุตร. (2560). อยู่อย่างคนร่วมสมัยในยุคดิจิทัล Living Contemporarily in the Digital Age. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 5(2): 161-167.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2550). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรมหาวิทยาลัย.
Redecker, C., & Punie, Y. (2017). European Framework for the Digital Competence of Educators: DigCompEdu. Joint Research Centre. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
Lisajwood, Arbo, Spain. (2016). Developing digital competence. Retrieved from https://acenglishteacherblog.wordpress.com/2016/10/19/developing-digital-competence/
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3): 607 - 610.