สถานการณ์และการจัดการอาหารที่มีฉลากระบุวันหมดอายุภายในวัดพุทธ

บทคัดย่อ

การจัดการอาหารที่มีฉลากระบุวันหมดอายุที่ถูกต้องเป็นเรื่องที่สำคัญ การวิจัยเชิงผสานวิธีทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพ เพื่อวิเคราะห์สถานการณ์และการจัดการอาหารที่มีฉลากระบุวันหมดอายุในวัด ศึกษาจากอาหารที่มีการสำรวจพบในวัด และผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดการอาหารของวัด จำนวน ๓๓ วัด โดยใช้แบบตรวจรายการอาหารที่พบ แนวคำถามสัมภาษณ์เชิงลึกและแบบบันทึกการจัดการของวัด ที่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพแล้ว วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนาและการวิเคราะห์เนื้อหา  ผลการวิจัยพบว่า ประเภทอาหารที่มีฉลากระบุวันหมดอายุที่พบมาก คือ อาหารประเภทแป้ง ร้อยละ ๘๔.๘๕ นมและผลิตภัณฑ์จากนม ร้อยละ ๗๕.๗๖
พบอาหารหมดอายุเกือบทุกประเภท โดยพบในวันปกติมากที่สุด คือ เครื่องปรุงรส ๒,๑๕๕ วัน รองลงมาคือ อาหารแห้ง ๖๕๐ วัน ระบบการจัดการอาหารที่ระบุวันหมดอายุของวัดไม่ชัดเจน อาหารที่เหลือส่วนใหญ่จะแจกจ่ายญาติโยมและค่ายทหาร มีบางวัดที่มีผู้มีจิตศรัทธาน้อยมาทำบุญจะเก็บอาหารไว้ที่วัด ทั้งส่วนที่แจกจ่ายและเก็บไว้ที่วัดไม่มีการตรวจสอบวันหมดอายุ และไม่มีกลวิธีการจัดการอาหารตามหลักการทางสาธารณสุข ซึ่งต้องหาวิธีการในการจัดการอาหารตามจำนวนวันหมดอายุและจัดลำดับการนำออกมารับประทานหรือนำมาแจกจ่ายตามวันหมดอายุต่อไป