ถอดบทเรียนความสำเร็จจากการใช้เทคโนโลยีในการบริหารจัดการขยะของ ประเทศออสเตรเลีย และประเทศเยอรมนี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ เพื่อถอดบทเรียนการใช้เทคโนโลยีบริหารจัดการขยะ และเพื่อวิเคราะห์ปัจจัยหลักของความสำเร็จจากการใช้เทคโนโลยีในการบริหารจัดการขยะของประเทศออสเตรเลีย และประเทศเยอรมนี การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ซึ่งเครื่องมือในการวิจัยคือ เอกสาร ตำรา เอกสารอิเล็กทรอนิกส์ และบทความวิชาการต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง การวิเคราะห์ใช้วิธีการวิเคราะห์หาแก่นสาระ (Thematic Analysis) และการวิเคราะห์ข้อมูลในเอกสาร (Document Analysis)
ผลการศึกษาพบว่า ทั้ง 2 ประเทศ มีการนำเทคโนโลยีมาใช้ในการบริหารจัดการขยะ ตั้งแต่ต้นทางถึงปลายทาง ผ่านนวัตกรรมต่าง ๆ ภายใต้โครงการที่ภาครัฐได้มีส่วนร่วมกับภาคเอกชน องค์กรไม่แสวงหากำไร ได้แก่ เทคโนโลยีของศูนย์ SMART (UNSW Centre for Sustainable Material Research and Technology) การใช้เทคโนโลยีผ่านโครงการ Smarter, Cleaner Sydney Harbour โครงการ Emerging Technology Testbed ในประเทศออสเตรเลีย รวมไปถึงระบบการมัดจำคืนเงินบรรจุภัณฑ์ หรือ Pfand ในประเทศเยอรมนี เป็นการอำนวยความสะดวกในการคัดแยกขยะมูลฝอยได้ถูกต้องตามหลักวิชาการ ผ่านฐานข้อมูลขนาดใหญ่ที่มีการบันทึกข้อมูลเกี่ยวกับขยะในทุกรูปแบบทำให้สามารถจัดสรรขยะที่เหมาะสมในแต่ละประเภทได้อย่างเหมาะสม เป็นการประหยัดต้นทุนในการดำเนินงานด้านต่าง ๆ ขององค์กร เพราะฉะนั้นการบริหารงานในการจัดการขยะจึงเป็นหน้าที่สำคัญของหน่วยงานภาครัฐ หากมีการวางแผนการดำเนินงานที่ดีเป้าหมายที่วางไว้จะประสบความสำเร็จ ดังนั้นการมีส่วนร่วมของประชาชนเป็นปัจจัยสำคัญในการจัดการขยะที่มีประสิทธิภาพและยั่งยืน ประชาชนเป็นผู้สร้างขยะและเป็นผู้ที่สามารถมีบทบาทสำคัญในการลดปริมาณขยะและส่งเสริมการรีไซเคิล ช่วยให้การจัดการขยะเป็นไปอย่างรวดเร็วผ่านวิธีการส่งเสริมที่หลากหลายวิธี ได้แก่ การให้ความรู้และสร้างความตระหนัก การจัดตั้งระบบการคัดแยกขยะในชุมชน การสร้างแรงจูงใจให้กับประชาชน และการสนับสนุนจากหน่วยงานภาครัฐและเอกชน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
นัฐกานต์ ขำยัง. (2566). การจัดการขยะพลาสติก : กรณีศึกษาราชอาณาจักรสวีเดน. สืบค้นเมื่อ วันที่ 8 กรกฎาคม 2567, จาก https://lawforasean.krisdika.go.th.
สถาบันวิจัยและพัฒนาพลังงานนครพิงค์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (2563). 6 ประเทศตัวอย่างกับวิธีการจัดการปัญหาพลาสติกล้นเมือง. สืบค้นเมื่อวันที่ 24 กันยายน 2567, จาก https://erdi.cmu.ac.th/?p=2991.
สุจิตรา วาสนาดำรงดี. (2563). เรียนรู้ประสบการณ์การจัดขยะบรรจุภัณฑ์ในประเทศเยอรมนี “ระบบความรับผิดชอบที่เพิ่มขึ้นของผู้ผลิต (EPR) และระบบมัดจำคืนเงิน (DRS)”, วารสารสิ่งแวดล้อม. 24(3), 1-12.
อนรรฆพร ลายวิเศษ. (2565). เยอรมนีทำอย่างไรถึงเป็นประเทศที่รีไซเคิลขยะมากที่สุดในโลก. สืบค้นเมื่อ 9 กันยายน 2567, จาก https://urbancreature.co/germany-worlds-best-recycler/.
Hossain Rumana. (2022). Full circle : Challenges and prospects for plastic Waste management in Australia to achieve circular economy. Journal of Cleaner Production. 368(133127), 1 - 25.
Maya Kasmita. (2024). Technology Development in Waste Management in Makassar City, International Conference on Humanities Education, Law and Social Sciences. 3(1), 1114 – 1125. Retrived July 9,2024 ,from https://knepublishing.com/index.php/KnE-Social/index.
Nichols W. and Smith N. (2019). Waste Generation and Recycling Indices 2019 Overview and findings, Verisk Maplecroft. 1(1), 1-17.
Shamshad Khan. (2022). Technologies for municipal solid waste management: Current status, challenges, and future perspectives, Chemosphere. 288(1), 132403.
Tobin Steven. (2022). Regional Cooperation in Waste Management : Examining Australia’s Experience with Inter - municipal Cooperative Partnerships, Sustainability. 14(1578), 1-46.