การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านชีวะสังคมกับแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิต หลักสูตรวิชาภาษาญี่ปุ่น คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านชีวะสังคมกับแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตหลักสูตรวิชาภาษาญี่ปุ่น คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ ประชากรคือนิสิตสาขาวิชาภาษาญี่ปุ่นที่มีอายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไป และลงทะเบียนเรียนในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2559 จำนวนทั้งสิ้น 75 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย  ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยด้านชีวะสังคมของนิสิตโดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก ทั้งนี้เนื่องจากปัจจุบันผู้ปกครองนิสิต อาจารย์และผู้มีส่วนเกี่ยวข้องมีความรู้ความเข้าใจต่อการใช้แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ในการเรียน โดยผู้ปกครองได้ให้ความสำคัญโดยการประพฤติปฏิบัติตนต่อนิสิตด้วยการให้ความรัก ความอบอุ่น 2) แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตโดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก ทั้งนี้เนื่องจากนิสิตได้มีแรงจูงใจภายในที่จะเรียนในสาขานี้เป็นเดิมที และหลังจากผ่านการสอบคัดเลือกเข้ามาเรียน มีความมุ่งมั่นตั้งใจในการเรียนเป็นเพื่อให้บรรลุความประสงค์ตามที่ตั้งใจไว้ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านชีวะสังคมกับแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตในภาพรวม มีความสัมพันธ์กันในระดับปานกลาง ดังนั้นนิสิตควรรู้คุณค่าและมีทัศนคติที่ดีต่อการเรียน ผู้ปกครองควรให้ความสนใจนิสิตทั้งด้านการเรียนและส่วนตัว และอาจารย์ควรส่งเสริมด้านการตั้งเป้าหมายเพื่อให้ประสบผลสำเร็จ