การเป็นโรงเรียนแห่งความสุขของโรงเรียนมัธยมฐานบินกำแพงแสน
คำสำคัญ:
โรงเรียนแห่งความสุขบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเป็นโรงเรียนแห่งความสุขของโรงเรียนมัธยมฐานบินกำแพงแสน และเสนอแนวทางในการพัฒนาโรงเรียนมัธยมฐานบินกำแพงแสนให้เป็นโรงเรียนแห่งความสุขประชากรที่ใช้ในการวิจัยคือผู้บริหารและครูจำนวน 144 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่ แบบสอบถามความคิดเห็นและการสนทนากลุ่ม โดยยึดตามแนวคิดโรงเรียนแห่งความสุขของ กวาง โจ คิม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่ามัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1. การเป็นโรงเรียนแห่งความสุขของโรงเรียนมัธยมฐานบินกำแพงแสนโดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (𝜇=4.54, 𝜎=0.55) โดยจัดตามเรียงลำดับค่ามัชฌิมเลขคณิตจากมากไปหาน้อยได้ดังนี้ด้านบุคคล (𝜇=4.60, 𝜎=0.53) ด้านสถานที่ (𝜇=4.52, 𝜎=0.60) และด้านกระบวนการ (𝜇=4.51, 𝜎=0.53) 2. แนวทางการพัฒนาโรงเรียนมัธยมฐานบินกำแพงแสนให้เป็นโรงเรียนแห่งความสุข 1) ด้านบุคคลควรสร้างบรรยากาศการทำงานที่ส่งเสริมความร่วมมือและปรับปรุงเงื่อนไขในการทำงาน เพื่อสร้างคุณค่าในงานที่ปฏิบัติ 2) ด้านกระบวนการ ควรเน้นการจัดกิจกรรมเสริมหลักสูตรที่ตรงกับความต้องการของผู้เรียนการสร้างบรรยากาศการเรียนรู้ที่ครูและนักเรียนมีส่วนร่วมกัน รวมถึงการจัดการเรียนรู้เชิงรุก และความสนุกแก่ผู้เรียน 3) ด้านสถานที่ ควรพัฒนาแหล่งเรียนรู้นอกห้องเรียนและเพิ่มพื้นที่สีเขียว ส่งเสริมการใช้พื้นที่เหล่านี้เพื่อการเรียนการสอน รวมทั้งให้ความสำคัญกับความสะอาด ความปลอดภัย และระบบการบริหารที่โปร่งใส
เอกสารอ้างอิง
กมลทิพย์ ใจเที่ยง. (2562). การบริหารองค์กรแห่งความสุขในโรงเรียนประถมศึกษา [วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร].
กมลพรรณ เอกณรงค์. (2560). แนวทางการพัฒนาการบริหารโรงเรียนอนุบาลเอกชนให้เป็นโรงเรียนแห่งความสุข [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย].
ชาญวิทย์ วสันต์ธนารัตน์. (2559). มาสร้างองค์กรแห่งความสุขกันเถอะ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2559). กรุงเทพฯ: แอคโฟร์พริ้นท์.
ฐิติกรณ์ อาจะสมิต. (2568). แนวทางการพัฒนาสถานศึกษาให้เป็นองค์กรแห่งความสุข. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 18(34), 42–56.
นิสิต จรูญภาค. (2568). กลยุทธ์การพัฒนาโรงเรียนแห่งความสุขของโรงเรียนประถมศึกษาไทยในยุคดิจิทัล. วารสารส่งเสริมและพัฒนาวิชาการสมัยใหม่, 2568, 111–130.
ภัทรพล ก้อนเพชร. (2564). สภาพและแนวทางการพัฒนาการเป็นโรงเรียนแห่งความสุขของโรงเรียนกลุ่มบางละมุง 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3 [การค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช].
มยุรี อินทรโชติ. (2567). แนวทางการขับเคลื่อนโรงเรียนแห่งความสุขสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2. วารสารวิจัยพุทธศาสตร์, 10(4), 164–167.
โรงเรียนมัธยมฐานบินกำแพงแสน. (2566). แผนพัฒนาการจัดการศึกษา ประจำปี 2566–2570.
สมาคมเครือข่ายบริการวิศวการ กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2567). แอบดู Google บริษัทที่พนักงานมีความสุขที่สุดในโลก. เข้าถึงจาก http://www.hehaworkplace.com
อาทิตย์ อุตศรี. (2567). การศึกษาแนวทางการพัฒนาสู่การเป็นโรงเรียนแห่งความสุขของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 3 [วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีปทุม].
อุทัยวรรณ ศรีรัตน์. (2562). การเป็นโรงเรียนแห่งความสุขของโรงเรียนชุมชนวัดหนองฝ้าย [วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร].
Jo, M. (2004). Joy at work! Creating a positive workplace. JONA: The Journal of Nursing Administration, 33(12), 652–659.
Kim, G.-J. (2016). Happy schools: A framework for learner well-being in the Asia-Pacific. France: UNESCO.
Schonewille, P. A. F., & Freyermuth, R. J. (2009). Happy workplaces happy? Are you nuts? The Journal of the Conference for Global Transformation, 9(1), 1–10.
Wright, T. A. (2017). The role of “happiness” in organizational research: Past, present, and future directions. Journal of Organizational Effectiveness: People and Performance, 4(3), 193–210. Retrieved October 9, 2023, from http://www.emeraldinsight.com/doi/pdfplus/10.1016
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
หมวดหมู่
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
