EFFECTS OF DEDUCTIVE METHOD WITH COORPERATIVE LEARNING TGT TECHNIQUE ON SPELLING FINAL SOUND SECTION OF PRATHOMSUKSA 2 STUDENTS

Main Article Content

Raveeporn Changin
Sukanlaya Sucher
Sirawan Jaradrawiwat

Abstract

The purposes of this research were 1) to compare the learning achievement on spelling final sound section of Prathomsuksa two students before and after implementing deductive method with cooperative learning TGT technique and 2) to study the attitudes of Prathomsuksa two students towards deductive method with cooperative learning TGT technique.  The samples consisted of 30 Prathomsuksa 2 students in the first semester of Academic Year 2020, obtained by cluster random sampling.  The research instruments were: 1) the lesson plans of deductive method with TGT Cooperative learning on Thai spelling section for Prathomsuksa two students, consisted of 8 lesson plans taking 13 periods 2) a learning achievement test; 20 items of four multiple choices test, and 3) an attitude test; 15 items of 5-level Likert rating scale questionnaire.  Research design is one-group pretest-posttest design.  The statistics used in data analysis were the mean ( x), standard deviation (S.D.), the index of item objective congruence of the learning achievement test (IOC), item difficulty, item discrimination, reliability of the test and the questionnaire, and t-test dependent. The research findings were: 1) The Prathomsuksa 2 students’ learning achievement on spelling section after implementing deductive method with cooperative learning TGT technique was significantly higher than before implementing deductive method with cooperative learning TGT technique at the .05 level. 2) The Prathomsuksa 2 students’ attitudes towards learning after implementing deductive method with cooperative learning TGT technique was at the highest level.

Article Details

How to Cite
Changin, R., Sucher, S., & Jaradrawiwat, S. (2022). EFFECTS OF DEDUCTIVE METHOD WITH COORPERATIVE LEARNING TGT TECHNIQUE ON SPELLING FINAL SOUND SECTION OF PRATHOMSUKSA 2 STUDENTS. Journal of Educational Review Faculty of Education in MCU, 9(3), 132–145. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDMCU/article/view/249726
Section
Research Article

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2560). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร: เทพเนรมิตการพิมพ์.

ณัฐวุฒิ จันละมุด. (2554). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และเจตคติทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบโมเดลซิปปาและการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค TGT. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินวิโรฒ.

ทัศนีย์ ศุภเมธี. (2542). การสอนภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: สถาบนราชภัฎธนบุรี.

ทิศนา แขมณี. (2552). รูปแบบการเรียนการสอน : ทางเลือกที่หลากหลาย. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2543). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

เยาวดี รางชัยกุล วิบูลย์ศรี. (2553). การวัดผลและการสร้างแบบสอบผลสัมฤทธิ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เยาว์ประภา สิงห์มหาไชย, อาพันธ์ชนิต เจนจิต และคงรัฐ นวลแปง. (2561). ผลการจัดการเรียนรู้แบบอุปนัยและนิรนัย ที่มีต่อความสามารถในการให้เหตุผลและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง ลำดับ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารวิจัยรำไพพรรณี. 147. 147-159.

รดา วัฒนะนิรันดร์. (2558). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยเทคนิคการเรียนแบบ TGT โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเพื่อพัฒนาการอ่าน เขียนคำอักษรนำ สำหรับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยรภัฏเชียงราย.

รัตนา บุตรอุดม. (2559). ผลการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค TGT โดยใช้ชุดฝึกทักษะการอ่านและเขียนภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ที่ใช้ภาษาถิ่นในชีวิตประจำวัน. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.

ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2543). การวัดด้านจิตวิทยา. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยสาสน์.

วรรณี โสมประยูร. (2544). การสอนภาษาไทยระดับประถมศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.

วัชรา เล่าเรียนดี. (2547). เทคนิควิธีการจัดการเรียนรู้สำหรับครูมืออาชีพ. นครปฐม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.

วิชาการ. (2562). รายงานการพัฒนาคุณภาพการศึกษาโรงเรียนชุมชนบ้านวังพิกุล. เพชรบูรณ์. โรงเรียนชุมชนบ้านวังพิกุล.

ศิริรัตน์ วุฒิเทิดสกุล. (2555). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัยเพื่อพัฒนาทักษะการอ่านออกเสียงสัทอักษร วิชาภาษาจีนของ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

สมนึก ภัททิยธนี. (2553). การวัดผลการศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สารสิน เล็กเจริญ. (2554). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง การเขียนสะกดคำ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ที่ได้รับการสอนโดยการเรียนแบบร่วมมือเทคนิค TGT กับการสอนแบบปกติ. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สุวิทย์ มูลคำ และอรทัย มูลคำ. (2547). 21 วิธีจัดการเรียนรู้: เพื่อพัฒนากระบวนการคิด. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.

อนุรักษ์ วภักดิ์เพชร. (2558). ผลการใช้ชุดการสอนแบบนิรนัยและอุปนัยร่วมกับการเรียนแบบร่วมมือเทคนิค STAD ที่ส่งผลต่อการแก้ปัญหา เจตคติและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ โรงเรียนบะฮีวิทยาคม. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. 32. 31-42.

อุดมสิน อนุมาตย์. (2553). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ เรื่องการบวกเละการลบจำนวนที่มีผลลัพธ์และตัวตั้งไม่เกิน 100 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยใช้การสอนแบบนิรนัย. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

Slavin. (1994). Cooperative learning theory research and practice. Massaxhuestts: A simon & Schuster.