การบริหารจัดการภาวะวิกฤติธุรกิจโรงแรมไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการบริหารจัดการภาวะวิกฤติธุรกิจโรงแรมไทย 2) เพื่อศึกษาปัญหาอุปสรรคต่อการบริหารจัดการภาวะวิกฤติธุรกิจโรงแรมไทย เป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ โดยเก็บข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ที่ได้จากการคัดเลือกแบบเจาะจง จากผู้ที่มีความรู้ ความเชี่ยวชาญ และประสบการณ์ มีความเกี่ยวข้องในธุรกิจโรงแรมเป็นอย่างดี ได้แก่ เจ้าของกิจการ/ผู้ประกอบการโรงแรมขนาดใหญ่ขนาดกลาง ขนาดเล็ก และพนักงานโรงแรม ผู้บริหารการการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย นายกสมาคมโรงแรมไทย ผู้บริหารกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคม รวมจำนวน 18 คน ผลการวิจัยพบว่า การจัดการภาวะวิกฤติในธุรกิจโรงแรมไทยด้านการจัดการทรัพยากรมนุษย์ โดยปรับแผนการทำงานเพื่อป้องกันการระบาดของโรคในองค์กรและการลดต้นทุน ด้านการสื่อสารในภาวะวิกฤติต้องเป็นไปในทิศทางเดียวกัน สร้างความเข้าใจและความมั่นใจไปยังทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง การสื่อสารหลังการเกิดภาวะวิกฤติเป็นการสื่อสารทางการตลาดเพื่อสร้างภาพลักษณ์ใหม่ให้กับองค์กร ด้านมาตรการและเครื่องมือในการจัดการภาวะวิกฤติโดย 1) การลดต้นทุนด้วยการนำเทคโนโลยีและนวัตกรรมมาใช้ในการให้บริการและดำเนินงาน 2) การให้บริการให้ได้มาตรฐานสากล 3) การใช้กลยุทธ์ทางด้านการตลาดต่างๆ ให้หลากหลายขึ้น ด้านการลดผลกระทบ (Reduction) ในขณะมีวิกฤติเกิดขึ้นโดยดำเนินการตามแผนการจัดการภาวะวิกฤติอย่างทันที ด้านการตอบสนอง (Response) ต่อภาวะวิกฤตโดย (1) ภาครัฐควรมีมาตรการและแนวทางในการช่วยเหลือ รวมถึงกระตุ้นให้เกิดการท่องเที่ยวภายในประเทศให้มากขึ้น (2) ภาคธุรกิจโรงแรมต้องดำเนินการตามแผนการจัดการโดยการปรับปรุงโครงสร้างและกระบวนการทำงาน ด้านการฟื้นฟู (Recovery) หลังเกิดภาวะวิกฤต โรงแรมต้องปรับตัวธุรกิจให้สอดรับกับวิถี New normal ส่วนปัญหาและอุปสรรคต่อการบริหารจัดการภาวะวิกฤติในธุรกิจโรงแรมไทย ได้แก่ (1) อัตราการเข้าพักของนักท่องเที่ยวลดลง (2) นักท่องเที่ยวภายในประเทศเดินทางแบบไปเช้าเย็นกลับไม่ช่วยเพิ่มรายได้ให้โรงแรม (3) ปัญหามาตรการล็อกดาวน์ทำให้โรงแรมต้องหยุดกิจการชั่วคราว (4) มาตรการความช่วยเหลือของภาครัฐมีระยะเวลาจำกัดและบางมาตรการก็ไม่ได้ผล (5) กำลังซื้อของประชาชนลดลง (6) ปัญหาด้านเงินทุน (7) องค์กรขนาดใหญ่ตัดสินใจได้ยากและช้ากว่าขนาดเล็ก (8) ธุรกิจโรงแรมไม่มีการวางแผนเตรียมมือสำหรับจัดการภาวะวิกฤติไว้ล่วงหน้า
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2558). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวไทย พ.ศ. 2558 - 2560. แหล่งที่มา https://www.mots.go.th/ewt_dl_link.php?nid=7114. สืบค้นเมื่อ 17 มี.ค. 2562.
กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). สถานการณ์ด้านการท่องเที่ยวเดือนธันวาคม พ.ศ. 2562. แหล่งที่มา https://www.mots.go.th/download/article/article_20200123132729.pdf. สืบค้นเมื่อ 17 ส.ค. 2562.
คุณานันท์ สุขพาสน์เจริญ. (2557). การพัฒนารูปแบบกลยุทธ์ทางธุรกิจเพื่อการเติบโตของอุตสาหกรรมโรงแรมในประเทศไทย. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
จิตรลดา พันธุ์พณาสกุล. (2562). การสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันด้วยเทคโนโลยีสารสนเทศและ นวัตกรรมของธุรกิจโรงแรมในประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
ชลลดา มงคลวนิช และรัตนาภรณ์ ชาติวงศ์. (2560). ความคาดหวังและการรับรู้คุณภาพการบริการของฝ่ายต้อนรับส่วนหน้าในโรงแรม 5 ดาว. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยสยาม.
วัฒนา ทนงค์แผง. (2560). รูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจโรงแรมขนาดเล็ก เขตพื้นที่จังหวัดตราด. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยพะเยา.
วัฒนา ธนาศักดิ์เจริญ. (2563). ห่วงทุนต่างชาติกว้านซื้อโรงแรมไทยหลังเผชิญ COVID-19. แหล่งที่มา https://news.thaipbs.or.th/content/293268. สืบค้นเมื่อ 17 ส.ค. 2562.
ศิริพงศ์ รักใหม่ และคณะ. (2560). การจัดการภาวะวิกฤตในธุรกิจโรงแรม. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี. 11(1).
สุภางค์ จันทวานิช. (2547). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อนุรักษ์ ไกรยุทธ. (2558). การพัฒนารูปแบบการจัดการธุรกิจอุตสาหกรรมโรงแรมในประเทศไทย. วารสารพัฒนาเทคนิคศึกษา. 94(2).
Chuangphusri, P. and Buranasing, S. (2011). Conflict Management and Crisis Management. Bangkok: Prince Damrong Rajanuphap Institute.
Huberman, A. M., & Mile, M. B. (1987). Steps toward an Integrated Model of Research Utilization. Sage journals. 8(4). 586–611.
Thai Hotels Association. (2016). Hotel directory : Thailand. Bangkok: Thai Hotels Association.
World Bank. (2020). Global Economic Prospects. From https://www.voathai.com/a/world-bank-global-economy-forecasts/5454310.html. Retrieved June 15, 2563.
