PHRARIYATIDHAMMA SCHOOL ADMINISTRATION MODEL, DEPARTMENT OF GENERAL EDUCATION CONFORMING TO 21ST CENTURY CHANGES
Main Article Content
Abstract
The objective of this research article was to develop the Phrapariyattidhamma School Administration Model, Department of General Education Conforming to 21st Century Changes. Three steps of research design were conducted. The first step was to study the condition and guidelines for the Phrapariyattidhamma School Administration, General Education Department in the present by using questionnaires to collect data from representative samples, who were school administrators and administrative assistant of all four departments of Phrapariyattidhamma School Administration, General Education Department, the 9th Group has of 118 samples. The second step was to develop and try out the Phrapariyattidhamma School Administration Model, Department of General Education Conforming to 21st Century Changes by interviewing 7 key informants. The third step was to evaluate the Phrapariyattidhamma School Administration Model, Department of General Education Conforming to 21st Century Changes by using evaluation form of usefulness and feasibility from representative samples, who were school administrators and administrative assistant of all four departments of Phrapariyattidhamma School Administration, General Education Department, the 9th Group has of 118 people (30 samples of school administrators and 88 samples of school administrative assistant). Data were analyzed by using descriptive statistics consisted of percentage, mean and standard deviation. Research results indicated that 1) the overall of the conditions and guidelines for the Phrapariyattidhamma School Administration, General Education Department in 21st century in the present has a high level of practice in all four areas, which were general administration, personnel management, budget management, and academic administration, respectively. 2) Developed model and try out of the Phrariyatidhamma School Administration Model, Department of General Education Conforming to 21st Century Changes consisted of four administrative principles consisted of (1) academic administration, (2) budget administration, (3) personnel management, (4) general administration. 3) Results of evaluation the usefulness and feasibility of implementing the Phrapariyattidhamma School Administration Model, Department of General Education Conforming to 21st Century Changes were at highest levels.
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
กองพุทธศาสนศึกษา. (2553). แนวทางการจัดการศึกษาตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานสำหรับโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามักศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
กองพุทธศาสนศึกษา. (2557). คู่มือปฏิบัติงานโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
ณรงค์ อภัยใจวิ. (2560). รูปแบบการบริหารจัดการศึกษาเพื่อส่งเสริมอาชีพสำหรับเด็กด้อยโอกาสโรงเรียนในโครงการตามพระราชดำริ. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
พระจักรพล สิริธโร. (2559). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ในโรงเรียนพระปริยัติธรรมศรีจันทร์วิทยา: การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระมหาสมบัติ ธนปญฺโ (ฉลอง), บรรจบ บรรณรุจิ. (2557). ยุทธศาสตร์เชิงพุทธสำหรับผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 1(2). 93-102.
เยาวภา บัวเวช. (2550). รูปแบบการบริหารงานประชาสัมพันธ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏ. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2548). การแสวงหาและแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำของผู้บริหารมืออาชีพกรณีผู้บริหารการศึกษาและผู้บริหารสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
สมยงค์ แก้วสุพรรณ. (2552). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่มีประสิทธิผลเพื่อการประกัน คุณภาพการศึกษา. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สุคนธ์ สินธพานนท์. (2551). นวัตกรรมการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาคุณภาพของเยาวชน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ 9119 เทนนิคพริ้งติ่ง.
อุดม ชูลีวรรณ. (2559). รูปแบบการพัฒนาระบบการบริหารคุณภาพโรงเรียนมัธยมศึกษาสู่ความเป็นเลิศระดับสากล. ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
Bardo J.W. & Hartman J.J. (1982). Urban sociology a systematic introduction. New York: F.E. Peacock.
Ivancevich, J. H. et al. (1989). Management: Principles and Functions. 4thed. Boston: MA Richard D. Irwin.
Krejcie R. V. & Morgan D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement.