INTEGRATED CURRICULUM IN ACCORDANCE WITH STEM EDUCATION FOR INNOVATIVE THINKING DEVELOPMENT
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article aims to present an integrated curriculum and an integrated curriculum in accordance with the STEM Education which have been interesting as another option in enabling development of human potential conforming with global changes in the 21st century because it is a curriculum preparation by linking the main concepts of related subjects to become a new holistic content and conform with real conditions enabling learners to learn meaningfully and it can be used in real life. In addition, the concept of an integrated STEM Education curriculum by integrating interdisciplinary knowledge such as science, technology, engineering, and mathematics, together. The strength of the curriculum and learning management in accordance with STEM Education is the integration of engineering design concepts with science, mathematics, and technology. That is, students have to apply knowledge to design pieces of work and solve problems according to engineering and technology guidelines. Therefore, it is an approach for creating people with innovative thinking skill, technology expertise, scientific and mathematical thinking, efficient and systematic work performance, communication skill, and diverse and flexible perspective. These characteristics need being created and cultivated in Thai children and youth to have the potential for living and be an important force in leading the country towards sustainable economic and social development.
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
จำรัส อินทลาภาพร และคณะ. (2558). การศึกษาแนวทางการจัดการเรียนรู้ตามแนวสะเต็มศึกษาสำหรับผู้เรียนระดับประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชนาธิป พรกุล. (2561). กระบวนการสร้างความรู้ของครู กรณีการสอนบูรณาการ. กรุงเทพมหานคร:
โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชวลิต ชูกำแพง. (2558). การพัฒนาหลักสูตร. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
นัสรินทร์ บือชา. (2558). ผลการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดสะเต็มศึกษา (STEM Education) ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนชีววิทยา ความสามารถในการแก้ปัญหาและความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต.มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
นิภาวรรณ กันทเนตร์ และคณะ. (2560). หลักสูตรบูรณาการ. วารสารวิชาการสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. 10(1). 6.
บุญธรรม เพิ่มสุข และพรทิพย์ สว่างลาภ. (2558). การพัฒนาคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนขนาดเล็กโดยใช้การพัฒนาหลักสูตรและแผนการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 : กรณีศึกษาโรงเรียนบ้านวังนางนวล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
พรทิพย์ ศิริภัทราชัย. (2560). STEM Education กับการพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21. วารสารนักบริหาร. 2(1). 50–51.
พรพรรณ ไวทยางกูล. (2558). ทิศทางของสะเต็มศึกษาในประเทศไทย. แหล่งที่มา http://nstda.or.th/secencecamp/th/file/STEM%20Day2015_STEM%20Thai.pdf. สืบค้นเมื่อ 9 เม.ย. 2559.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2560). สอนเขียนแผนบูรณาการบนฐานเด็กเป็นสำคัญ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พูนสุข อุดม. (2558). รูปแบบการบูรณาการหลักสูตร. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ. 5(1). 45.
เพลินจิต กิตติยงวิวัฒน์. (2562). การสร้างเครือข่ายการจัดการเรียนรู้สะเต็มศึกษา (STEM Education) เพื่อพัฒนาทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมในโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดเพชรบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 10. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2559). เทคนิคและกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พริกหวานกราฟฟิค.
ศศิมา สุขสว่าง. (2560). การพัฒนาความคิดเชิงนวัตกรรม (Innovative Thinking) เพื่อพัฒนานวัตกรรมในองค์กร. แหล่งที่มา http://www.sasimasuk.com/16805006/. สืบค้นเมื่อ 28 ม.ค. 2563.
ศูนย์สะเต็มศึกษาแห่งชาติ. (2558). คู่มือเครือข่ายสะเต็มศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา, กระทรวงศึกษาธิการ. (2558). รายงานการวิจัยเรื่อง แนวทางการพัฒนาการศึกษาไทยกับการเตรียมความพร้อมสู่ศตวรรษที่ 21. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สินีนาฏ ทาบึงกาฬ. (2558). งาน วทร 22 กับการขับเคลื่อนสะเต็มศึกษาในโรงเรียน. นิตยสาร สสวท. 19(3). 40 – 41.
สิริพัชร์ เจษฎาวิโรจน์. (2559). การจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการ. กรุงเทพมหานคร: บุ๊คพอยท์.
สุพรรณี ชาญประเสริฐ. (2559). การออกแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษากับการพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21. นิตยสาร สสวท. 19(2). 14–16.
สุวิทย์ มูลคำ และสุนันทา สุนทรประเสริฐ. (2558). การพัฒนาผลงานทางวิชาการสู่การเลื่อนวิทยฐานะ. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.
อโนดาษ์ รัชเวทย์. (2560). การพัฒนาทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรมในศตวรรษที่ 21 โดยชุดการเรียนการสอนตามแนวสะเต็มศึกษา เรื่อง การแยกสาร ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัย ฟาร์อิสเทอร์น. 11(2). 226–238.
อรทัย มูลคำ และคณะ. (2558). การบูรณาการหลักสูตรและการเรียนการสอนโดยเน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: ที.พี.พริ้นท์.
อังคณา อ่อนธานี. (2563). มุมมองในการพัฒนาหลักสูตรผ่านแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560–2579. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 22(1). 366 – 380.