การพัฒนากระบวนการเรียนการสอนแบบใช้โครงงานเป็นฐาน เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ในศตวรรษที่ ๒๑ ของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา กรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การจัดการเรียนรู้แบบใช้โครงงานเป็นฐาน ให้ผลการเรียนรู้ด้านสาระวิชาได้ดีกว่าวิธีการจัดการเรียนรู้แบบการบรรยาย เป็นกระบวนการเรียนรู้อย่างลึกในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ตามความสนใจของผู้เรียน โดยมีครูเป็นผู้จัดประสบการณ์การเรียนรู้ และมีการนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการเรียนการสอน โดยมี ๖ ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นให้ความรู้พื้นฐาน ขั้นกระตุ้นความสนใจ ขั้นจัดกลุ่มร่วมมือ
ขั้นแสวงหาความรู้ ขั้นสรุปสิ่งที่เรียนรู้ และขั้นนำเสนอผลงานและประเมินผล ปัจจัยสนับสนุนและเงื่อนไขของกระบวนการเรียนการสอนแบบใช้โครงงานเป็นฐาน เน้นการฝึกทักษะ 3R คือ จัดกิจกรรมเพื่อส่งเสริมให้นักเรียนรักการอ่าน การเขียนอย่างต่อเนื่อง ฝึกการคิดแบบบูรณาการระหว่างความรู้ ทักษะและประสบการณ์เดิมกับสิ่งใหม่ รวมการฝึกทักษะ 7C คือ คิดวิเคราะห์ คิดวิจารณญาณ
คิดสร้างสรรค์และนวัตกรรม เข้าใจความต่างวัฒนธรรมต่างกระบวนทัศน์ การทำงานเป็นทีม มีภาวะผู้นำ มีความรู้เกี่ยวกับสื่อ สามารถนำสารสนเทศ สื่อและเทคโนโลยี มาใช้อย่างจริงจัง พัฒนาทักษะอาชีพและทักษะการเรียนรู้ การพัฒนากระบวนการเรียนการสอนแบบใช้โครงงานเป็นฐานได้จัดกลุ่มการพัฒนากระบวนการคิดอย่างเป็นระบบและเป็นรูปธรรม ๕ กลุ่ม คือ การคิดพื้นฐาน การคิดอย่างมีเหตุผล การคิดสร้างสรรค์ การคิดองค์รวม และการคิดสู่ความสำเร็จ โดยมีการพัฒนากระบวนการเรียนการสอน ๕ ด้าน ได้แก่ เน้นการจัดการเรียนเชิงสหวิทยาการ ของวิชาแกนหลัก การสร้างระบบการเรียนรู้ที่เน้นสมรรถนะเป็นฐาน การสร้างนวัตกรรม ส่งเสริมการบูรณาการแหล่งเรียนรู้ สร้างบรรยากาศทั้งกายใจ และพัฒนาการเรียนรู้ด้วยตนเองผ่านการวางแผนและทำงานร่วมกัน โดยโรงเรียนต้องกำหนดปรัชญาการศึกษาและวิสัยทัศน์ เพื่อให้ครูได้จัดทำแผนการสอนได้ถูกต้องตามเกณฑ์
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
ทิศนา แขมมณี. (๒๕๔๗). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เพชรรัตน์ หิรัญชาติ. (๒๕๕๔). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการเรียนการสอนที่ส่งเสริมการใช้กระบวนการแก้ปัญหา ตามแนวทฤษฎีการรู้คิดในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร. ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
ไพฑูรย์ นันตะสุคนธ์ และวัลลภา อยู่ทอง. (๒๕๕๗). การจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐาน. กรุงเทพมหานคร: หน่วยศึกษานิเทศก์, สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
วิจารณ์ พานิช. (๒๕๕๕). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ ๒๑. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. (๒๔ ธันวาคม ๒๕๖๐). เป้าหมายของการเรียนรู้ในศตวรรษที่ ๒๑. แหล่งที่มา: www.tdri.or.th
สำนักแผนและประกันคุณภาพการศึกษา. แนวทางการดำเนินงานด้านการเรียนการสอนในศตวรรษที่ ๒๑. เอกสารอัดสำเนา.
Bender, W. N. (2012). Project-Based Learning: Differentiating Instruction for the 21st Century. California: Corwin a Sage Company.
Bloom Benjamin S., et al. (1965). Taxonomy of Educational Objectives. New York: David Mckay Company.
Thomas, John W. (2000). A Review of Research on Project- Based Learning. California: The Autodesk Foundation. Retrieved 6 September 2018, from https://www.bobpearlman.org
