สัปปุริสธรรม ๗ : แนวคิดเชิงบูรณาการ เพื่อการพัฒนาคุณภาพการศึกษาอย่างยั่งยืน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การจัดการศึกษาในทุกระดับและทุกรูปแบบต้องเป็นไปเพื่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และพัฒนาประเทศชาติ ให้ทันและสอดคล้องกับความเปลี่ยนแปลงในยุคไร้พรหมแดน ที่มีการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม ซึ่งก่อให้เกิดความไม่สมดุลระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจ กับธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรมอันหลากหลายจึงจะสำมารถทาให้ประเทศชาติเจริญก้าวหน้าได้อย่างยั่งยืน ซึ่งจำเป็นต้องอาศัยการบริหารจัดการการศึกษาให้มีคุณภาพอย่างยั่งยืนเช่นเดียวกัน ดังนั้น การจัดการศึกษาที่มีคุณภาพดังกล่าวจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง ต้องปลูกฝังให้ผู้เรียนมีจิตสำนึกของความเป็นไทย มีระเบียบวินัย รับผิดชอบในหน้าที่เป็นอย่างดี คำนึงถึงประโยชน์ส่วนรวม มีความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม มีจิตสำนึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของประชาคมโลก เป็นพลเมืองที่ดีของสังคมเข้าใจในสภาวการณ์ของโลกและพัฒนาตนเองอย่างรู้เท่าทันต่อการเปลี่ยนแปลง เพื่อให้สำมารถอยู่ในโลกใบนี้ร่วมกันได้อย่างมีความสุขอันจะเป็นพลังสร้างสรรค์ในการพัฒนาคุณภาพสังคมไทยและพัฒนาประเทศชาติให้เจริญก้าวหน้า การบริหารจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาให้ประชากรมีคุณภาพ เป็นคนดีในสังคมดังกล่าวได้นั้น สำมารถนาหลักสัปปุริสธรรม ๗ ซึ่งเป็นหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาเป็นหลักธรรมของสัตบุรุษ ธรรมของผู้ดี หรือคุณสมบัติของคนดีที่สมบูรณ์มาประยุกต์ใช้และบูรณาการในการบริหารจัดการศึกษา เพื่อส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพการศึกษาให้เกิดความยั่งยืนดังกล่าวได้ส่งผลให้ประชากรมีคุณภาพชีวิตที่ดีอยู่รวมกันได้อย่างมีความสุขและร่วมกันกันสร้างความเจริญก้าวหน้าให้สังคมและประเทศชาติได้
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร