เพราะเรามีโลกเพียงใบเดียว: การบริหารจัดการอย่างมีจริยธรรมและการป้องกันการฟอกเขียวในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว เพื่อเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน
คำสำคัญ:
การฟอกเขียว, การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน, การลงทุนอย่างรับผิดชอบ, กรอบแนวคิด ESG, เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนบทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์ที่บูรณาการแนวคิดจากสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ในการทำความเข้าใจและจัดการกับปรากฏการณ์ทางสังคมที่ส่งผลต่อธุรกิจการท่องเที่ยว โดยเฉพาะประเด็นการฟอกเขียวซึ่งบั่นทอน และฉุดรั้งการไปถึงเป้าหมายการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของประเทศ บทความวิชาการนี้เป็นการบูรณาการกรอบการอ้างอิงเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนแห่งสหประชาชาติ 17 ประการ ร่วมกับองค์การมาตรฐานสากลผู้กำหนดมาตรฐาน ISO ที่มีเกณฑ์ตัวชี้วัดมาตรฐานสากลด้านความยั่งยืนที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาการท่องเที่ยวที่ยั่งยืน เพื่อนำเสนอแนวทางการแก้ไขปัญหาเชิงระบบที่เหมาะสมในบริบทปัจจุบัน และอนาคตของประเทศไทยร่วมกับกรณีศึกษาธุรกิจโรงแรมและการท่องเที่ยวในระดับนานาชาติ ผลการวิเคราะห์พบว่า การใช้ระบบรับรองมาตรฐาน การรายงานที่องค์กรใช้ในการประเมินและบริหารจัดการผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม สังคม และการกำกับดูแล เพื่อสร้างความยั่งยืนและความน่าเชื่อถือของธุรกิจ การจัดการสิ่งแวดล้อมตามมาตรฐาน ISO และการลงทุนอย่างมีความรับผิดชอบ (PRI) เป็นกลไกสำคัญในการลดความเสี่ยงจากการฟอกเขียว ทั้งนี้ การประยุกต์ใช้ในธุรกิจท่องเที่ยวไทยยังต้องการการสนับสนุนเชิงนโยบาย การบังคับใช้ การสร้างความตระหนักรู้ และการจัดการอย่างจริงใจในทุกภาคส่วน บทความนี้จึงนำเสนอข้อเสนอแนะสำหรับหน่วยงานภาครัฐและภาคเอกชนในการพัฒนาธุรกิจท่องเที่ยวไทยให้สามารถแข่งขันในระดับสากลโดยไม่ละเลยหลักการความยั่งยืนอย่างแท้จริง
เอกสารอ้างอิง
Alyahia, M., Azazz, A. M. S., Fayyad, S., Elshaer, I. A., & Mohammad, A. A. A. (2024). Greenwashing behavior in hotels industry: The role of green transparency and green authenticity. Sustainability, 16(3), 1050.
Balon, V. (2020). Green supply chain management: Pressures, practices, and performance-An integrative literature review. Business Strategy and Development, 3(2), 226-244. https://doi.org/10.1002/bsd2.91
Bideci, C., & Bideci, M. (2021). Seeking the unusual but sustainable: Scuba diving experience. In R. Sharpley (Ed.), Routledge handbook of the tourist experience (pp. 378–390). Routledge.
Bovsh, L., & Rasulova, A. (2025). Greenwashing and reputational risks in the hotel industry. Scientia Fructuosa, 159(1), 119–142.
Chiang, P. C., Ma, H. W., Wen, L., & Lin, C. H. (2024). Green Finance. In Introduction to Green Science and Technology for Green Economy: Principles and Applications (pp. 143-172). Springer Nature Singapore. https://doi.org/10.1007/978-981-99-9676-6_7
de Grosbois, D., & Fennell, D. A. (2022). Determinants of climate change disclosure practices of global hotel companies: Application of institutional and stakeholder theories. Tourism Management, 88, Article 104404. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2021.104404
de Souza Barbosa, A., da Silva, M. C. B. C., da Silva, L. B., Morioka, S. N., & de Souza, V. F. (2023). Integration of Environmental, Social, and Governance (ESG) criteria: their impacts on corporate sustainability performance. Humanities and Social Sciences Communications, 10, Article 410.
Delmas, M. A., & Burbano, V. C. (2011). The drivers of greenwashing. California Management Review, 54(1), 64–87. https://doi.org/10.1525/cmr.2011.54.1.64
Doosti‑Irani, M., Basouli, M., & Asadi, M. M. (2023). The effect of perceived greenwashing on achieving green marketing goals: Case study: Isfahan province eco‑lodges. Journal of Environmental Studies, 49(3), 279-296.
Dryzek, J. S. (2022). The politics of the earth: Environmental discourses (4th ed.). Oxford University Press.
Earl, A., & Hall, C. M. (2021). Institutional theory in tourism and hospitality. Routledge. https://doi.org/10.4324/9781003051206
Elhoushy, S., Elzek, Y., & Font, X. (2025). Sustainable tourism certification: a systematic literature review and suggested ways forward. Journal of Sustainable Tourism, 1-27. https://doi.org/10.1080/09669582.2025.2487674
Elshaer, I. A., Sobaih, A. E. E., Aliedan, M., & Azazz, A. M. (2021). The effect of green human resource management on environmental performance in small tourism enterprises: Mediating role of pro-environmental behaviors. Sustainability, 13(4), Article 1956. https://doi.org/10.3390/su13041956
Fazal, S. A., Al Mamun, A., Wahab, S. A., & Mohiuddin, M. (2023). Sustainability performance of multinational companies in Malaysia. Transnational Corporations Review, 15(4), 69-78. https://doi.org/10.1016/j.tncr.2023.08.005
Font, X., & Lynes, J. (2018). Corporate social responsibility in tourism and hospitality. Journal of Sustainable Tourism, 26(7), 1027-1042. https://doi.org/10.1080/09669582.2018.1488856
Free, C., Jones, S., & Tremblay, M. S. (2024). Greenwashing and sustainability assurance: A review and call for future research. Journal of Accounting Literature, 47(4), 739–764. https://doi.org/10.1108/JAL-11-2023-0201
Futagami, M., & Kumara, T. (2022). Sustainable Tourism Certification and Ecolabels: A A systematic review of literature. Journal of the Faculty of Foreign Studies, Meijo University, 5, 1–23.
Garcia, F. C. S., & Vargas, W. F. C. (2024). Greenwashing in the tourism and hospitality sector: A systematic analysis of the literature. RIAT: Revista Interamericana de Medioambiente y Turismo, 20(2), 174-191. http://dx.doi.org/10.4067/S0718-235X2024000200174
Ghaderi, Z., Shakori, H., Bagheri, F., Hall, C. M., Rather, R. A., & Moaven, Z. (2024). Green supply chain management, environmental costs and supply chain performance in the hotel industry: The mediating role of supply chain agility and resilience. Current Issues in Tourism, 27(13), 2101-2117.
Global Sustainable Tourism Council. (2025, October 15). GSTC-certified hotels share insights on the value and impact of GSTC certification. https://www.gstc.org/gstc-certified-hotels-insights/
Guinebert, S. (2020). How do Moral Theories stand to each other? Some moral metatheoretical thoughts on a longstanding rivalry. Zeitschrift für Ethik und Moralphilosophie, 3(2), 279-299.
Hajer, M. (1995). The politics of environmental discourse: Ecological modernization and the policy process. Oxford University Press.
Hale, B., Light, A., & Lawhon, L. A. (Eds.). (2023). The Routledge companion to environmental ethics. Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315768090
Hashmi, R. S., Um e Rubbab, Tahir, M., Ejaz, S., & Hussain, S. (2025). Human resource management, corporate social responsibility and sustainable performance. Qlantic Journal of Social Sciences and Humanities, 6(1), 314-325. https://doi.org/10.55737/qjssh.vi-i.25328
Hou, Y., Guo, P., Kannan, D., & Govindan, K. (2023). Optimal eco-label choice strategy for environmentally responsible corporations considering government regulations. Journal of Cleaner Production, 418, Article 138013. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2023.138013
International Organization for Standardization. (2015). ISO 14001:2015: Environmental management systems — Requirements with guidance for use. ISO. https://www.iso.org/obp/ui/en/#iso:std:iso:14001:ed-3:v1:en
International Organization for Standardization. (2018). ISO 21401:2018: Tourism and related services — Sustainability management system for accommodation establishments — Requirements. ISO. https://www.iso.org/obp/ui/en/#iso:std:iso:21401:ed-1:v1:en
Jones, P., Hillier, D., & Comfort, D. (2017). The sustainable development goals and the tourism and hospitality industry. Athens Journal of Tourism, 4(1), 7-18.
Kapoor, R., Khanna, H., Sisodiya, V., & Azad, A. (2025). Integrating ESG Frameworks into Urban Governance: A Master Plan for Sustainable Development and Green Investment in Ramnagar, Uttarakhand. Uttarakhand (April 05, 2025). SSRN. https://dx.doi.org/10.2139/ssrn.5210813
Lashitew, A. A. (2021). Corporate uptake of the Sustainable Development Goals: Mere greenwashing or an advent of institutional change? Journal of International Business Policy, 4, 184–200. https://doi.org/10.1057/s42214-020-00092-4
Lee, Y., Peng, C., Lee, T., & Zhao, Z. (2022). Sustainable development assessment of cultural and creative industries in Casino cities: A case study of Macao. Sustainability, 14(8), Article 4749. https://doi.org/10.3390/su14084749
Lenzen, M., Sun, Y. Y., Faturay, F., Ting, Y. P., Geschke, A., & Malik, A. (2018). The carbon footprint of global tourism. Nature Climate Change, 8(6), 522–528. https://doi.org/10.1038/s41558-018-0141-x
Lyon, T. P., & Montgomery, A. W. (2015). The means and end of greenwash. Organization & Environment, 28(2), 223–249. https://doi.org/10.1177/1086026615575332
Majeed, S., & Kim, W. G. (2023). A reflection of greenwashing practices in the hospitality industry: A scoping review. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 35(3), 1125–1146. https://doi.org/10.1108/IJCHM-04-2022-0495
Principles for Responsible Investment. (2017). A blueprint for responsible investment: Genesis, assumptions and process. https://www.unpri.org/about-us/a-blueprint-for-responsible-investment
Principles for Responsible Investment. (2024). PRI strategy 2024–27. https://www.unpri.org/about-us/pri-2024-27-strategy
Sachs, J.D., Lafortune, G., Fuller, G., & Drumm, E. (2023). Implementing the SDG Stimulus. Sustainable Development Report 2023. Dublin University Press, 2023. https://doi.org/10.25546/102924
Santos, C., Coelho, A., & Marques, A. (2024a). The greenwashing effects on corporate reputation and brand hate, through environmental performance and green perceived risk. Asia-Pacific Journal of Business Administration, 16(3), 655-676.
Santos, C., Coelho, A., & Marques, A. (2024b). A systematic literature review on greenwashing and its relationship to stakeholders: State of art and future research agenda. Management Review Quarterly, 74(3), 1397-1421. https://doi.org/10.1007/s11301-023-00337-5
Sharma, T. K., Pahuja, A., Hassan, R., & Budhiraja, K. (2025). Sustainability Through Impact. In A. E. Jimenez Ruiz, V. Rudkouskaya, & S. Bhartiya (Eds.), Greener Future: Building Sustainable Tourism Communities (pp. 139-154). Emerald Publishing Limited. https://doi.org/10.1108/978-1-83608-988-920251010
Srivastava, S. K. (2007). Green supply-chain management: A state-of-the-art literature review. International Journal of Management Reviews, 9(1), 53–80. https://doi.org/10.1111/j.1468-2370.2007.00202.x
Sustainable Development Solutions Network. (2023). Sustainable development report 2023. https://www.sustainabledevelopment.report/reports/sustainable-development-report-2023
Szabo, S., & Webster, J. (2021). Perceived greenwashing: The effects of green marketing on environmental and product perceptions. Journal of Business Ethics, 171(4), 719-739. https://doi.org/10.1007/s10551-020-04461-0
United Nations Environment Programme. (2018). Towards a green economy: Pathways to sustainable development and poverty eradication. https://www.unep.org/resources/report/towards-green-economy-pathways-sustainable-development-and-poverty-eradication-10
United Nations Framework Convention on Climate Change. (2015, December 12). Paris Agreement. https://unfccc.int/sites/default/files/english_paris_agreement.pdf
United Nations. (2022). Greenwashing – The deceptive tactics behind environmental claims. https://www.un.org/en/climatechange/science/climate-issues/greenwashing
Voßbeck, N., & Fastenrath, S. (2024). How resilient are regional industrial decarbonization pathways? Insights from the building materials industry in Lower Austria. Progress in Economic Geography, 2(2), 100019.
Wong, A. (2024). How green sustainability efforts affect brand-related outcomes. Asia-Pacific Journal of Business Administration, 16(5), 1182-1201.
World Tourism Organization (2022a). Tourism for sustainable development: Integrating ESG into tourism businesses. https://www.unwto.org/sustainable-development
World Tourism Organization. (2022b). International network of sustainable tourism observatories (INSTO). https://www.unwto.org/insto
Wu, Y. (2024). Does ESG consistently promote corporate financial performance? A study of the global cruise industry. arXiv preprint arXiv:2409.00758. https://doi.org/10.48550/arXiv.2409.00758
Yang, X., Song, M., Zhou, X., & Liao, C. (2025). Bibliometric and thematic insights into a decade of circular economy research in construction. Discover Applied Sciences, 7(8), 922. https://doi.org/10.1007/s42452-025-07584-z
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 สหศาสตร์: วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
สหศาสตร์: วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ให้ความสำคัญกับการคุ้มครองลิขสิทธิ์และสิทธิของผู้นิพนธ์ในการเผยแพร่ผลงานวิชาการ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมความโปร่งใส ความถูกต้องตามหลักวิชาการ และสอดคล้องกับแนวปฏิบัติสากล ทั้งนี้ วารสารกำหนดนโยบายดังต่อไปนี้
|
1. การยอมรับเงื่อนไขการเผยแพร่ - ผู้นิพนธ์ที่ส่งบทความเพื่อตีพิมพ์ ต้องปฏิบัติตามนโยบายและเงื่อนไขการเผยแพร่ของวารสารโดยเคร่งครัด - การส่งบทความถือเป็นการยอมรับให้นำบทความเข้าสู่กระบวนการพิจารณาและการเผยแพร่ตามมาตรฐานของวารสาร |
|
2. การโอนลิขสิทธิ์ - เมื่อบทความได้รับการตอบรับเพื่อตีพิมพ์ ผู้เขียนโอนลิขสิทธิ์ของบทความให้แก่วารสาร - วารสารมีสิทธิ์เผยแพร่ ทำซ้ำ และเผยแพร่บทความในทุกรูปแบบ ทั้งสิ่งพิมพ์ เว็บไซต์ และสื่อออนไลน์อื่น ๆ |
|
3. สิทธิ์ของผู้นิพนธ์หลังการโอนลิขสิทธิ์ - ผู้นิพนธ์ยังคงมีสิทธิ์ใช้บทความเพื่อวัตถุประสงค์ทางวิชาการ เช่น การสอน การวิจัยส่วนบุคคล การใช้ประกอบวิทยานิพนธ์ หรือการเผยแพร่ในแพลตฟอร์มที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์ - การนำบทความไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์เชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตจากวารสารก่อนเป็นลายลักษณ์อักษร |
|
4. การเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาตสาธารณะ (Creative Commons License) - บทความทั้งหมดในวารสารจะเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) - บุคคลอื่นสามารถเผยแพร่หรือแบ่งปันบทความได้โดยต้องให้เครดิตแก่ผู้นิพนธ์ต้นฉบับ แต่ห้ามแก้ไข ดัดแปลง หรือใช้ในเชิงพาณิชย์ |
|
5. ความถูกต้องของเนื้อหาและการใช้สื่อจากบุคคลที่สาม - ผู้เขียนต้องรับรองว่าบทความที่ส่งเพื่อตีพิมพ์เป็นผลงานต้นฉบับของตนเอง ไม่ได้ส่งซ้ำซ้อน (duplicate submission) และไม่ละเมิดลิขสิทธิ์หรือคัดลอกผลงานของผู้อื่น รวมถึงไม่มีการปลอมแปลงข้อมูล การตีพิมพ์ซ้ำ หรือการกระทำใด ๆ ที่ขัดต่อหลักจริยธรรมทางวิชาการ - ผู้เขียนต้องรับผิดชอบในการขออนุญาตใช้สื่อจากบุคคลที่สาม เช่น ภาพ ตาราง หรือกราฟิก และต้องอ้างอิงหรือให้เครดิตอย่างถูกต้องน |
|
6. ข้อจำกัดความรับผิดชอบ (Disclaimer) - บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารสหศาสตร์: วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร - ข้อความ ข้อมูล และข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่ละท่านโดยตรง มิได้สะท้อนถึงทัศนะหรือจุดยืนของกองบรรณาธิการหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง - หากบทความมีข้อผิดพลาดหรือการละเมิดสิทธิ์ใด ๆ ความรับผิดชอบทั้งหมดเป็นของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว - การนำบทความไปใช้ในเชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากบรรณาธิการวารสารก่อน ทั้งนี้ ผู้ขออนุญาตต้องจัดทำคำชี้แจงเกี่ยวกับวัตถุประสงค์และลักษณะการใช้งานอย่างชัดเจน การใช้บทความในเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตถือเป็นความรับผิดชอบของผู้ใช้แต่เพียงผู้เดียว |
