การพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาครู สาขาวิชาภาษาอังกฤษ และสาขาวิชาคณิตศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องนี้เป็นการวิจัยเพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาครู                   มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลการพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาครูมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา 2) เปรียบเทียบทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาครู และ 3) ศึกษาความคิดเห็นของนักศึกษาครูที่มีต่อรูปแบบการคิดอย่างมีวิจารณญาณ เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี โดยใช้แบบสอบถามและแนวการสัมภาษณ์เชิงลึกที่ผ่านการตรวจคุณภาพจากผู้เชี่ยวชาญ 3 ท่าน แล้วนำไป Try-out กับกลุ่มประชากรที่มิใช่กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 30 คน จากนั้นนำไปเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง และนำมาวิเคราะห์ ประมวลผลด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์และการวิเคราะห์เนื้อหา

            ผลการวิจัยพบว่า การพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาครูประกอบด้วย 1) การระบุปัญหาหรือเหตุการณ์ทีเกิดขึ้น 2) การใช้กระบวนการคิด 3) การพิจารณา กลั่นกรอง ไตร่ตรองและประเมินผล และ 4) การสรุปผลการคิด การทดสอบสมมุติฐานพบว่า เพศ อายุ และความรู้ ไม่มีผลต่อการคิดอย่างมีวิจารณญาณ แต่สาขาวิชาเอกและเกรดเฉลี่ยมีผลต่อการคิดอย่างมีวิจารณญาณอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และนักศึกษาครูส่วนใหญ่มีความคิดเห็นต่อรูปแบบการคิดอย่างมีวิจารณญาณในเชิงบวก