การแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์การบวกและการลบโดยใช้สื่อประสมสำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนโสตศึกษาอนุสารสุนทร
คำสำคัญ:
การแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์, ความบกพร่องทางการได้ยิน, สื่อประสมบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อสร้างและหาประสิทธิภาพของสื่อประสม ตามเกณฑ์ E1/E2 เท่ากับ 80/80 2) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ก่อนและหลังเรียน เรื่องการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ โดยใช้สื่อประสมสำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน เป็นการวิจัยเชิงกึ่งทดลอง โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยินชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนโสตศึกษาอนุสารสุนทร ปีการศึกษา 2565 จำนวน 8 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยสื่อประสมแก้ปัญหาโจทย์คณิตศาสตร์การบวกและการลบ จำนวน 4 เรื่อง แบบประเมินคุณภาพของสื่อประสม แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์การแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัย พบว่า 1) ประสิทธิภาพสื่อประสมการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์การบวกและการลบ มีค่าเท่ากับ 80.31/81.87 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ 80/80 2) คะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียน (=32.75) มีค่าสูงกว่าก่อนเรียน (
=15.38) องค์ความรู้จากการวิจัย คือ การสร้างสื่อการเรียนการสอนซึ่งเป็นวีดิทัศน์ที่มีภาษามือและสื่อที่เป็นรูปภาพ สามารถเพิ่มความรู้ความสามารถด้านวิธีการแก้โจทย์ปัญหาได้ นอกจากนี้ การใช้ภาษามือประกอบมีความเหมาะสมกับกลุ่มนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยินมากกว่าสื่อที่มีเพียงรูปภาพ
References
จุฑาทิพย์ เรืองงาม และคณะ. (2562). การพัฒนาสื่อประสมเพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารทางคณิตศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. ศาสตร์การศึกษาและการพัฒนามนุษย์. 3 (2), 30-42.
ณัฎฐา ศรีรอด และกรวิภา สรรพกิจจำนง. (2564). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์เรื่องเวลา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้บทเรียนสื่อประสมชุดเวลาพาเพลิน. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 5 (2), 371-382.
ธนศักดิ์ แสนสำราญ และคณะ. (2564). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เรื่องการเรียงสับเปลี่ยนและการจัดหมู่โดยการใช้สื่อประสม. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 23 (2), 181-191.
พรรณวดี ปัญจพรพล. (2551). การออกแบบสื่อปฏิสัมพันธ์ สำหรับนักเรียนบกพร่องทางการได้ยินชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 วิชาคณิตศาสตร์. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ พ.ศ. 2551. (5 กุมภาพันธ์ 2551). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 125 ตอนที่ 28 ก. หน้า 1-13.
ภัคมาลย์ ลัมพะบุตร. (2545). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนวิชาภาษาไทย สำหรับเด็กบกพร่องทางการได้ยิน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนศึกษาพิเศษจังหวัดพิษณุโลก. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.
มลิวัลย์ ธรรมแสง. (ม.ป.ป.). คนหูหนวก: ผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาและระบบวิธีสอน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
รุจิภา โพธิ์สุวรรณ์. (2540). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสนใจในวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่ได้รับการสอนโดยใช้บทเรียนสื่อประสมกับการสอนตามคู่มือครู. ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศศิณิส์ภา พัชรธนโรจน์ และพริ้มไพร วงค์ชมภู. (2564). การพัฒนาสื่อประสมเรื่องการอนุรักษ์และใช้ประโยชน์พืชท้องถิ่นในชุมชนวัดช่อแล อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารศรีปทุมปริทัศน์ ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. 13 (1), 100-114.
อลงกรณ์ อัมพุช และวิจิตรา โพธิสาร. (2561). การออกแบบและพัฒนาสื่อประสม เรื่องประชาคมอาเซียน ของผู้ที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน. วารสารวิชาการ ศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 9 (2), 60-66.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารบัณฑิตแสงโคมคำ
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
