การร่วมรู้สึกผ่านเรื่องเล่าในภาพยนตร์: กรณีศึกษาโรคมะเร็งกับเพศสถานะใน Ordinary Love (2019)

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มุ่งศึกษาภาพยนตร์เรื่อง Ordinary Love (dir. Lisa Barros D’Sa & Glenn Leyburn, 2019) ผ่านกรอบแนวคิดการร่วมรู้สึกผ่านเรื่องเล่า โดยมีจุดประสงค์เพื่อเข้าใจการถ่ายทอดประสบการณ์ความเจ็บป่วยที่สัมพันธ์กับมิติเพศสถานะผ่านสื่อศิลปะ รวมทั้งยุทธศาสตร์ที่ตัวบทใช้เพื่อดึงผู้ชมให้ร่วมรู้สึก ผลการวิจัยพบว่า Ordinary Love ถ่ายทอดความเจ็บป่วยจากโรคมะเร็งเต้านมของตัวละครเอก ผ่านการวินิจฉัยโรค กระบวนการรักษา เคมีบำบัด และผลกระทบทางร่างกายและจิตใจ ในมิติเพศสถานะ ตัวละครเอกมีอัตลักษณ์ภรรยาซ้อนอยู่กับอัตลักษณ์ผู้ป่วย แต่สุดท้ายเพศสถานะกลับถูกลดความสำคัญลง ภาพยนตร์นำเสนอการสร้างชุมชนร่วมรู้สึกในหมู่ผู้ป่วยโรคมะเร็งและผู้อยู่แวดล้อมผู้ป่วยผ่านยุทธศาสตร์การร่วมรู้สึกแบบจำกัดขอบเขตที่นำไปสู่การร่วมรู้สึกแบบถ่ายทอดในวงกว้างในที่สุด ยิ่งไปกว่านั้น ภาพยนตร์ยังวิพากษ์การนำเสนอโรคมะเร็งผ่านขนบภาพยนตร์ฮอลลีวูดที่เน้นปัจเจกนิยมและความเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่สูงส่งในประสบการณ์ของมนุษย์ ด้วยท่าทีแบบกล่าวน้อยกว่าจริง ภาพยนตร์แสดงให้เห็นว่าความเจ็บป่วยเป็นประสบการณ์สามัญในชีวิตมนุษย์ เช่นเดียวกับความรัก ความหวัง และความเศร้าโศกจากการสูญเสีย การวิจัยครั้งนี้แสดงให้เห็นศักยภาพของภาพยนตร์ในการสร้างการร่วมรู้สึกซึ่งอาจนำไปขยายผลต่อในบริบทแพทยศาสตร์ศึกษาได้
คำสำคัญ: ความรู้สึกร่วม, การร่วมรู้สึกผ่านเรื่องเล่า, ภาพยนตร์, เพศสถานะ, เรื่องเล่าความเจ็บป่วย