The Personnel Administration According to the Seven Sappurisadhamma by Educational Institution Administrators under the Bueng Kan Primary Educational Service Area Office
Main Article Content
Abstract
This research aimed to: 1. study the state of personnel administration according to the Seven Sappurisadhamma by educational institution administrators under the
Bueng Kan Primary Educational Service Area Office; 2. propose guidelines for promoting personnel management according to the Seven Sappurisadhamma for educational
institution administrators in the same area. The study used a mixed-methods approach, with a sample group of 329 school administrators and teachers, and 10 key informants for in-depth interviews. Research instruments included a questionnaire and a semi-structured interview. Data analysis involved frequency, percentage, mean, standard deviation, and content analysis.
The research results were as follows:
1. The state of personnel administration according to the Seven Sappurisadhamma by educational institution administrators in schools under the Bueng Kan Primary
Educational Service Area Office, was generally at a high level across all seven aspects.
2. The guidelines for personnel administration according to the Seven Sappurisadhamma for educational institution administrators in Bueng Kan are as follows: (1) Dhammaññut (Knowing the Reason): administrators should create personnel management manuals and clearly define work standards for various positions;
(2) Atthaññut(Knowing the Result): administrators should set clear goals and encourage personnel to achieve them; (3) Attaññut (Knowing Oneself): provide opportunities for teachers and staff to express their personal development needs based on their knowledge, skills, and aptitudes; (4) Mattaññuta (Knowing Moderation): allocate budgets appropriately to support personnel development and manage expenses wisely; (5) Kluññuta (Knowing the Time): Prioritize tasks appropriately and address issues promptly; (6) Parisaññut (Knowing the Community): foster good relationships with the community for smoother school administration; (7) Puggalaññuta (Knowing the Person): administrators should assign tasks to teachers and staff according to their knowledge and capabilities, ensuring an appropriate balance of work.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ทองย้อย แสงสินชัย. (2543). ความจริงในมหาปรินิพพานสูตร (กรณีพระมโน). (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: เปรียญธรรมสมาคมแห่งประเทศไทย.
พระจิณณ์วเรณย์ อคฺคธมฺโม. (2564). การบริหารงานบุคคลตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดขอนแก่น. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2548). ภาษาธรรม. กรุงเทพฯ: เลี่ยงเชียง.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีบริหาร. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2545). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พระมหาเกียรติศักดิ์ ฉนฺทธมฺโม (ยันตรุดร). (2552). การศึกษาปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาการบริหาร งานบุคคลของผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ฤกษ์ชัย ใจคำปัน. (2549). การบริหารงานบุคลากรในสถานศึกษา อำเภอจอมทอง เขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่ เขต 5. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วรภาส ประสมสุข และ นิพนธ์ กินาวงศ์. (2550) .หลักการบริหารการศึกษาตามแนวพุทธธรรม. (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วีระ สุรินทร์. (2553). การบริหารงานบุคลากรของโรงเรียนขนาดเล็กในอำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สมบัติ บุตรแสนคม. (2564). การบริหารงานบุคคลในยุคฐานวิถีชีวิตใหม่ตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). อยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.