Politics in the View of Mahatma Gandhi
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This academic article aims to present political activities that do not use violence as a tool for fighting. By using the principle of non-violence, which is a principle that everyone already practices in their daily lives, as a tool for political struggle. Moreover, it has adopted the political method of "Satyagraha" instead of the method of using
violence to demand justice and freedom for the grass-root people. This principle of nonviolence was used to solve conflicts in India until it gained official full independence from England
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กฤต ศรียะอาด. (2561). การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องตรีภาวะสัมพันธ์ในปรัชญาของคานธี. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 5(2), 53-62.
กิตติพัฒน์ สุวรรณสิริเมธี. (2550). เอกสารประกอบวิชาปรัชญาการเมืองตะวันตก. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
คานธี, โมหันทาส การามจันทร์ (แปลโดย กรุณา-เรืองอุไร กุศลาสัย). (2529). อัตชีวประวัติ หรือข้าพเจ้าทดลองความจริง. กรุงเทพฯ: อาศรมวัฒนธรรมไทย - ภารต.
จำนงค์ อดิวัฒนสิทธิ์. (2525). ประวัติแนวความคิดทางสังคม (History of Social Thought). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
เดอร์ แบรี่ และ วิลเลี่ยม ธีโอดอร์ (แปลโดย จำนงค์ ทองประเสริฐ). (2523). บ่อเกิดลัทธิประเพณีอินเดีย. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2525). การศึกษาประวัติความคิดของไทย. วารสารธรรมศาสตร์, 11(4), 42.
ปานทิพย์ แซ่โค้ว. (2542). การศึกษาเชิงเปรียบเทียบเชิงปรัชญา เรื่อง ธัมมิกราชาและราชาปราชญ์. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปานทิพย์ ศุภนคร. (2545). ปรัชญาเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
มหาตมา คานธี (แปลโดย กรุณา กุศลาสัย, เรืองอุไร กุศลาสัย). (2523). โลกทั้งผองพี่น้องกัน. กรุงเทพฯ: ลายสือไทย.
เรือรบ เมืองมั่น. (2539). มหาตามะ คานธี กับการพยายามแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างฮินดูและมุสลิม. (วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมบัติ จันทรวงศ์ และ ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2523). ความคิดทางการเมืองและสังคมไทย. กรุงเทพฯ: บรรณกิจการพิมพ์.
เสน่ห์ จามริก. (2510). ความคิดทางการเมืองของเพลโตถึงปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อานนท์ จิตรประภาส. (2558). มหาตมะคานธี มหาบุรุษแห่งสัตยาเคราะห์. กรุงเทพฯ: ยิปซี่.
A.C. Niemeijer. (1972). The Khilafat Movement ln lndia. The Haque: Martinus Nijhoff.
Eugene J. Meehan. (1967). Comtemporary Political Thought : A Critical Study, Home Wood, Ilinoiis : The Dorsey Press.
Hanisch, C. (2022). The Personal Is Political. Retrieved 11 January 2022, from: http://www.roehampton.ac.uk/uploadedFiles.
Heywood, A. (2007). Politics. New York: Palgrave Macmillan.
Joseph K. (2013). Comparative Politics: An Introduction, USA: McGraw-Hill Education.
Leo Strauss, (1973). What is Political Philosophy? And other Study, Wespont, Connecticut: Greenwood Press.
Shively, W. P. (2008). Power & Choice: An Introduction to Political Science, UK: McGraw-Hill Education.