แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนในเครือสารสาสน์
Main Article Content
บทคัดย่อ
1) องค์ประกอบและวิธีการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลมี 4 องค์ประกอบ 4 วิธีการ
2) สภาพปัจจุบันของภาวะผู้นำเชิงดิจิทัล โดยรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ การเป็นผู้นำและมีวิสัยทัศน์เชิงดิจิทัล และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ทักษะการเรียนรู้เทคโนโลยี สภาพที่พึงประสงค์ของภาวะผู้นำเชิงดิจิทัล โดยรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ การปฏิบัติทางวิชาชีพยุคดิจิทัล และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ การเป็นผู้นำและมีวิสัยทัศน์เชิงดิจิทัล ลำดับความต้องการจำเป็นในการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัล เรียงลำดับจากมากไปหาน้อย ได้แก่ ทักษะการเรียนรู้เทคโนโลยีดิจิทัล การปฏิบัติทางวิชาชีพยุคดิจิทัลการสื่อสารเชิงดิจิทัล และการเป็นผู้นำและมีวิสัยทัศน์เชิงดิจิทัล
3) แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนในเครือสารสาสน์ ประกอบไปด้วยองค์ประกอบ 4 ด้าน 14 แนวทาง โดยภาพรวมของแนวทางทุกด้านมีความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์อยู่ในระดับมาก
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กัญญารัตน์ สุขแสน. (2563). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำด้านดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนในเครือมูลนิธิคณะเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย. (ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิตดุษฎี). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยรังสิต.
จิติมา วรรณศรี. (2564). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(10), 458-472.
เจษฎา ชวนะไพศาล. (2563). แนวทางการพัฒนาผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหารสถานศึกษากลุ่มสหวิทยาเขตทวารวดี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุพรรณบุรี. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ทินกร บัวชู และทิพภาพร บัวชู. (2562). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารครุศาสตร์สาร, 13(2), 285-294.
นงลักษณ์ วิรัชชัย และ สุวิมล ว่องวานิช. (2550). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพฯ: ธรรมดาเพรส.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย เล่ม 1. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พิชญ์พิมล สุนทะวงศ์. (2565). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา มหาสารคาม. (วิทยานิพนธ์ศึกษามหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ภานุมาศ จันทร์ศรี. (2562). โมเดลการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เลอศักดิ์ ตามา และสุมาลี ศรีพุทธรินทร์. (2563). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการดำเนินงานระบบประกันคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. วารสารรัชต์ภาคย์, 15(38), 224-240.
ศิริพงษ์ กลั่นไพฑูรย์. (2564). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาการในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. (การศึกษาดุษฎีบัณฑิต (กศ.ด.)). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ 2558. สืบค้นเมื่อ 16 สิงหาคม 2565, จาก https://dl.parliament.go.th/handle/lirt/518602
สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2559). การบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (School Management in Digital Era). สืบค้นเมื่อ 16 สิงหาคม 2565, จาก https://www.trueplookpanya.com/education/content/52232
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.