Student Affairs Operation of the Educational Opportunity Expansion Schools Under the Samutsakhon Primary Educational Service Area Office
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study and compare student affairs operation of the educational opportunity expansion schools under The Samutsakhon Primary Educational Service area Office classified by school size and educational management area.The samples consisted of 252 government teachers and educational personnel in educational opportunity expansion schools under The Samutsakhon Primary Educational Service area Office obtained by stratified random sampling according
educational management area. The research instrument was a five-level rating scale questionnaire with content validity 1.00 and a reliability of 0.99. The statistics used in to the data analysis were percentage, mean, standard deviation, Independent Samples t-test, one-way analysis of variance and test the pairwise mean difference by Scheffe's method with a statistical significance level at 0.05
The findings were as follows:
1. The educational opportunity expansion schools under The Samutsakhon Primary Educational Service area Office, was overall and in each individual aspect were a high level, ranking in the order of mean from high to low as Student affairs planning, action to promote democracy, administration of student affairs, developing students to have moral discipline, performance appraisal and Implementation of the student support system.
2. The educational opportunity expansion schools under The Samutsakhon Primary Educational Service area Office classified by school size, overall, there was
statistically no significant difference level at 0.05. When considering in each individual aspect were action to promote democracy were significantly different at the 0.01 level.
3. The educational opportunity expansion schools under The Samutsakhon Primary Educational Service area Office classified by educational management area, overall, there was statistically significant difference level at 0.01. When considering in each individual aspect were action to promote democracy. There was a statistically significant difference level at 0.01. And in each administration of student affairs and performance appraisal. There was a statistically significant difference level at 0.05
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เฉลิมพล สโมรินทร์ และ นงลักษณ์ ใจฉลาด. (2563). การศึกษาสภาพการบริหารงานกิจการนักเรียนของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 39. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 6(5), 291-293.
ณัฐนนท์ ค้าขาย. (2562). การบริหารจัดการงานกิจกรรมนักเรียนแบบมีส่วนร่วมของโรงเรียนเทพบดินทร์วิทยาเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ณัฐวุฒิ หว่านผล และ ศิริพงษ์ เศาภายน. (2564). การศึกษาสภาพปัญหาการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 2. วารสาร Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(1), 113-116.
ทองแดง แสวงบุญ และ สุรางคนา มัณยานนท์. (2564). การบริหารกิจการนักเรียนโรงเรียนปทุมราชวงศา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 29. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 5(1), 179-181.
ธนาภา ชมพูธัญ และ สมลักษณ์ พรหมมีเนตร. (2559). การบริหารงานกิจการนักเรียนโรงเรียนบ้านแม่จะเราสองแคว สังกัดสำนักงานการศึกษาประถมศึกษาตาก เขต 2. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). นครราชสีมา: วิทยาลัยนครราชสีมา.
นูรมาน พิทักษ์สุขสันต์. (2564). การบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของผู้บริหารสถานศึกษาในอำเภอสายบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 3. (การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). ยะลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
วรรณวรางค์ รักษ์ทิพย์. (2561). ผลการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดชุมชนการเรียนรู้ในชั้นเรียนวิชาสังคมศึกษาเพื่อพัฒนาพฤติกรรมประชาธิปไตยของนักเรียนประถมศึกษา. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วราภรณ์ บุญดอก. (2559). สภาพและปัญหาการบริหารกิจการนักเรียนโรงเรียนมัธยมวัดหนองจอก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร. (2565). รายงานผลการดำเนินงาน ประจำปีงบประมาณ 2565. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2566, จาก http://www.skn.go.th
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. สืบค้นเมื่อ 18 มีนาคม2566, จาก https://person.mwit.ac.th
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). กรอบแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13. สืบค้นเมื่อ 18 มีนาคม 2566, จาก https://www.ldd.go.th
สุรพัชร เกตุรัตน์. (2561). การบริหารกิจการนักเรียนของโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ ราชบุรี. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อติคุณ บุญจูง และ สาริศา เจนเขวา. (2562). การบริหารงานกิจการนักเรียนของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน กลุ่มโรงเรียนเครือข่ายอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารวิชาการ ระดับชาติวิทยาลัยนครราชสีมา, 6(2), 516-520.
Felecia. (2018). Coming Together: A Case Study of Collaboration Between Student Affairs and Faculty at Norfolk State University. Educational Foundations & Leadership, Norfolk, VA : United States.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and psychological measurement, 30(3), 607-610.