Technological Leadership of School Administrators by Opinion of Teachers Under the Secondary Educational Service Area Office Kanchanaburi
Main Article Content
Abstract
The results the research found that
1. Technological leadership of school administrators according to teachers' opinions under supervision of Secondary Educational Service Area Office Kanchanaburi in overall opinions were at a high level. When considering each aspect, it was found that the opinions were at a high level in all aspects. Ranking by average are the excellence in professional practice, the creation of learning culture in the digital age, the visionary leadership systematic improvement and the citizenship in the digital age.
2. The comparison of the technological leadership of school administrators according to teachers' opinions under the supervision of Secondary Educational Service Area Office Kanchanaburi classified by school size. The overall and individual aspects were significantly different level at .01 especially extra-large schools possess more technological leadership of school administrators than other large schools and medium-sized school.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เจษฎา ชวนะไพศาล. (2563). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหาร
สถานศึกษากลุ่มสหวิทยาเขตทวารวดี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
มัธยมศึกษาสุพรรณบุรี. การค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการ
บริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จีระศักดิ์ ชุมภู. (2564). การศึกษาภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหารโรงเรียนในกลุ่มสห
วิทยาเขตสุดถิ่นไทย จังหวัดเชียงราย. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต
สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยา.
ธีรโชติ หล่ายโท้. (2560). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีและ
ทักษะด้านการเรียนรู้และนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขต
พื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 2. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร
มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.
รัศมี แสงชุ่ม. (2562). ภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหารสถานศึกษาตามการรับรู้ของ
ครู ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา
ประจวบคีรีขันธ์ เขต 2. การศึกษาค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา
ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วิโรจน์ สารรัตถะ. (2555). แนวคิด ทฤษฎี และประเด็นเพื่อการบริหารทางการศึกษา
(พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: ทิพย์วิสุทธิ์.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนา
เศรษฐกิจสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสาม พ.ศ. 2566-2570. ค้นจาก
https://www.nesdc.go.th/download/Plan13/Doc/Plan13_DraftFinal.pdf
สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร:
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์ . (2552). นโยบายสาธารณะแนวความคิด การวิเคราะห์และ
กระบวนการ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์เสมาธรรม.
อานิสฟาซีรา อาซานีย์. (2564). ภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนสอน
ศาสนาอิสลาม สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชนจังหวัด
นราธิวาส เขต 2. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร
การศึกษา มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
อิทธิฤทธิ์ กลิ่นเดช. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหาร
สถานศึกษากับการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงาน
ส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยจังหวัดสระบุรี.
วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัย
เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2562). การบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (School Management in
DigitalEra). ค้นจาก http://www.pracharathschool.go.th/skill/detail/52232.
Center for the Advanced Study of Technology Leadership in Education. (2019).
Principals Technology Leadership Assessment. Retrieved from
http://dangerouslyirrelevant.org/wp-content/uploads/2017/04/
PTLAPacket.pdf
International Society for Technology in Education. (2009). education
reimagined leading systemwide change with the ISTE standards.
United States of America.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research
activities. Educational and psychological measurement, 30(3), 607-610.