Risk Management of School Administrators Under Suphanburi Primary Educational Service Area Office 3
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study the investigate and compare the risk management practices of school administrators under Suphanburi Primary Educational Service Area Office 3, classified by school size. The sample consisted of 309 school administrators and teachers under Suphanburi Primary Educational Service Area Office 3, obtained based on stratified random sampling by school size. The research instrument was a 5-rating scale questionnaire with a content validity of 0.67-1.00 a reliability of 0.96. Data were analyzed using statistics to determine percentage, mean, and standard deviation. and one-way analysis of variance and Scheffé's method for testing the pairwise mean difference with statistical significance levels of 0.05
The findings were as follows:
- Overall risk management by school administrators under Suphanburi Primary Educational Service Area Office 3 was at a high level. When individual aspects were considered, all aspects were at a high level. An aspect with the highest mean was reporting and monitoring, followed by management and risk management plan preparation, setting objectives, risk identification, and risk assessment, respectively.
- When the overall risk management of school administrators under Suphanburi Primary Educational Service Area Office 3 was compared by school size in overall and in each aspect there were statistically significant differences. The practice of risk management by administrators and teachers in a small-sized school group was lower than that in medium-sized and large-sized school groups.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2556). คู่มือการบริหารความเสี่ยง. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
จรัญ พะโยม, ทวนทอง เชาวกีรติพงศ์ และ ปาจรีย์ ผลประเสริฐ. (2557). การพัฒนากลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 1 และ เขต 2. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 16(2), 22-34.
จีรนันท์ ทองอ่วม. (2560). การบริหารความเสี่ยงของผู้บริหารที่ส่งผลต่อคุณภาพการบริหารงบประมาณของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระแก้วเขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). ฉะเชิงเทรา: มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
พิมพ์ทิพย์ ปัญญาบุญ และ สฤษดิ์พงษ์ ลิมปิษเฐียร. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารความเสี่ยงตามทฤษฎีกับกระบวนการบริหารความเสี่ยงตามนโยบายของกระทรวงศึกษาธิการด้านการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในสถานศึกษาประถมศึกษา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า, 5(1), 1-8.
มาลัย พวงพิลา. (2564). สภาพและปัญหาการบริหารความเสี่ยงในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษเขต 4. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 5(1), 165-178.
วสันต์ ศรีสุวรรณโณ และ รุจิราพรรณ คงช่วย. (2566). การบริหารความเสี่ยงของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา เขต 3 ในสถานการณ์โควิด-19. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(1), 173-191.
สุธีระ เดชคำภู. (2564). การบริหารจัดการความเสี่ยงของผู้บริหารสถานศึกษาในสหวิทยาเขตรัชโยธิน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(1), 85-97.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรีเขต 3. (2565). ข้อมูลจำนวนครู. สืบค้นเมื่อ 5 มิถุนายน 2566, จาก http://www.spb3.go.th/spb3/agency_structure_contact.php/.
Best, J. W. (1981). Research in education (4th ed.). Englewood Cliff: Prentice.
Hall.Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.