แนวทางในการพัฒนาศักยภาพการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม กรณีศึกษา : พระธาตุพนม อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม แนวทางในการพัฒนาศักยภาพการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน กรณีศึกษา : พระธาตุพนม อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวทางในการพัฒนาศักยภาพในการบริหารจัดการแหล่งท่องท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม และ 2) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาศักยภาพการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) เป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล ผู้ให้ข้อมูลสําคัญ(Key informant) ได้แก่ กลุ่มนักท่องเที่ยว กลุ่มคนในชุมชน และกลุ่มผู้นำชุมชน จำนวน 38 คน ใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลโดยนำเนื้อหาที่ได้จากการสัมภาษณ์เชิงลึก
มาวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) และเรียบเรียงเชิงพรรณนา 
ผลการวิจัยพบว่า 
1) แนวทางการพัฒนาศักยภาพในการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม คือ การจัดทำแผนแม่บทในการพัฒนาให้ครอบคลุมการพัฒนาการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมทั้งในระยะสั้นและในระยะยาว 2) ปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาการการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมที่สำคัญได้แก่ การขาดการประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อต่าง ๆ อย่างทั่วถึง การปรับปรุงสภาพถนน คุณภาพการให้บริการของเจ้าหน้าที่ การสนับสนุนคนในชุมชนให้เข้ามามีส่วนร่วมในการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม