Co-Existence in A Multicultural Society
Main Article Content
Abstract
Multicultural society is the co-existence that arises from the diversity of ethnicities, religions and cultures. In order to promote coexistence in a society with undivided
differences, one must adhere to the principle of Sangahavattha, which is sharing, constructive speech. service and consistency as a management tool and adhered to the practice guidelines leading to sustainable peace of society
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เดือน คำดี, (2553). ศาสนศาสตร์, กรุงเทพฯ: สานักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2555). ความสำคัญของพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต), (2550). ธรรมนูญชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่ 82). กรุงเทพฯ: พิมพ์สวย จำกัด.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 16). กรุงเทพฯ: บริษัท เอส. อาร์. พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จำกัด.
พระภาวนาวิสุทธิคุณ (เสริมชัย ชยมงฺคโล). (2542). ตอบปัญหาธรรมปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: เอช ที พี เพรส.
พระวีรวัฒน์ รอดสุโข. (2550). เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และความคงทนในการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
มนต์ ทองชัช. (2553). ศาสนาสำคัญของโลกปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
_______. ราชบัณฑิตยสถาน. (2549). สารานุกรมไทย เล่ม 26. กรุงเทพฯ: บริษัท ด่านสุทธาการพิมพ์.
สมภาร พรมทา. (2554). มนุษย์กับศาสนา. กรุงเทพฯ: สยาม.
ไสว มาลาทอง. (2552). คู่มือการดาเนินงานเสริมสร้างศีลธรรมสาหรับเด็กและเยาวชน. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
อานันท์ กาญจนพันธ์. (2555). พหุวัฒนธรรมในบริบทของการการเปลี่ยนผ่านทางสังคมและวัฒนธรรมในบทความแนวคิด ชาตินิยมกับพหุวัฒนธรรม. เชียงใหม่: ศูนย์ภูมิภาคด้านสังคมศาสตร์และการพัฒนาอย่างยั่งยืน คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.