ความเห็นแก่ตัวในทัศนะของโทมัสฮอบส์กับพุทธปรัชญาเถรวาท

Main Article Content

ทินกร ปรีชาดิเรก
จรัส ลีกา

บทคัดย่อ

 บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอถึงความเห็นแก่ตัวตามทัศนะของโทมัส ฮอบส์กับพุทธปรัชญาเถรวาท ดังนี้ 1) ข้อแตกต่าง โทมัส ฮอบส์ เห็นว่า เป็นการต่อสู้ทางการเมืองที่แข่งขันกันในเรื่องผลประโยชน์และการชิงอำนาจการกระทำเช่นนั้นเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของสังคม ฮอบส์ ได้ใช้กฎหมายในแก้ปัญหาสังคมทุกคนต้องยึดมั่นในสัญญาที่ให้ไว้ประชาชนจึงจะเกิดความสงบสุขได้ ในระดับหนึ่ง ส่วนพุทธปรัชญาเถรวาทเน้นการพัฒนาเพื่อดำเนินไปสู่วิถีชีวิตที่เหมาะสมด้วยการเน้นให้คนในสังคมมีจิตสำนึกมุ่งประโยชน์สุขแก่สังคม 2) ข้อเหมือนกัน พบว่า แนวคิดของโทมัส ฮอบส์ และ พุทธปรัชญาเถรวาทต่างก็มีเป้าหมายเพื่อประโยชน์สุขของสังคม แต่มีวิธีการที่แตกต่างกัน ฮอบส์ เห็นว่า ต้องพัฒนาความเห็นแก่ตัวหรือควบคุมความเห็นแก่ตัวให้กลายเป็นประโยชน์ ส่วนพุทธปรัชญามุ่งขจัดความเห็นแก่ตัวจนถึงที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ปรีชาดิเรก ท. ., & ลีกา จ. . (2022). ความเห็นแก่ตัวในทัศนะของโทมัสฮอบส์กับพุทธปรัชญาเถรวาท. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 9(3), 82–97. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jg-mcukk/article/view/255054
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

เนื่องน้อย บุณยเนตร. (2544). จริยศาสตร์ตะวันตก : ค้าน มิลล์ ฮอบส์ รอลส์ ชาร์ทร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปรีดี พนมยงค์. (2525). ปรัชญาสังคม. กรุงเทพฯ: อมรินทร์.

ปาน จันทรานุตร. (2521). แก้ปัญหาชีวิตด้านธรรมะ. กรุงเทพฯ: ศิลปาบรรณาคาร.

ปรีดี พนมยงค์. (2525). สังคมปรัชญาเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: อมรินทร์การพิมพ์.

พุทธทาสภิกขุ. (2542). คู่มือมนุษย์. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช. (2532). ปรัชญาการเมือง. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรมศัพท์ปรัชญาฉบับราชบัณฑิตยสถานอังกฤษ-ไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: อมรินทร์ พริ้นติ้ง.

วิทย์ วิศทเวทย์. (2532). จริยศาสตร์เบื้องต้น มนุษย์กับปัญหาจริยธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.

วิภาดา กิตติโกวิท (แปล), (2550). สัญญาประชาคม หลักแห่งสิทธิทางการเมือง โดย ฌอง ฌากส์ รูสโซ พลเมืองแห่งเจนีวา. กรุงเทพฯ: ออฟเซ็ทเพรส.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2545). องค์การและการจัดการฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: Diamond in Business World.

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 9). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สมภาร พรมทา. (2539). ปรัชญาสังคมและการเมือง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมภาร พรมทา. (2543). ชีวิตกับความขัดแย้ง ปัญหาจริยธรรมในชีวิตประจำวัน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อนุมิตร จันทรประภาพ. (2526). การศึกษาจริยปรัชญาของแรนด์เชิงวิชาการ. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตร มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Thomas Hobbes. (1967). Leviathan or the Matter. Forme and power of a Commonwealth Ecclesiasticall and Civil. edited by Michael Oakeshott with an introduction by Richard S. Peter. New York: Collier Books.

Thomas Hobb. (1968). Leviathan, Middlesex: Penguin Books Ltd.