The Relationship Between Creative Leadership and The School Effectiveness in the Chaiyaphum Provincial Administrative Organization The Relationship Between Creative Leadership and The School Effectiveness in the Chaiyaphum Provincial Administrative Organization
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to study 1) the level of creative leadership of school administrators, 2) the school effectiveness, and 3) the relationship between creative leadership of school administrators and the school effectiveness in Chaiyaphum Provincial Administrative Organization according to the teachers’ opinions. This is a survey study by using a quantitative research methodology. The sample group used in this research was 278 teachers who work in school in the Chaiyaphum Provincial Administrative Organization from using the ready-made tables of Krejcie and Morgan then multi stage random sampling. The research instrument was a 5-rating scale questionnaire. The statistics used in the data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation and Pearson's product moment correlation coefficient.
The results of the research found that 1) the level of teachers' opinion about creative leadership of school administrators for overall and every aspect was at a high level, sorted in descending order: vision, flexibility, and imagination, 2) the level of teachers’ opinion about the school effectiveness for overall and every aspect was at a high level, sorted from highest to lowest: the ability to solve problems in school, the ability to modify and develop school, the ability to produce students with high academic
achievement, and the ability to develop students to have a positive attitude, 3) the relationship between creative leadership of school administrators and school effectiveness in the Chaiyaphum Provincial Administrative Organization according to the opinions of teachers for overall, there was a high correlation (r = 0.735) and a statistically significant positive correlation at the .01 level. The creative leadership of the school administrators with the highest correlation was vision, followed by flexibility and the lowest correlation was imagination.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กันยากร จินสีดา. (2561). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 8(2), 229-240.
ขวัญฤทัย ภู่สาระ. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยาเขต 1. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 21(2), 51-59.
จตุรภัทร ประทุม. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 27. วารสารวิทยบริการมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 27(2), 119-130.
ซาลีฮะห์ ดะเซ็ง. (2555). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูสังกัดสำนักงานเข ตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานราธิวาส. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). ยะลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
เตชินณ์ อินทบำรุง. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของโรงเรียนตามการรับรู้ของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 11(1), 178-187.
ธนาภรณ์ นีลพันธนันท์. (2562). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 32. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
นิภาพร จันทรจิตร. (2564). ความคิดเห็นของครูที่มีต่อภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาสำนักงานเขตดินแดงขห้วยขวาง สังกัดกรุงเทพมหานคร. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(2), 153-166.
มยุรี สมใจ. (2553). การบริหารงานวิชาการสู่เกณฑ์มาตรฐานการศึกษาของชาติกลุ่มโรงเรียนปง 1 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาพะเยา เขต 2. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
มยุรี สนิทกุล. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
รัตติกรณ์ จงวิศาล. (2550). มนุษยสัมพันธ์ : พฤติกรรมมนุษย์ในองค์การ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สุทิน สุขกาย. (2562). การศึกษาประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 1. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 1(1), 69-77.
สุภาพร สืบเทพ. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับการบริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ. วารสารวิชาการศิลปะศาสตร์และวิทยาศาสตร์, 6(1), 59-72.
องค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ. (2563). แผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ. 2561-2565) ขององค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ. ชัยภูมิ: กองแผนและงบประมาณ.
อมรา ไชยดำ. (2559). ประสิทธิผลของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 27. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 13(61), 209-224.
Baskett, S. and Miklos, E. (1992). Perspectives of Effective Principals. Saskatchewan. Canada: The Canadian Administrator.
Thomas, J. S. (1991). The Principalship: A reflective practice perspective. (2nd ed.). Needham Heights. MA: Allyn and Bacon.