การพัฒนามนุษย์ตามหลักพุทธปรัชญา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการมีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอถึงการพัฒนามนุษย์ตามหลักพุทธปรัชญา พบว่า มนุษย์สามารถพัฒนาตนเองได้เพื่อบรรลุความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ด้วยหลักไตรสิกขา (ศีล สมาธิ ปัญญา)
ที่เป็นกระบวนการพื้นฐานในการฝึกพฤติกรรมของมนุษย์ให้ดียิ่งขึ้น ศีล จะช่วยพัฒนาพฤติกรรมที่แสดงออกทางกายกรรม 3 และ วจีกรรม 4 สมาธิ เป็นการฝึกจิตให้อยู่กับปัจจุบันขณะไม่ให้เกิดอกุศลมโนกรรม 3 อย่าง คือ การเห็นผิด การเพ่งโทษ พยาบาท ส่วนปัญญาจะช่วยให้การดำเนินชีวิตเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพจนประสบความสำเร็จ และมีวิถีชีวิตที่ถูกต้องดีงามจนบรรลุถึงเสรีภาพที่แท้จริง
คือ พระนิพพาน
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จิตติมา อัครธิติพงศ์. (2556). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. พระนครศรีอยุธยา: คณะวิทยาการจัดการ
มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ฐิติรัตน์ วสิษฐ์พลพงศ์. (2557). การวิเคราะห์หลักไตรสิกขาในพระพุทธศาสนาเถรวาท. (สารนิพนธ์
พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ณัฐชญา จิตภักดี และคณะ. (2564). การพัฒนามนุษย์ตามหลักพุทธจริยศาสตร์. วารสารบัณฑิตศึก
ษามหาจุฬาขอนแก่น, 8(2), 208-219.
ณัฎฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2546). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเนชั่น.
บุญมี แท่นแก้ว. (2539). จริยศาสตร์. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). พุทธธรรม. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตโต). (2549). พระพุทธศาสนาพัฒนาคนและสังคม. บริษัท สหธรรมิกจำกัด.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2540). การสร้างสรรค์ปัญญาเพื่ออนาคตของมนุษยชาติ.
(พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: บริษัทสหธรรมิกจำกัด.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2550). ศัพท์วิเคราะห์. กรุงเทพฯ: เสี่ยงเชียง.
พระครูพิมลปัญญานุยุต (บุญทา อินต๊ะปัญญา). (2560). กระบวนการพัฒนาตนตามหลักพุทธจิตวิทยา
เพื่อการตื่นรู้. (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬา
ลงกรณราชวิทยาลัย.
พระวิทยา ณาณสาโร. (2554). การศึกษาแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงที่สอดคล้องกับหลักพุทธธรรม
ที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต).
พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระราเชนทร์ วิสารโท (ไชยเจริญ). (2546). การศึกษาเชิงวิเคราะห์หลักพุทธธรรมกับการพัฒนาทรัพยากร มนุษย์ในพระพุทธศาสนา. (วิทยานิพนธ์ศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัย
มหามกุฎราชวิทยาลัย.
ฟื้น ดอกบัว. (2543). ศาสนาเปรียบเทียบ. กรุงเทพฯ: โสภณการพิมพ์.
วศิน อินทสระ. (2543). พุทธจริยศาสตร์. กรุงเทพฯ: ทองกวาว.
วรารัตน์ เขียวไพรี. (2548). ทรัพยากรมนุษย์ในองค์การ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
วิเชียร ชาบุตรบุณฑริก. (2542). ความจริงของชีวิต. กรุงเทพฯ: คอมฟอร์ม.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติสำนักนายกรัฐมนตรี. (2560). สรุปสาระสำคัญแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่สิบสอง พ.ศ. 2560 - 2564.
อริยา คูหา. (2552). กาย จิต : ความสมบูรณ์แห่งชีวิต. วารสารรูสมิแล, 30(2), 47-49.
อริย์ธัช เลิศอมรไชยกิจ. (2561). ศึกษาวิเคราะห์แนวคิดอภิมนุษย์ของ ฟรีดริช นิทเช่. วารสารพุทธมัคค์ ศูนย์วิจัยธรรมศึกษา สำนักเรียนวัดอาวุธวิกสิตาราม, 3(2), 11-17.
Neal, J. A. (1997). Spirituality in management education: and guide to resource. Journal of Management Education.