Management of Leadership According to the Principles of Integrity

Main Article Content

Kochaporn Siriboot
Phramaha Samrong Sannato

Abstract

 Administration is the duty of the group leader. It’s both a science and art in working to achieve goals with others by working towards the objectives. Leadership is a state of faith that is accepted and leads others to move or act in the direction that the leader has set. The leadership must have intelligence, goodness and knowledge that lead people to come together and lead them to a good that pretty.
Characteristics and qualities of that leadership must have the wisdom to expertise to be dependent on there will educated, smart confident in one’s self, possessing good conduct in act 3 that can control righteous behavior, good intentions, honesty by doing good thing support Aid for the benefit of the people, do not take advantage of others verbal honesty with good words, honesty and proper words to promote unity and reason, honesty with only good thoughts not focus on the way, but only thinking of sacrifice. It is a Buddhist doctrine that give leaders a leadership that consist of Dhamma. It is also to be a good role model for organizations in that society.

Article Details

How to Cite
Siriboot, K. ., & Sannato, P. S. . (2022). Management of Leadership According to the Principles of Integrity. Journal of Graduate MCU KhonKaen Campus, 9(1), 37–45. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jg-mcukk/article/view/253269
Section
Academic Article
Author Biography

Kochaporn Siriboot, The Secretariat of The House of Representatives

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
วิทยาเขตขอนแก่น นิสิตปริญญาเอก สาขาพุทธศาสนา

References

กวี วงศ์พุฒ. (2539). ภาวะผู้นำ. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาชีพบัญชี.

เติมศักดิ์ ทองอินทร์. (2547). ความรู้เบื้องต้นทางการบริหารรัฐกิจ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ธงชัย สันติวงษ์. (2537). องค์การและการบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

ธรรมศึกษาออนไลน์. หลักสุจริต 3. สืบค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2564, จาก http://www.xn--12c9b1aha5ai6e7a.com/2013/05/sucrit-3.html

เนตร์ พัณณายาวิราช. (2546). การจัดการสมัยใหม่. กรุงเทพฯ: เซ็นทรัลเอ็กซ์เพรส.

ประเวศ วะสี. (2542). ภาวะผู้นำ สภาพในสังคมไทยและวิธีแก้ไข ในภาวะผู้นำความสำคัญต่ออนาคตไทย. กรุงเทพฯ: มติชน.

พระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2534). พุทธศาสนาในฐานะเป็นรากฐานของวิทยาศาสตร์. กรุงเทพฯ: พิมพ์อําไพ.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). ภาวะผู้นำ: ความสำคัญต่อการพัฒนาคน พัฒนาประเทศ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,

รังสรรค์ ประเสริฐศรี. (2544). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: ธนธัชการพิมพ์.

ราชบัณฑิตยสภา. (2540). พจนานุกรมฉบับบัณฑิตราชสถาน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ราชบัณฑิต.

สมยศ เชื้อไทย. (2551). ความรู้กฎหมายทั่วไป: คำอธิบายวิชากฎหมายแพ่ง: หลักทั่วไป. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิญญูชน.

สุรศักดิ์ ม่วงทอง. (2543). พุทธธรรมกับภาวะผู้นำที่พึงประสงค์ : ศึกษาเฉพาะกำนันผู้ใหญ่บ้านจังหวัดนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต. คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.

Mitchell, T. R., & Larson, J. R. (1987). People in Organizations : An Introduction to Organization Behavior (3rd ed.). New York: McGraw-Hill.