การดูแลผู้ป่วยติดเตียงตามหลักพุทธจริยศาสตร์ในตำบลบ้านฝาง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาของผู้ป่วยติดเตียงในตำบลบ้านฝาง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด 2) เพื่อศึกษาหลักพุทธจริยศาสตร์เพื่อการดูแลผู้ป่วยติดเตียงในตำบลบ้านฝาง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด 3) เพื่อศึกษาการดูแลผู้ป่วยติดเตียงตามหลักพุทธจริยศาสตร์ในตำบลบ้านฝาง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาข้อมูลจากพระไตรปิฎก เอกสาร และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง มีผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 30 รูป/คน การวิเคราะห์ข้อมูลแบบวิธีพรรณนาตามหลักอุปนัยวิธี
ผลการวิจัยพบว่า
1. สภาพปัญหาที่พบในผู้ป่วยติดเตียงมาจากสาเหตุหลัก 2 ประการ คือ 1) หลอดเลือดในสมองตีบอุดตัน 2) หลอดเลือดในสมองแตก ทำเกิดเป็นการเจ็บป่วยเรื้อรังทำให้ร่างกายไม่มีการเคลื่อนไหวจึงส่งผลต่อระบบกล้ามเนื้อ และเกิดโรคแทรกซ้อน ต้องอาศัยการดูแลจากบุคคลอื่น และปัญหาสำคัญที่พบ คือ การขาดผู้ดูแลซึ่งส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยในทุก ๆ มิติ
2. หลักพุทธจริยศาสตร์ในการดูแลผู้ป่วยติดเตียง พบว่า การนำหลักพรหมวิหารธรรม คือ เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา หลักภาวนา 4 คือ กายภาวนา ศีลภาวนา จิตภาวนา และปัญญาภาวนา และนำหลักโพชฌงค์ 7 มาปรับใช้สำหรับการดูแลทำให้ผู้ป่วยมีจิตใจที่สงบไม่ฟุ้งซ่าน
3. การดูแลผู้ป่วยติดเตียงตามหลักพุทธจริยศาสตร์ พบว่า การนำพรหมวิหาร 4 ภาวนา 4 และโพชฌงค์ 7 มาใช้ในการดูแลผู้ป่วยติดเตียงทำให้คุณภาพชีวิตดีขึ้นทุกมิติ ด้วยวิธีการดูแลผู้ป่วยด้วย
ความรักที่บริสุทธิ์มีความตั้งใจในการดูแลให้หายจากโรคที่เป็นอยู่ มีความยินดีเมื่อผู้ป่วยหายจากอาการเจ็บป่วย และผู้ดูแลต้องวางใจเป็นกลางพร้อมทั้งคอยเฝ้าระวังดูแลผู้ป่วยไม่ให้กลับไปเจ็บป่วยอีก และช่วยพัฒนาผู้ป่วยให้เข้าใจถึงภาวะความเปลี่ยนแปลงของชีวิตที่จะนำไปสู่การมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นในทุกมิติ