การพัฒนาจริยธรรมนักเรียนโรงเรียนบ้านโนนตุ่นประชาบำรุง ตำบลดอนหัน อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาจริยธรรมนักเรียนโรงเรียนบ้านโนนตุ่นประชาบำรุง ในปรัชญาเถรวาท 2) ศึกษาการพัฒนาจริยธรรมนักเรียนโรงเรียนบ้านโนนตุ่นประชาบำรุง และ 3) ศึกษาวิเคราะห์การพัฒนาจริยธรรมของนักเรียนประถมศึกษาโรงเรียนบ้านโนนตุ่นประชาบำรุง ตำบลดอนหัน อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาข้อมูลจากพระไตรปิฎก เอกสาร และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง มีผู้ให้ข้อมูลในการสัมภาษณ์เชิงลึกจำนวน 31 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาตามหลักอุปนัยวิธี
ผลการวิจัยพบว่า
1. ปัญหาทางกาย พบว่า การแต่งกายของนักเรียน การเบียดเบียดลักทรัพย์ อยู่ในขั้นดี การแสดงออกทางระเบียบวินัย การทะเลาะวิวาท และมารยาทในการแสดงออกของนักเรียนควรมีการปรับปรุง และปัญหาทางวาจานั้นพบว่า ชอบพูดเท็จ ชอบพูดคำหยาบ พูดไร้สาระ
2. หลักจริยธรรม พบว่า หลักอริยสัจ 4 ปาริสุทธิศีล 4 โยนิโสมนสิการ และหลักพุทธธรรมคำสอนในปรัชญาเถรวาท สามารถนำมาใช้เป็นแนวทางในการปรับปรุงการพัฒนาการทางจริยธรรมนักเรียนโรงเรียนบ้านโนนตุ่นประชาบำรุงได้
3. การพัฒนาจริยธรรมนักเรียน พบว่า การพัฒนาจริยธรรมทางกาย มีความเป็นระเบียบวินัย แต่งกายเป็นระเบียบเรียบร้อยขึ้น การวิวาท และมารยาทการแสดงออกนั้นลดลงพอสมควร และการพัฒนาทางวาจานั้นพบว่า การพูดเท็จลดลง การคำหยาบลดลง การพูดไร้สาระลดลงเล็กน้อย ผลจากการวิจัยโดยรวมการพัฒนาจริยธรรมนักเรียนออกมาในเชิงบวก ซึ่งทำให้ประเมินได้ว่า หลักธรรมทางปรัชญาเถรวาทสามารถที่จะช่วยพัฒนาจริยธรรมนักเรียนให้ดียิ่งขึ้นได้อีก