การพัฒนาพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของพยาบาลวิชาชีพ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาของพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของพยาบาลวิชาชีพ 2) พัฒนารูปแบบการพัฒนาพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของพยาบาลวิชาชีพ และ 3) ศึกษาผลลัพธ์ของรูปแบบการพัฒนาพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของพยาบาลวิชาชีพ เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจและพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงาน ณ หอผู้ป่วยอายุรกรรมโรคหัวใจ โรงพยาบาลขอนแก่น เครื่องมือวิจัย ประกอบด้วย แนวทางการสัมภาษณ์เชิงลึก แนวทางการสนทนากลุ่ม แบบประเมินการรับรู้พฤติกรรมเชิงจริยธรรม และแบบประเมินการมีพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของพยาบาล วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบที และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษา 1) สภาพปัญหาของพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของพยาบาลวิชาชีพ พบว่า ผู้ป่วยและพยาบาลสะท้อนประเด็นปัญหาอุปสรรคในการพัฒนาพฤติกรรมจริยธรรมของพยาบาลวิชาชีพ ประกอบด้วย (1) การขาดความรู้และทักษะด้านจริยธรรมวิชาชีพ (2) การปฏิบัติการพยาบาลด้านจริยธรรมไม่เป็นแนวทางเดียวกัน (3) การมีทัศนคติที่ไม่เหมาะสมด้านจริยธรรม (4) สิ่งแวดล้อมไม่เอื้อต่อการปฏิบัติด้านจริยธรรม 2) รูปแบบส่งเสริมพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของพยาบาลวิชาชีพ ประกอบด้วย 4 แนวทาง คือ (1) การสร้างระบบและกลไกเพื่อส่งเสริมให้พยาบาลมีพฤติกรรมเชิงจริยธรรม (2) การพัฒนาความรู้และทักษะทางจริยธรรมของพยาบาล (3) การปรับเปลี่ยนทัศนคติของพยาบาลวิชาชีพ และ (4) การสร้างสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อพฤติกรรมเชิงจริยธรรม 3) ผลลัพธ์ของรูปแบบการส่งเสริมพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของพยาบาลวิชาชีพ พบว่าพยาบาลมีคะแนนเฉลี่ยการมีพฤติกรรมเชิงจริยธรรมอยู่ในระดับดีมาก (X=4.53, S.D.=0.39) เปรียบเทียบคะแนนหลังการพัฒนาสูงกว่าก่อนการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t=2.56, p=.02) ผู้ป่วยมีคะแนนเฉลี่ยการรับรู้พฤติกรรมเชิงจริยธรรมของพยาบาลวิชาชีพอยู่ในระดับดีมาก (X=4.66, S.D.=0.44) เปรียบเทียบคะแนนหลังการพัฒนาสูงกว่าก่อนการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t=3.11, p=.002)
Article Details
References
กลุ่มภารกิจด้านการพยาบาล โรงพยาบาลขอนแก่น. (2561). สถิติข้อมูลความเสี่ยงทางการพยาบาล. ขอนแก่น: โรงพยาบาลขอนแก่น.
จิระประไพร แก้วภราดัย. (2547). การพัฒนารูปแบบพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของบุคลากรทางการพยาบาล : กรณีศึกษาผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลในจังหวัดภาคใต้. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลบริหารการพยาบาล: มหาวิทยาลัยบูรพา.
จิรารัตน์ นวนไหม. (2558). การรับรู้สิทธิผู้ป่วยของผู้ป่วยใน โรงพยาบาลสวนสราญรมย์จังหวัดสุราษฎร์ธานี.
วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 8(2), 47-54.
ญาณี อภัยภักดี, วันดี สุทธรังสี และ ทัศนีย์ นะแส. (2556). การปฏิบัติของพยาบาลในการเคารพเอกสิทธิ์ผู้ป่วยจิตเวช โรงพยาบาลจิตเวชภาคใต้. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 33(2), 15-30.
มณี อาภานันทิกุล, วรรณภา ประไพพานิช, สุปราณี เสนาดิสัย และ พิสมัย อรทัย. (2557). จริยธรรมในการปฏิบัติการพยาบาลของพยาบาลไทยตามการรับรู้ของผู้บริหารทางการพยาบาล. วารสารสภาการพยาบาล, 29(2), 5-20.
มณี อาภานันทิกุล, สุปาณี อาภานันทกุล, พิศสมัย อรทัย และ วรรณภา ประไพพานิช. (2556). โครงการจริยธรรมในวิชาชีพ: จริยธรรมในวิชาชีพพยาบาล. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหิดล.
สภาการพยาบาล. (2562). คู่มือส่งเสริมจริยธรรมสำหรับองค์การพยาบาล : กลไกและการปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บริษัท จุดทอง จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2563). คู่มือการพัฒนาและส่งเสริมการปฏิบัติตามมาตรฐานทางจริยธรรมข้าราชการพลเรือน. สืบค้นเมื่อ 18 ตุลาคม 2563, จาก https://www.ocsc.go.th
แสงเดือน เมฆราช. (2556). การพัฒนาแนวปฏิบัติเพื่อการส่งเสริมพฤติกรรมเชิงจริยธรรมด้านการปฏิบัติการพยาบาลของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลสกลนคร. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรหาบัณฑิต สาขาบริหารการพยาบาล. มหาวิทยาลัยบูรพา.
อนุสรณ์ พยัคฆาคม และ อัจฉรา ภักดีพินิจ. (2559). หลักสูตรการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพสำหรับพยาบาลผู้จัดการรายกรณีโรคเรื้อรัง. กรุงเทพมหานคร: องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์.